Καθώς η USAID έκλεινε επίσημα τη Δευτέρα, συνέδριο χρηματοδότησης ανάπτυξης, που συμβαίνει μια φορά κάθε δεκαετία, ξεκινούσε στη Σεβίλλη. Αλλά ενώ αρχικά αποσκοπούσε να φέρει τον κόσμο πιο κοντά στους φιλόδοξους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης για το 2030, τώρα μοιάζει περισσότερο με μια προσπάθεια να αποτραπεί η αντιστροφή της προόδου που έχει ήδη σημειωθεί.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Lancet προέβλεψε ότι οι περικοπές ανθρωπιστικής βοήθειας του Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσαν να στοιχίσουν περισσότερες από 14 εκατομμύρια ζωές έως το 2030, το ένα τρίτο εκ των οποίων μεταξύ παιδιών. Για πολλές φτωχές χώρες, η κλίμακα του σοκ θα ήταν παρόμοια με αυτή ενός μεγάλου πολέμου.
Οι ΗΠΑ ήταν μακράν ο μεγαλύτερος δωρητής στον κόσμο για την παγκόσμια ανάπτυξη – αν και οι συνεισφορές τους ήταν ένα κλάσμα του στόχου της G7 για 0,7% του ΑΕΠ. Ωστόσο, η ζημιά δεν τελειώνει εκεί. Η κίνησή τους ενθάρρυνε και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία μειώνουν τους προϋπολογισμούς βοήθειας για να δαπανήσουν περισσότερα για την άμυνα. Η Oxfam αναφέρει ότι η συλλογική περικοπή βοήθειας από τα έθνη της G7 είναι η μεγαλύτερη από το 1960, με τις δαπάνες να είναι 26% χαμηλότερες το 2026 από ό,τι ήταν πέρυσι. Μην περιμένετε από την Κίνα ή τα κράτη του Κόλπου να καλύψουν αυτό το κενό.
Δεν είναι μόνο δυσοίωνα νέα για τους δικαιούχους βοήθειας. Είναι κακό σημάδι για όλους. Οι αναπτυσσόμενες χώρες ήλπιζαν ότι η Διεθνής Διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, που διοργανώθηκε από τον ΟΗΕ και την Ισπανία, θα έδειχνε τουλάχιστον προθυμία αλλαγής ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που τάσσεται ενάντια στην παγκόσμια πλειοψηφία. Περισσότεροι από τα δύο πέμπτα του παγκόσμιου πληθυσμού ζουν σε χώρες χαμηλού εισοδήματος. Πολλά φτωχά αφρικανικά έθνη δαπανούν περισσότερα για χρηματοδότηση χρέους από ό,τι για την υγεία ή την εκπαίδευση. Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι η εξυπηρέτηση του χρέους κόστισε στις αναπτυσσόμενες χώρες 847 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι, φτάνοντας τα 947 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος.
Ωστόσο, οι ανεπτυγμένες χώρες επιλέγουν να ενισχύσουν ένα άδικο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Παρά τη διαρκή ανισότητα, τις τελευταίες δεκαετίες σημειώθηκε εξαιρετική πρόοδος σε τομείς όπως η μείωση της παιδικής θνησιμότητας. Παρά τα ελαττώματά τους, τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την USAID από μόνα τους έσωσαν σχεδόν 92 εκατομμύρια ζωές σε διάστημα 20 ετών. Γνωρίζουμε ότι είναι δυνατό να γίνουν αξιοσημείωτα άλματα στην ανθρώπινη ευημερία. Θα το μετανιώσουμε όλοι αν, σε αυτή την περίοδο σύγκρουσης και κρίσης, κλείσουμε την πόρτα με δύναμη και εμποδίσουμε την επιβολή δικαιοσύνης.