Χωρίς συνοδεία

Μεγάλες απορίες έχει προκαλέσει ο… πόλεμος που έχουν εξαπολύσει οι αντάρτες Χούθι της Υεμένης εις βάρος της ελληνικής ναυτιλίας. Σε λιγότερο από 48 ώρες βύθισαν δύο ελληνόκτητα ποντοπόρα πλοία, σκοτώθηκε κόσμος, άλλοι αγνοούνται. Ψάχτηκα κι εγώ να δω τι συμβαίνει, πέρα από το προφανές, και ειδικότερα για το γιατί τα πλοία δεν είχαν προστασία από τη συμμαχική δύναμη, η οποία έχει αναπτύξει πολεμικά πλοία στην περιοχή προκειμένου να καταστήσουν ασφαλή αυτή τη διαδρομή. Και τα όσα έμαθα, πραγματικά, μου δημιούργησαν την αίσθηση ότι η εικόνα που έχουμε είναι επιεικώς στρεβλή και ανακόλουθη με την πραγματικότητα. Η συμμαχική δύναμη, που έχει την κωδική ονομασία «Ασπίδες», σχηματίστηκε αρχικά από δέκα πολεμικά πλοία – στείλαμε κι εμείς μία φρεγάτα. Από τα δέκα πλοία, σήμερα έχουν μείνει περίπου τα μισά. Η Γαλλία απέσυρε τα δύο δικά της, η Ιταλία επίσης (άνευ εξηγήσεων), η δε ελληνική φρεγάτα αποχώρησε κι αυτή διότι της δόθηκε εντολή να πλεύσει στην Ινδία προκειμένου να συμμετάσχει σε κοινή άσκηση με το ινδικό πολεμικό ναυτικό. Τα μισά πλοία είναι πλέον πολύ λίγα να αστυνομεύσουν μια τεράστια περιοχή, όπως αυτή της Ερυθράς Θάλασσας. Βασικά, και τα δέκα πλοία ήταν λίγα. Αρα, ακόμη κι αν είχαν αιτηθεί συνοδεία τα ελληνόκτητα πλοία που βλήθηκαν από τους Χούθι και βυθίστηκαν, ήταν έως και αδύνατον να την έχουν…

Διαταγή χωρίς αντίκρισμα

Πληροφορήθηκα ότι πλοιοκτήτες διαμαρτυρήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου για τις απώλειες των καραβιών. Δεν ξέρω τι απάντηση έλαβαν. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι η ελληνική κυβέρνηση δύσκολα μπορούσε να κάνει κάτι, προκειμένου να αποφευχθεί η τραγωδία της Ερυθράς Θάλασσας. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί, ας πούμε, να απαγορεύσει τη χρησιμοποίηση αυτού του θαλάσσιου διαύλου μόνο στα πλοία που φέρουν ελληνική σημαία. Μπορεί δηλαδή να εκδώσει εντολή για αλλαγή πορείας. Τα φέροντα ελληνική σημαία πλοία είναι περίπου 400. Τα ελληνόκτητα, άγνωστο. Κάποιος που γνωρίζει καλά τα θέματα της ναυτιλίας και που έλαβε γνώση της διαμαρτυρίας των εφοπλιστών στο Μέγαρο Μαξίμου, μου έλεγε χθες ότι «ακόμη και αυτή τη δυνατότητα (της διαταγής αλλαγής πορείας σε ένα πλοίο με ελληνική σημαία) δύσκολα μπορεί το υπουργείο Ναυτιλίας να την ασκήσει. Ο λόγος είναι ότι αν το κάνει, το πιθανότερο είναι το πλοίο να αλλάξει σημαία εν πλω και να γράψει τη διαταγή στα παλιά του τα παπούτσια».

Κατά την ίδια πηγή μου, το υπουργείο Ναυτιλίας στέλνει ανά εξάωρο ενημέρωση στα παραπλέοντα στην περιοχή ελληνικά και ελληνόκτητα πλοία, με πληροφορίες από διάφορες πηγές, στα οποία επισημαίνονται κίνδυνοι, αν υπάρχουν, και από πού προέρχονται. Τα ερωτήματα είναι, βέβαια, αν αυτές οι πληροφορίες ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα πρώτον και δεύτερον αν αυτοί που τις λαμβάνουν τις παίρνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους…

Κέντρο κράτησης στην Κρήτη

Μια σημαντική αλλαγή στη μέχρι τώρα θεώρηση της κυβέρνησης για το Μεταναστευτικό πληροφορήθηκα. Διορθώνει την εντελώς λαθεμένη θέση ότι «η Κρήτη δεν μπορεί να έχει κέντρα για πρόσφυγες και μετανάστες, διότι η Κρήτη είναι η ατμομηχανή του ελληνικού τουρισμού και θα αμαυρωθεί η φήμη της». Παραμύθια! Απόψεις διάφορων παραγονταραίων της πολιτικής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που μέχρι τώρα είχαν ως αποτέλεσμα όποιος παράνομος έφτανε στην Κρήτη, την άλλη μέρα να τον φορτώνουν στο καράβι για Πειραιά κι από εκεί μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε τον… Μοχάμεντ τον λεβέντη, τον καραμπουζουκλή!

Αυτό τώρα αλλάζει. Ο στόχος είναι να σταλεί ένα μήνυμα απέναντι για να το λάβουν εκεί πέριξ του Τομπρούκ οι δουλέμποροι και να γνωρίζουν ότι όποιος φτάσει Κρήτη θα οδηγείται κατευθείαν σε κλειστό κέντρο κράτησης και εκεί θα μένει μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία για να πάρει τον δρόμο της επιστροφής.

Πληροφορήθηκα ότι η απόφαση είναι του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου, ο οποίος επί αυτού του ζητήματος έρχεται σε σύγκρουση και με συγγενικά του πρόσωπα που ήταν υπέρ της θεωρίας «Κρήτη χωρίς πρόσφυγες», και έδωσε εντολή να προχωρήσει άμεσα το έργο. Οι κλειστές δομές θα λειτουργήσουν σε δύο εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα – ένα στο Ηράκλειο και ένα στο Ρέθυμνο. Οι εργασίες ξεκινούν το συντομότερο, παρά τις όποιες αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών. Κυβερνητικός παράγων μού έλεγε σχετικά «δεν τους καταλαβαίνω γιατί αντιδρούν. Τα νησιά ή η ηπειρωτική Ελλάδα, όπου έχουν δημιουργηθεί δομές, είναι άλλη χώρα; Και τι είναι η Κρήτη επί του συγκεκριμένου; Αβατο;».

Αβατο ίσως όχι, αλλά η Κρήτη έχει άκρες που φτάνουν ως το Μέγαρο Μαξίμου, κι αυτό αρκεί…

Το κουμπί του στρατηγού

Και επειδή εξακολουθεί να με απασχολεί η στάση του στρατηγού της καρδιάς μας, του Χαλίφα Χαφτάρ, απέναντι στην Ελλάδα, διηύρυνα περισσότερο το ρεπορτάζ, ζητώντας από έναν φίλο μου, κυβερνητικό στέλεχος, να με ενημερώσει αν αυτά που κάνει σε εμάς με τα δουλεμπορικά ο Χαφτάρ τα κάνει και με τους Ιταλούς ή τους Μαλτέζους. Η απάντηση με άφησε breathless, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο – χωρίς ανάσα.

Η Ιταλία, μου είπε, φαίνεται πως βρήκε γρήγορα το «κουμπί» του στρατηγού Χαφτάρ και οι «λιβυκές» ροές μεταναστών προς τη χώρα σχεδόν μηδενίστηκαν. Το ερώτημα (δικό μου, αποκλειστικά…) είναι: γιατί εμείς που ξέραμε με ακρίβεια, εδώ και χρόνια, ποιο είναι το «κουμπί» του στρατηγού, αιφνιδίως, προ διετίας περίπου, σταματήσαμε να το «πατάμε»; Τι έπαιξε; Γιατί χρήματα δεν μπορεί να είναι η αιτία – για τέτοιες δουλειές υπάρχουν να φάνε και οι κότες. Νομίζω…

Η Μάλτα έχει τράπεζες

Φυσικά ρώτησα την πηγή μου και για τη Μάλτα. Μου ανέφερε, χωρίς περιστροφές, ότι η χώρα αυτή έχει ένα ισχυρό όπλο για να μην αντιμετωπίζει μεταναστευτικό πρόβλημα από τη Λιβύη.

– Και ποιο είναι αυτό το τρομερό όπλο, με το οποίο τα καταφέρνει η Μάλτα; ρώτησα.

– Εχει τράπεζες!

Δεν χρειάστηκα περισσότερες εξηγήσεις. Αμα υπάρχουν λεφτά, πολλά λεφτά, με πηγές αδιευκρίνιστες, το ματσάκι το κερδίζει πολλά με λίγα αυτός που έχει τράπεζες πρόθυμες να «φιλοξενήσουν» αυτά τα λεφτά. Απλό είναι, τι δεν καταλαβαίνετε;

Σε κατάσταση πολιορκίας!

Στα εγχώρια τώρα, διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση το έχει ρίξει στις… τρελίτσες. Στην αιτιολογική έκθεση που κατέθεσε ο Πλεύρης για το Μεταναστευτικό γράφει ότι συντρέχουν τα όσα αναφέρει το άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και πιο συγκεκριμένα ότι… κινδυνεύει η χώρα, άρα πρέπει να ληφθούν έκτακτα μέτρα. Τα διαβάζει αυτά ο Βενιζέλος, που παίζει το Σύνταγμα στα δάχτυλα του ενός χεριού, και λέει, για σταθείτε, ρε παλικάρια. Ετσι όπως μας τα λέτε, συντρέχουν λόγοι εφαρμογής του άρθρου 48 του Συντάγματος περί κήρυξης της χώρας σε «κατάσταση πολιορκίας»!!! Πάτε καλά;

Οχι, πρόεδρε, δεν πάνε καθόλου καλά. Τους έχει βαρέσει στο κεφάλι ο ΟΠΕΚΕΠΕ και έχουν ζαλιστεί άσχημα. Ακου κατάσταση πολιορκίας…

Χρυσοί χορηγοί

Γενικώς η χώρα αυτή έχει ταλαιπωρηθεί διαχρονικά από τους «ανησυχούντες» για την τύχη της. Τούτου δοθέντος, δεν έχω να προσθέσω πολλά για τη χθεσινή πρεμιέρα ενός ομίλου «ανησυχούντων» τους οποίους κατάφερε να συγκεντρώσει σε σώμα ο καθηγητής Μελέτης Μελετόπουλος, αιωνίως και αενάως «ανησυχών» για την τύχη της χώρας. Μου είπαν, γιατί εγώ δεν βρήκα χρόνο να παραστώ στην πρεμιέρα του ομίλου των «ανησυχούντων», ότι η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, όπου και πραγματοποιήθηκε η σύναξη, έμοιαζε με reunion των πιο ετερόκλητων στοιχείων που μπορεί κανείς να συναντήσει περιδιαβάζοντας σε «απόμερα» σημεία του Διαδικτύου, όπου βρίσκουν έδαφος να αναπτυχθούν οι πιο μεγάλες θεωρίες συνωμοσίας αλλά και να βρουν πεδίο έκφρασης πατριδολάγνοι υπερπατριώτες.

Γράφτηκε κατά κόρον ότι οι 91 αποτελούν τη μαγιά για το νέο κόμμα του προέδρου Αντώνη Σαμαρά. Με κάτι τέτοια σαν το χθεσινό, νομίζω ότι αναδεικνύονται σε χρυσούς χορηγούς Κυριάκου!

Λουλούδια να τους στείλει, ένα κουτί σοκολατάκια, ένα ευχαριστήριο, κάτι τέλος πάντων…