Δύο προτάσεις για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και ένα πασοκικό «παρών» στην τροπολογία του Θάνου Πλεύρη για την τρίμηνη αναστολή επεξεργασίας αιτήσεων ασύλου ανακάτεψαν την τράπουλα στον χώρο της Κεντροαριστεράς – άλλαξαν τις ισορροπίες, διαμόρφωσαν στρατόπεδα και έδειξαν καθαρά την κατεύθυνση που έχει πάρει η κάθε πλευρά. Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά μπορεί να εφάπτονται σε ένα μέρος του κομματικού τους ακροατηρίου, οι δρόμοι τους όμως δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί.
Η Χαριλάου Τρικούπη επενδύει στο ενδιάμεσο ακροατήριο των κεντρώων ψηφοφόρων και στο θεσμικό προφίλ που θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως βασική κυβερνητική εναλλακτική απέναντι στην κυβέρνηση – σκοντάφτει όμως σε κατηγορίες για αργά αντανακλαστικά και «ακατανόητες» θέσεις (όπως το «παρών» στην τροπολογία, που στηρίζει την ένσταση αντισυνταγματικότητας), που εκτιμάται πως δυσκολεύουν το αφήγημα μιας πολιτικής δύναμης η οποία είναι έτοιμη να κυβερνήσει. Με αφορμή τον ΟΠΕΚΕΠΕ, από την άλλη, η Κουμουνδούρου βρήκε πρώτη φορά θετική απάντηση από τη Νέα Αριστερά, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη μεταξύ τους (τουλάχιστον κοινοβουλευτική) συνεννόηση. Και γι’ αυτή την πρώτη συνεργασία, ωστόσο, που πέτυχε μια πρώτη νίκη με την κατάθεση 37 υπογραφών υπέρ της πρότασης Προανακριτικής – θυμίζοντας ότι, μαζί, τα δύο αυτά σχήματα εξελέγησαν ενιαία στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης – σκοντάφτει πάνω σε ένα όνομα και στην προοπτική της επιστροφής του: ο ψίθυρος για την επανενεργοποίηση του Αλέξη Τσίπρα με ένα άλλο κομματικό όχημα πατάει φρένο στην όποια προσπάθεια γίνεται, καθώς αυτή μοιάζει με προσωρινή κατάσταση μέχρι ο πρώην πρωθυπουργός να αποφασίσει την επιστροφή του.
Ο «χορός» των προτάσεων για Προανακριτική
Η διαδικασία κατάθεσης των προτάσεων για Προανακριτική είχε τη δική της χορογραφία: τη Δευτέρα που πέρασε, με κείμενο προς δημοσιοποίηση, ο ΣΥΡΙΖA έκανε ακόμα μία κρούση στη Νέα Αριστερά – το μεταξύ τους κλίμα για το θέμα δεν ήταν κακό εξαρχής, όμως στην Πατησίων δεν είχαν ακόμα αποφασίσει πως θα στηρίξουν την Προανακριτική. Αυτό έγινε το μεσημέρι της ίδιας μέρας, μετά την ανακοίνωση της ΝΔ για την Εξεταστική Επιτροπή που αφορά τον ΟΠΕΚΕΠΕ από το 1998 και μετά. Μέχρι το βράδυ, το κείμενο είχε διαμορφωθεί και από τις δύο πλευρές και την επομένη κατατέθηκε. Παρά τον χρόνο που «πέρασε» με τις συνεδριάσεις και τις συνεννοήσεις, η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς κατατέθηκε πρώτη. Και αυτό επέτρεψε στον Σωκράτη Φάμελλο και τον Αλέξη Χαρίτση να κατηγορήσουν τον Νίκο Ανδρουλάκη για απομονωτισμό – το ΠΑΣΟΚ, που δεν είχε εξαρχής σκοπό να συμπράξει με κανέναν για την Προανακριτική, κατέθεσε λίγες ώρες μετά (και έπειτα από συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματος) τη δική του πρόταση για τον Μάκη Βορίδη και τον Λευτέρη Αυγενάκη. «Δεν κάναμε αγώνα δρόμου», εξηγούσαν δηκτικά από τη Χαριλάου Τρικούπη για την πρόταση για την Προανακριτική Επιτροπή, απαντώντας σε όσα τους καταλογίζονταν περί καθυστέρησης, κάνοντας ειδική αναφορά στη νομική τεκμηρίωση της δικής τους πρότασης και συγκρίνοντας τις 60 σελίδες του ΣΥΡΙΖΑ με τις πάνω από 100 σελίδες της δικής τους.
Κάποιος αγώνας, πάντως, φαίνεται πως υπήρξε – και αυτός δεν ήταν άλλος από την επιχείρηση του ΠΑΣΟΚ η πρότασή του να φανεί όσο πιο ευρεία γινόταν. Ετσι ώστε, παρά τη χρονική σειρά της κατάθεσης, ο αριθμός των βουλευτών των δύο προτάσεων να μην έχει μεγάλη απόκλιση.
Το ΠΑΣΟΚ και οι ανεξάρτητοι
Το ιδανικό θα ήταν να υπάρξει ισοπαλία στις υπογραφές των προτάσεων για Προανακριτική – ένα τέλειο 37-37. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι πληροφορίες λένε πως το ΠΑΣΟΚ έκανε κρούση σε τρεις ανεξάρτητους, την Αθηνά Λινού, τον Βαγγέλη Αποστολάκη και τον Γιάννη Σαρακιώτη, που μαζί με τον (προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ, αλλά διεγραμμένο για νομικούς λόγους) βουλευτή Μπαράν Μπουρχάν και την πράσινη ΚΟ θα άλλαζαν τις όποιες εντυπώσεις δημιουργήθηκαν. Και για τους τρεις ακούγεται το τελευταίο διάστημα πως έχουν ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας με το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο μόνο ο Σαρακιώτης απάντησε θετικά – και αυτός στην κάλπη θα υπερψηφίσει την πρόταση που υπέγραψε, αλλά και αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς. Οι αρνήσεις της Λινού και του Αποστολάκη ερμηνεύονται και ως στάση αναμονής για τις αποφάσεις Τσίπρα – και δείχνουν πώς μια τέτοια επιστροφή θα περιόριζε τη δυνατότητα διεύρυνσης του ΠΑΣΟΚ εξ αριστερών.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, ωστόσο, δεν απευθύνθηκε στους βουλευτές του Στέφανου Κασσελάκη ή στην Πλεύση Ελευθερίας – μια κίνηση που δείχνει πως στο ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν τίποτα να ερμηνευθεί ως σύμπραξη με εκείνη την πλευρά. Η απάντηση στο «γιατί» έγινε εμφανής στην απεύθυνση του Νίκου Ανδρουλάκη χθες: «Καλώ κι εσάς, τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, τον απλό κόσμο της Νέας Δημοκρατίας. Δεν σας αξίζει αυτό το παρακράτος της μεθόδευσης του Μαξίμου και σας καλώ να ψηφίσετε και να στηρίξετε την Προανακριτική για να επιτρέψουμε στη Δικαιοσύνη να ελέγξει τα πολιτικά πρόσωπα».
ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά σε σύμπραξη
Για πρώτη φορά από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και τη φυγή των 11 βουλευτών που σχημάτισαν δική τους Κοινοβουλευτική Ομάδα, η Κουμουνδούρου κατάφερε να κερδίσει το «ναι» της Νέας Αριστεράς για μια σύμπραξη εντός των ορίων του κοινοβουλίου χωρίς την ανάγκη τρίτου ή ενδιάμεσου. Για τους πιο αισιόδοξους, αυτή ίσως είναι η αρχή μιας σταδιακής επαναπροσέγγισης, η οποία σκοντάφτει σε μια μερίδα στελεχών εντός της ΝΕΑΡ, η οποία κατάφερε προσυνεδριακά να επιβάλει την άποψή της. Από την άλλη, τα χαμηλά ποσοστά και των δύο πλευρών αλλά και η διάθεση για συζήτηση αφήνουν περιθώρια για συνεννόηση. Οι θιασώτες της, ωστόσο, ορίζουν το πλαίσιο μιας ευρύτερης (ακόμα και εκλογικής) συνεργασίας στο πλαίσιο ενός συμπεριληπτικού σχήματος – και εκεί η όποια συζήτηση μένει μισή, γιατί μπαίνει ο αστάθμητος παράγοντας του προσώπου που θα μπορούσε να ηγηθεί. Δηλαδή και του Τσίπρα.
Οσον αφορά το τώρα, αυτή η κοινή στάση επιτρέπει την κοινή γραμμή απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. «Ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε ξανά την κομματική περιχαράκωση. (…) Επέλεξε και τον συμψηφισμό, προσπαθώντας να βάλει στο κάδρο αυθαίρετα και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Ανδρουλάκης ξεχνά ότι η Δεξιά είναι ο αντίπαλος και ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εξετάζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη», ανέφερε στην Πολιτική Γραμματεία ο Φάμελλος, ενώ ο Χαρίτσης πρότεινε στον Ανδρουλάκη «να διαβάσει ξανά τη δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Εκεί, όλα είναι σαφή και δεν αφήνουν περιθώρια για τετριμμένα μισόλογα, ανιστόρητους συμψηφισμούς και μικροκομματικούς ελιγμούς που αφήνουν την κοινωνία αδιάφορη».