Την ύπαρξη πρακτικών για την συνεδρίαση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου του 2015 επιβεβαίωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος, σχολιάζοντας (ΑΝΤ1) πως «προφανώς» κρατήθηκαν σε όλη την διάρκεια της συνεδρίασης, «εκτός από ένα σημείο». Όταν ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρωτήθηκε για την δημοσιοποίησή τους και τα σχετικά αιτήματα τόσο της Ζωής Κωνσταντοπούλου όσο και του Αλέξη Τσίπρα, τόνισε πως «ήδη πήραν απάντηση και την εποχή της κυρίας Σακελλαροπούλου όταν έγινε το αίτημα της κυρίας Κωνσταντοπούλου και από τον κύριο Τασούλα στην περίπτωση αυτή. Οι απαντήσεις των Προέδρων και των δύο Προέδρων είναι θεσμικώς, εκείνες που έπρεπε να είναι».
Υπενθυμίζεται πως μετά την αποκάλυψη του in για το περιεχόμενο των 110 σελίδων του έντυπου αρχείου της συνεδρίασης, δύο εκ των παριστάμενων στην συνεδρίαση, ο τότε υπηρεσιακός πρόεδρος της ΝΔ Βαγγέλης Μεϊμαράκης και ο τότε πρόεδρος του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, μίλησαν για «επιλεκτικά αποσπάσματα» που δεν έχουν υπογραφή, ενώ ο δεύτερος ζήτησε εκ νέου την δημοσιοποίηση του ηχητικού της συνεδρίασης, εάν υπάρχει.
Ο Παυλόπουλος επανέλαβε επίσης πως είχε ξεκαθαρίσει στον Τσίπρα πως «δεν θα γίνει πρόεδρος της δραχμής», πως αιφνιδιάστηκε με το δημοψήφισμα καθώς βρισκόταν σε συνεννόηση με τον Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και γνώριζε πως η διαπραγματευτική ομάδα είχε μείνει πίσω για να συνεχίσει τις επαφές με τους θεσμούς.Όταν, είπε, ο Τσίπρας τον ενημέρωσε για το δημοψήφισμα, τον προέτρεψε αν το αποτέλεσμα βγει αρνητικό να κάνει δήλωση πως χρησιμοποιεί το αποτέλεσμα για περαιτέρω διαπραγμάτευση. «Ολοι κάνουμε λάθη, αλλά αυτό που μένει είναι ότι δεν έκανα το μεγάλο λάθος», είχε αναφέρει νωρίτερα ο Παυλόπουλος, κρίνοντας όλη την πορεία του στην πολιτική.
Μιλώντας για την σχέση του με τον πρώην ΠτΔ, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας περιέγραψε πως αυτό που τους έφερε κοντά ήταν η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, την οποία, όπως και το μετέπειτα βίαιο ξέσπασμα διαμαρτυριών, ο ένας βίωσε ως νέος πρόεδρος του ΣΥΝ και ο άλλος ως υπουργός Δημόσιας Τάξης: «Ο Προκόπης Παυλόπουλος τότε έπαιξε ένα καταλυτικό ρόλο (…) Έπαιξε καταλυτικό ρόλο τόσο η ψυχραιμία του, όσο όμως και το γεγονός ότι ως πανεπιστημιακός δάσκαλος κατανοούσε τους νέους ανθρώπους, κατανοούσε τις αντιδράσεις τους (…)». Ως πρόεδρο, τον περιέγραψε ως «πιστό στα πλαίσια των καθηκόντων του, έτσι όπως αυτά ορίζονται από το Σύνταγμα της χώρας, αλλά πάντοτε αεικίνητο».