Από τη μία πλευρά ο Μάσκ επικαλείται τη «στρατηγική του Επαμεινώνδα» και από την άλλη ο Ντόναλντ Τράμπ εφαρμόζει τη «θεωρία του τρελού»
Παράλληλους δρόμους ακολουθούν οι δύο άλλοτε φίλοι και στενοί συνεργάτες Ντόναλντ Τραμπ και Έλον Μασκ μετά την απόφαση του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία να ιδρύσει νέο κόμμα που έκανε οριστική τη ρήξη μεταξύ τους οδηγώντας τους σε πολιτικό διαζύγιο και σε δύο εκ διαμέτρου στρατηγικές με έπαθλο τον Λευκό Οίκο.
Από τη μία πλευρά ο Μάσκ επικαλείται τη «στρατηγική του Επαμεινώνδα» και από την άλλη ο Ντόναλντ Τράμπ εφαρμόζει τη «θεωρία του τρελού», όπως την ονομάζουν αναλυτές κατά την οποία ένας παγκόσμιος ηγέτης επιδιώκει να πείσει τον αντίπαλό του ότι είναι έτοιμος για όλα.
Επιπλέον ο Τραμπ έχει καταστήσει την απρόβλεπτη φύση του σε βασικό στρατηγικό και πολιτικό πλεονέκτημα και αυτό το χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που έφερε στον Λευκό Οίκο καθοδηγεί την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας, όπως αναφέρει το BBC.
Η «στρατηγική του Επαμεινώνδα»
Την επόμενη ημέρα από την υπογραφή του «μεγάλου και ωραίου» νομοσχεδίου του Τραμπ, ο Μασκ ανακοίνωσε πώς θα ιδρύσει το «Κόμμα της Αμερικής», για να «δώσει πίσω στους πολίτες την ελευθερία τους».
Επικαλούμενος την στρατηγική που ακολούθησε ο Επαμεινώνδας στη μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ., ο Μασκ ανέφερε ότι «ο τρόπος με τον οποίο θα σπάσουμε το ενιαίο κομματικό μηχανισμό (uniparty system) είναι χρησιμοποιώντας μια παραλλαγή του τρόπου με τον οποίο ο Επαμεινώνδας διέλυσε τον μύθο της αήττητης Σπάρτης στα Λεύκτρα: Εξαιρετικά συγκεντρωμένη ισχύς σε συγκεκριμένη τοποθεσία στο πεδίο της μάχης».
Ερωτηθείς ποιος ήταν ο βασικός λόγος που τον έκανε να αλλάξει άρδην τη στάση του έναντι του προέδρου Τραμπ, ο Μασκ απάντησε: «Η αύξηση του ελλείμματος από ένα ήδη τρελό ποσό 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων επί (κυβέρνησης) Μπάιντεν στα 2,5 τρισεκ. δολάρια. Αυτό θα χρεοκοπήσει τη χώρα».
Η «θεωρία του τρελού» και πόσο αποδίδει με τους εχθρούς και συμμάχους
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η «θεωρία του τρελού» όταν χρησιμοποιείται με επιτυχία, μπορεί να αποτελέσει μια μορφή εξαναγκασμού και ο Τραμπ πιστεύει ότι κάνει παραχωρήσεις, φέρνοντας τους συμμάχους των ΗΠΑ στο σημείο που θέλει.
Αλλά είναι μια προσέγγιση που μπορεί να λειτουργήσει εναντίον των εχθρών;
Και μήπως το μειονέκτημά της είναι ότι αντί να είναι ένα τέχνασμα που έχει σχεδιαστεί για να ξεγελάσει τους αντιπάλους, στην πραγματικότητα βασίζεται σε καθιερωμένα και σαφώς τεκμηριωμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του να γίνεται πιο εύκολο να προβλεφθεί; αναφέρει το BBC.
Η απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον η Θεωρία του Τρελού μπορούν να λειτουργήσουν σε αντιπάλους, δόθηκε με το παράδειγμα του Ζελένσκι.
Ο Ουκρανός πρόεδρος, ένας σύμμαχος που υποτιμήθηκε από τον Τραμπ και τον Βανς στο Οβάλ Γραφείο, αργότερα συμφώνησε να παραχωρήσει στις ΗΠΑ επικερδή δικαιώματα εκμετάλλευσης των ουκρανικών ορυκτών πόρων.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, από την άλλη πλευρά, προφανώς παραμένει ανεπηρέαστος από τη γοητεία και τις απειλές του Τραμπ. Την Πέμπτη, μετά από τηλεφωνική κλήση, ο Τραμπ δήλωσε «απογοητευμένος» που ο Πούτιν δεν ήταν έτοιμος να τερματίσει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
Στην περίπτωση του Ιράν απομένει να απαντηθεί αν η πιο απρόβλεπτη πολιτική επιλογή της δεύτερης θητείας Τραμπ μέχρι στιγμής, με το χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του αποδώσει καρπούς και η Τεχεράνη σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα. Πάντως, ο πρώην Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, Γουίλιαμ Χέιγκ, έχει υποστηρίξει ότι θα κάνει ακριβώς το αντίθετο: θα κάνει το Ιράν πιο πιθανό, να επιδιώξει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Την ίδια ώρα, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι μπορεί να είναι ικανοποιημένοι που μέσω κολακείας και πραγματικών πολιτικών αλλαγών, έχουν κρατήσει τον Τραμπ σε γενικές γραμμές στην πλευρά τους.
Άλλωστε, επιβεβαίωσε εκ νέου τη δέσμευσή του στο Άρθρο 5 στην πιο πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Αλλά η απρόβλεπτη φύση σημαίνει ότι αυτό δεν μπορεί να διασφαλιστεί – και φαίνεται να αποδέχονται ότι δεν μπορούν πλέον να βασίζονται εφησυχαστικά στις ΗΠΑ.
Πάντως, όπως σημειώνει το BBC, κοιτώντας στο μέλλον, η «Θεωρεία του Τρελού» μπορεί να μην λειτουργήσει στους εχθρούς, αλλά δεν είναι σαφές εάν οι πρόσφατες αλλαγές που έχει επιφέρει μεταξύ των συμμάχων μπορούν να διατηρηθούν.
Ενώ είναι δυνατόν, πρόκειται για μια διαδικασία που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην παρόρμηση. Και μπορεί να υπάρχει ανησυχία ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένας αναξιόπιστος μεσίτης.
Το δόγμα της απρόβλεπτης ικανότητας
Από το να προσαρτήσει την Γροιλανδία και τον Καναδά μέχρι την επιβολή δασμών και την κήρυξη εμπορικού πολέμου προς τον υπόλοιπο πλανήτη ο Τραμπ επιδιώκει συνεχώς να επιδεικνύει ότι δρα απρόβλεπτα και -κυρίως- χωρίς να λογαριάζει το κόστος.
Όταν ρωτήθηκε τον περασμένο μήνα αν σχεδίαζε να ενταχθεί στο Ισραήλ στην επίθεση στο Ιράν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ απάντησε «Μπορεί να το κάνω. Μπορεί και όχι. Κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να κάνω». Άφησε τον κόσμο να πιστέψει ότι είχε συμφωνήσει σε μια παύση δύο εβδομάδων για να επιτρέψει στο Ιράν να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις. Και μετά βομβάρδισε, αναφέρει το BBC.
Ένα μοτίβο αναδύεται: Το πιο προβλέψιμο πράγμα στον Τραμπ είναι η απρόβλεπτη φύση του. Αλλάζει γνώμη. Αντιφάσκει με τον εαυτό του. Είναι ασυνεπής.
«Η αίσθησή μου είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην τροχιά του Τραμπ πιστεύουν ότι η απρόβλεπτη φύση είναι κάτι καλό, επειδή επιτρέπει στον Ντόναλντ Τραμπ να αξιοποιήσει την επιρροή της Αμερικής για μέγιστο κέρδος…», πρόσθεσε ο αντιπρόεδρος του Τραμπ, Τζέι Ντι Βανς. «Αυτό είναι ένα από τα διδάγματά του από τις διαπραγματεύσεις στον κόσμο των ακινήτων».
Ο Τραμπ δεν είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που εφαρμόζει το Δόγμα της Απρόβλεπτης Ικανότητας. Το 1968, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον προσπαθούσε να τερματίσει τον πόλεμο στο Βιετνάμ, διαπίστωσε ότι ο εχθρός του Βόρειου Βιετνάμ ήταν αδίστακτος.
«Κάποια στιγμή ο Νίξον είπε στον Σύμβουλό του για την Εθνική Ασφάλεια, Χένρι Κίσινγκερ, «θα έπρεπε να πεις στους διαπραγματευτές του Βορείου Βιετνάμ ότι ο Νίξον είναι τρελός και δεν ξέρεις τι πρόκειται να κάνει, οπότε καλύτερα να καταλήξεις σε μια συμφωνία πριν τα πράγματα γίνουν πραγματικά τρελά»», λέει ο Μάικλ Ντες, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Notre Dame. «Αυτή είναι η θεωρία του τρελού».
Πηγή: cnn.gr
Το άρθρο Τραμπ Vs Μασκ: Η «θεωρία του τρελού» και η «στρατηγική του Επαμεινώνδα» μετά το… διαζύγιο εμφανίστηκε πρώτα στο Cyprus Times.