Τι μένει να πεις ή να γράψεις για τον ΟΠΕΚΕΠΕ; Ο,τι έχει περισσέψει και για την τραγωδία των Τεμπών. Τίποτα. Εχουν ειπωθεί τα πάντα. Μπορείς να καταγγείλεις, να δείξεις με το δάχτυλο, να σαρκάσεις. Ε, και; Δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Η θεσμική τάξη επιτρέπει στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία να επιβάλλει την άποψή της. Και καλώς συμβαίνει αυτό. Ετσι λειτουργεί το πολίτευμα. Μπορείς βέβαια να τα σημειώνεις στο κιτάπι και όταν έρθουν οι εκλογές να κάνεις τη σούμα και να βγάλεις τον λογαριασμό. Αλλωστε όλα αυτά λειτουργούν σωρευτικά. Ομως από την άλλη, στέκεσαι μπροστά στην αταραξία της κυβέρνησης και αντιλαμβάνεσαι ότι ακόμα και αν χτυπηθείς σαν το χταπόδι, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Οχι, δεν είναι σημαδεμένα τα χαρτιά, ούτε στημένο το παιχνίδι. Απλώς αυτοί είναι οι κανόνες του.
Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα, οχυρώνονται πίσω από τα θεσμικά πλεονεκτήματα και με έναν εξόχως κυνικό τρόπο σου λένε ότι πρέπει να καταπιείς αυτό που σου κάθεται στον λαιμό. Συνέβη με τις υποκλοπές. Και τα Τέμπη. Συμβαίνει και με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Βέβαια η κυβέρνηση δύναται να ισχυριστεί ότι οι υποκλοπές και τα Τέμπη αξιολογήθηκαν πολιτικά και εκλογικά και το κοντέρ έφτασε στο 41%. Καμία αντίρρηση. Αυτό όμως διαβάζεται και αλλιώς. Μπορείς να πεις ότι η κοινωνία είναι χειραγωγούμενη λόγω επικοινωνιακής υπεροπλίας των κυβερνώντων. Ομως, ταυτόχρονα, δικαιούσαι να ισχυριστείς ότι η κοινωνία υποβάλλει δήλωση παραίτησης. Αποδέχεται πλέον τα σκάνδαλα ως μία κανονικότητα την οποία δεν μπορεί να αλλάξει. Οπως θεωρεί το ρουσφέτι ως κάτι εντελώς συμβατό με τα εθνικά μας ήθη, έτσι μεταβολίζει και τα σκάνδαλα. Μπορεί να θυμώνει συγκυριακά, να βάζει τις φωνές, αλλά στην πράξη συμβιβάζεται. Και ευθύνονται οι πολίτες για αυτό; Το ερώτημα έχει αμφίσημη απάντηση. Από τη μία λες ότι όλα ξεκινούν από την κοινωνία. Οσο εξωφρενικό και αν ακούγεται, οι ψηφοφόροι θα ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους προς τους υπουργούς που εμπλέκονται και στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και από την άλλη σκέφτεσαι ότι οι πολίτες είναι σαν τα πρόβατα που έπαιρναν επιδότηση. Τα κατευθύνεις κατά πώς σε συμφέρει.
Το βάζο και το καπάκι
O γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε σε παραίτηση και αποποίηση της κομματικής ιδιότητας, όταν αποκαλύφθηκε ότι εισέπραξε 15.000 από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Η επιδότηση εκταμιεύθηκε επειδή ο γραμματέας δήλωσε βοσκοτόπια στην Τήνο και στην Εύβοια – το ΠΑΣΟΚ δεν είναι, απλώς, εδώ, είναι παντού. Ο ίδιος στην επιστολή του αναφέρει ότι επιστρέφει τα χρήματα για λόγους ευθιξίας. Να με συγχωρεί ο γραμματέας, αλλά όταν είσαι διάφανος σαν το γάργαρο νερό, δεν επιστρέφεις δεκαπέντε χιλιάρικα για λόγους ευθιξίας, αλλά καλείς κάθε αρμόδιο να σε ελέγξει. Τέλος πάντων, δεν γνωρίζω αν θα αποσυρθεί στην Εύβοια για να σαλαγάει τα πρόβατα, αλλά παρατηρώ τον ενθουσιασμό με τον οποίο υποδέχθηκαν την είδηση κυβερνητικά και κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Απλώς να τους θυμίσω ότι το θέμα μας δεν είναι αν κάποιος από το ΠΑΣΟΚ έβαλε το δάχτυλο στο μέλι. Σίγουρα θα είναι και άλλοι. Το θέμα μας είναι ποιος κράτησε ανοιχτό το βάζο και το καπάκι πάνω στο υπουργικό γραφείο.
Επιτέλους μετρητά!
Εκανα το λάθος να μπλέξω σε μία συζήτηση, στο Facebook, σχετική με τις χρεώσεις των ΑΤΜ και τη χρήση μετρητών. Και κατάλαβα ότι ζούσα σε μία πλασματική φούσκα. Ο λαός θέλει τα μετρητά του. Για διάφορους λόγους. «Για να μην πληρώνω προμήθεια στους νταβατζήδες».
Δεν κατάλαβα πώς πληρώνεις προμήθεια αν χρησιμοποιείς χρεωστική κάρτα, αλλά ο λαός κάτι παραπάνω θα γνωρίζει. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι με τη χρήση μετρητών δεν χτίζεις αφορολόγητο, αλλά εισέπραξα ως απάντηση το ακαταμάχητο επιχείρημα για το αδιάκριτο μάτι του κράτους στις συναλλαγές των πολιτών.
Ευτυχώς, η κυβέρνηση αφουγκράστηκε το δίκαιο αίτημα, καταργεί τις χρεώσεις στη χρήση ΑΤΜ άλλης τράπεζας και προτρέπει, εμμέσως, τους πολίτες να χρησιμοποιούν μετρητά στις συναλλαγές τους. Μπράβο. Αλλη μια μαχαιριά στα πλευρά της φοροδιαφυγής…