Σε ηλικία 91 ετών, έφυγε από τη ζωή ο πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρόεδρος της Ένωσης των Ελλήνων πρώην βουλευτών και ευρωβουλευτών, Κώστας Πυλαρινός. Ήταν παντρεμένος με τη Βικτωρία Ανθοπούλου και είχαν έναν γιο.
Ο Κώστας Πυλαρινός γεννήθηκε το 1934 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά και Δημόσια Διοίκηση στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Παρισίων. Ανέπτυξε πλούσια δημόσια, πολιτική και κοινωνική δράση και υπηρέτησε σε διάφορους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς. Μεταξύ άλλων, υπήρξε Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Κινήσεως Νέων (Ε.Ε.) το 1958, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1975), ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Οικολογικής Εταιρείας, μέλος της Ενώσεως Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου (1965), του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, καθώς και ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Κέντρου Πολιτικών Μελετών και Τεκμηρίωσης (1982).
Η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε το 1957, ως μέλος του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, θέση που διατήρησε έως το 1963. Το 1967 υπηρέτησε ως σύμβουλος του υπουργείου Προεδρίας στην κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, στήριξε τον αντιδικτατορικό αγώνα και υπήρξε ιδρυτικό μέλος και Γενικός Γραμματέας της ΕΡΕ Εξωτερικού. Μετά τη μεταπολίτευση, ανέλαβε πολυσχιδή πολιτική δράση. Υπηρέτησε ως Νομάρχης Μεσσηνίας (1974-1976) και στη συνέχεια ως Νομάρχης Θεσσαλονίκης (1976-1980), κατά την περίοδο των μεγάλων σεισμών, όπου συνέβαλε ενεργά στην προώθηση του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Ήταν επίσης ιδρυτής και Γενικός Γραμματέας του πολιτικού φορέα «Ριζοσπαστικό Κίνημα» (1980-1987). Υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (1989), Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας (1989), Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών και Εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Μητσοτάκη (1990-1991), καθώς και Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (1991-1992).
Από τη θέση του Γενικού Διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας (1992-1993), ανέλαβε τη διοίκηση του κόμματος και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας στις εκλογές του 1993. Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (1991), καθώς και ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Θεσσαλονίκης και του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης (1991). Επίσης, διετέλεσε πρόεδρος της Κοινωνίας Πολιτών για την Προστασία των Φυσικών Πόρων (1999), αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ιδρύματος «Maria Callas» και πρόεδρος του Συλλόγου Υποτροφιών «Μαρία Κάλλας». Από το 2004 έως το 2010, υπηρέτησε ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.
Μεταξύ των ετών 2008 και 2011, ήταν αντιπρόεδρος και πρόεδρος του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής». Υπηρέτησε ως σύμβουλος Οικονομικών και Οργάνωσης της Εκκλησίας της Ελλάδος και ήταν γενικός διευθυντής των Οικονομικών και Τεχνικών Υπηρεσιών της (1998-2008). Έχει τιμηθεί με ανώτερες διακρίσεις από τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Ρουμανίας, Σερβίας και από την Εκκλησία της Ελλάδος. Το 1971 έλαβε το βραβείο «Ρομπέρ Σουμάν» (Robert Schuman).
Συγγραφικό έργο
Μονογραφίες, μελέτες, εισηγήσεις σε συνέδρια και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο των Αθηνών και της Περιφέρειας. Μεταξύ αυτών είναι: «Η Ειρηνική (Ελεγχόμενη) Χρήση της Ατομικής Ενέργειας» (1968), «Διπλή Ευρωπαϊκή Βουλή» (1971), «Ιστοριογραφία των εκλογικών συστημάτων» (1975), «Μύθοι και Παρεξηγήσεις για την Εκκλησιαστική Περιουσία» (2006) και άλλα.
Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης των Δήμων Θεσσαλονίκης και Καλαμάτας, καθώς και της Πολιτείας Λουιζιάνα των ΗΠΑ.