
Μπαμπούλας
Οι νεοδημοκράτες – σε Πειραιώς και Μαξίμου – είναι έξαλλοι με τον Νικόλα Φαραντούρη κι επιμένουν ότι «είναι ο ορισμός της ακραίας τοξικότητας και της απαξίας προς το Σύνταγμα και το κοινοβουλευτικό ήθος». Δεν χάνουν μάλιστα την ευκαιρία, κάθε φορά που εκείνος λέει κάτι ελπίζοντας να γίνει viral, να μεμφθούν τον ΣΥΡΙΖΑ πως «έχει επιλέξει τον δρόμο της θεσμικής κατηφόρας». Αναμενόμενο. Οταν κάποιος χρειάζεται έναν μπαμπούλα αλλά η πραγματικότητα δεν του τον προσφέρει, τον φτιάχνει μόνος του.
Φάκελοι
«Τι έγιναν έξι χρόνια μετά οι γαλάζιοι φάκελοι διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη; Οι μόνοι φάκελοι που έχουμε σήμερα στη Βουλή είναι οι ογκωδέστατες δικογραφίες από τα κάθε λογής σκάνδαλα που ξετρυπώνει η ευρωπαία εισαγγελέας!». Η απορία διατυπώθηκε από τον Κώστα Ζαχαριάδη αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι την έχουν κι άλλοι – μια κι έχουμε πολύ καιρό να ακούσουμε από κυβερνητικά χείλη γι΄ αυτά τα σύμβολα του πολυδύναμου εκσυγχρονισμού. Αραγε, υπάρχει υπουργός ο οποίος έχει πιάσει όλους τους στόχους που περιλαμβάνονται στον δικό του;
Κριτική
Δεν είναι εύκολο μια γαλάζια κυβέρνηση να αντικρούει τις μομφές κάποιου που είχε τοποθετηθεί στο φιστικί νεοκλασικό του ΥΠΕΞ από μια παλαιότερη νεοδημοκρατική κυβέρνηση. Οπότε, εύλογα ο Παύλος Μαρινάκης ξέφυγε λίγο και κατέληξε στο συμπέρασμα πως «η κριτική που γίνεται για την εξωτερική πολιτική είναι εκτός τόπου και χρόνου». Η ηθικολογία αυτού του είδους, άλλωστε, είναι η στάση που τείνουν να υιοθετούν οι πολιτικοί απέναντι σε όσους δεν μπορούν να υποφέρουν – κι αυτοί συνήθως είναι οι ομοϊδεάτες τους.
Σύσκεψη
Χθες, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης συγκάλεσε διυπουργική – συντονιστική σύσκεψη ενόψει του καύσωνα. Σε αυτήν αποφασίστηκε να τεθεί σε κατάσταση επιφυλακής η Πυροσβεστική και σε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας τα υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Τουρισμού καθώς και η ΕΛ.ΑΣ. και το ΛΣ-ΕΛΑΚ. Παραθέτω την είδηση (για την οποία μοιράστηκε το σχετικό δελτίου Τύπου) ως ένδειξη της επιτελικότητας του χιλιοτραγουδισμένου επιτελικού κράτους: πρέπει να συσκεφθεί για να καταλήξει στο αυτονόητο.