Ο προπονητής του Παναθηναϊκού πληροφορήθηκε τα δυσάρεστα μαντάτα από το Μπαντ Χέρινγκ της Αυστρίας, όπου βρίσκεται μαζί με την αποστολή των Πράσινων για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και ήταν εμφανώς συγκινημένος και άφωνος με την απώλεια του συμπατριώτη του.
Τόσο ο τεχνικός των Πράσινων, όσο και οι συνεργάτες του, ενημερώθηκαν από τα πορτογαλικά ΜΜΕ για τον θάνατο του Ζότα και τα “μαύρα” νέα από την Πορτογαλία, ήταν το βασικό θέμα συζήτησης, ενώ ο Ρουί Βιτόρια είχε ένα παραπάνω λόγο για να ταραχθεί. Και αυτό γιατί ο προπονητής του Παναθηναϊκού είχε χάσει τους γονείς του σε τροχαίο δυστύχημα, όταν ήταν 32 χρόνων.
Μάλιστα στο παρελθόν είχε αναφερθεί σε αυτή τη δύσκολη στιγμή στη ζωή του και είχε πει μεταξύ άλλων: «Οι γονείς μου δεν με είδαν ποτέ να εργάζομαι ως προπονητής. Δεν υπήρχε χρόνος.
Σε ηλικία 32 ετών, αποφάσισα να τερματίσω την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής και να γίνω προπονητής. Οι γονείς μου πέθαναν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγο μετά την απόφασή μου. Εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν μόνο το επάγγελμά μου που άλλαξε – άλλαξε και η ζωή μου.
Το να τους χάσω ήταν η πιο αρνητική στιγμή στην ιστορία μου. Πρέπει να υπάρχουν λίγα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή. Έχασα τον πατέρα και τη μητέρα μου την ίδια μέρα. Ήταν η μεγαλύτερη θλίψη που έχω βιώσει – αλλά με βοήθησε να αναπτύξω μια εξαιρετικά ισχυρή συναισθηματική δομή. Όταν έχω πρόβλημα με έναν παίκτη, όταν υποφέρω μια μεγάλη ήττα, όλα μπαίνουν σε μια προοπτική. Ό,τι κι αν συμβεί, έχω περάσει και χειρότερες στιγμές.
Είναι παράδοξο, αλλά είναι η αλήθεια: ο θάνατος των γονιών μου ήταν η ενδυνάμωσή μου. Δεν θα έλεγα ότι είμαι ένας νέος άνθρωπος από τότε. Δεν έχω αλλάξει την προσωπικότητά μου. Αλλά είμαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε έρθει στο δρόμο μου. Δεν είμαι ήρωας. Έχω πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει ζωή. Απλώς αισθάνομαι ότι η τραγική απώλεια μου έδωσε μεγάλη ψυχική δύναμη».