
Εάν γινόταν τη δεδομένη στιγμή μια ταινία για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα είχε τίτλο “Free Yannis”, καθώς ο έλληνας σούπερ σταρ μοιάζει με λιοντάρι που δεν αντέχει άλλο στο κλουβί και θέλει να βγει έξω να τρέξει.
Στη δική μας περίπτωση να βγει έξω και να παίξει με τους συμπαίκτες του και να κυνηγήσει μια διάκριση με την πιο αγαπημένη ομάδα της καρδιάς του, την Εθνική Ελλάδας.
Αυτή που μόλις δύο φορές έχει απαρνηθεί λόγω σημαντικού τραυματισμού και άλλη μία το 2021 στο Προολυμπιακό Τουρνουά της Βιτόρια στον δρόμο προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο λόγω ανωτέρας βίας. Καθώς τις ίδιες μέρες που γίνονταν οι αγώνες πρόκρισης στον Καναδά (η Τσεχία πήρε το εισιτήριο νικώντας άνετα την Ελλάδα στον τελικό) ο Γιάννης οδηγούσε τους Μιλγουόκι Μπακς στη γη της επαγγελίας, στον τίτλο του πρωταθλητή ΝΒΑ (με 4-2 στους τελικούς επί των Φοίνιξ Σανς) έπειτα από μισό αιώνα και βάλε.
Ο Greek Freak αποδεδειγμένα είναι ο πιο πιστός στρατιώτης της εθνικής ομάδας και φωνάζει συνήθως «παρών» σε κάθε προσκλητήριο, συμπληρώνοντας φέτος 8/11 συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική Ανδρών (Παγκόσμια Κύπελλα, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, Ολυμπιακούς Αγώνες, Προολυμπιακά Τουρνουά).
Από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στην Ισπανία μέχρι και το τωρινό Ευρωμπάσκετ ο Γιάννης πάντα ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο και έδινε το «παρών», εκτός εάν τον πρόδιδαν τα γόνατά του όπως έγινε πρώτη φορά στο Ευρωμπάσκετ του 2017.
«Απέτυχα να βγάλω με επιτυχία τις ασκήσεις στις οποίες με υπέβαλαν και ο πόνος με σταματούσε από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Πρέπει να αποδεχτώ την αλήθεια και να την αντιμετωπίσω ώριμα. Οφείλω να δουλέψω και να βελτιώσω όσο περισσότερο μπορώ το πρόβλημα που αντιμετωπίζω στο γόνατό μου. Πέρυσι είχα την επιλογή να “παγώσω” τη συμφωνία για το νέο μου συμβόλαιο. Φέτος δεν έχω επιλογή. Είμαι τραυματίας, οι πόνοι δεν έχουν υποχωρήσει και πρέπει να γίνω καλά.
Είναι με διαφορά η μεγαλύτερη απογοήτευση που έχω νιώσει ως τώρα στη καριέρα μου. Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλους τους συμπαίκτες μου και τους προπονητές μου. Η εθνική ομάδα είναι η αγαπημένη μου ομάδα και στο μέλλον θα αποδείξω πως μαζί με τους συμπαίκτες μου μπορούμε να την πάμε ψηλά και να κάνουμε χαρούμενους όλους τους Ελληνες» είχε πει τότε στη δήλωσή του, όταν φανερά απογοητευμένος μετά και την τελευταία εξέταση όπου οι πόνοι επέμεναν να τον ταλαιπωρούν είχε αναγκαστεί να απέχει από τη διοργάνωση. Οπως και το 2023 στο Παγκόσμιο όπου μια αρθροσκόπηση που έκανε στο γόνατο τον άφησε εκτός Εθνικής. Αντίθετα έχει αγωνιστεί στα Παγκόσμια Κύπελλα του 2014 και του 2019, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, στα Προολυμπιακά Τουρνουά του 2016 και του 2021 και στα Ευρωμπάσκετ του 2015, του 2022 και το τωρινό.
Μάλιστα στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και μέλος της καλύτερης πεντάδας με μέσους όρους 29,3 πόντους – 8,8 ριμπάουντ – 4,7 ασίστ – 32,7 PIR σε έξι ματς.
Η αλήθεια είναι ότι πριν από κάθε μεγάλη διοργάνωση της Εθνικής, η συμμετοχή ή όχι του Γιάννη Αντετοκούνμπο εξελίσσεται σε ένα μικρό σίριαλ και αυτό έχει να κάνει κυρίως (και μόνο) με την αδιάλλακτη στάση των Μπακς, που εξαντλούν όλα τα χρονικά περιθώρια (που έχουν δικαίωμα) για να γλιτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες προπονήσεις και (φιλικά) παιχνίδια μπορούν από τον Γιάννη στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν το μεγαλύτερο «κεφάλαιο» στην ομάδα τους.
Αυτό για το οποίο το 2020 δεν δίστασαν να προχωρήσουν σε πρόωρη επέκταση του συμβολαίου του και να τον κάνουν (τότε) τον κάτοχο του μεγαλύτερου συμβολαίου στην ιστορία του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη, αφού η υπογραφή του στο νέο πενταετές συμβόλαιο που του προσέφεραν τότε τα Ελάφια θα τον έκανε πλουσιότερο κατά 228,2 εκατ. δολάρια. Ομως ο Γιάννης από πέρυσι (καθώς και στο Προολυμπιακό Τουρνουά είχε τα ίδια θέματα με τους Μπακς) έχει λίγο ψυχρανθεί με τη συμπεριφορά της ομάδας του, για την οποία έχει δώσει και την ψυχή του και χάρις σε αυτόν μια ολόκληρη πόλη έχει μπει και πάλι για τα καλά στον μπασκετικό χάρτη του ΝΒΑ.
Λαχτάρα και επιθυμία
Αυτό που θέλει είναι να σέβονται τη λαχτάρα και την επιθυμία του να φορά τη γαλανόλευκη και να μην τραβάνε στα άκρα το θέμα όπως φέτος όπου φτάσαμε κοντά στα τέλη Αυγούστου και μόλις μία εβδομάδα πριν από το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ (28 του μήνα κόντρα στην Ιταλία για την Εθνική μας) για να μπει ο Γιάννης στο παρκέ πιθανότατα στο Τουρνουά Ακρόπολις που αρχίζει μεθαύριο στο ΟΑΚΑ.
Η απόσταση από τα Σεπόλια μέχρι το Μιλγουόκι είναι 8.687 χιλιόμετρα, αναμφίβολα τεράστια, αλλά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με τις πράξεις του την κάνει να μοιάζει αμελητέα, καθώς ούτε ξεχνά (ποτέ) από πού ξεκίνησε και τους ανθρώπους που τον βοήθησαν, αλλά ούτε και τη χώρα που του έδωσε αθλητική ταυτότητα και διαβατήριο (που τα άξιζε πέρα για πέρα).
Διότι από τη φτώχεια και τα δύσκολα χρόνια ο δικός μας Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο άνθρωπος που τιμάει όπου σταθεί και όπου βρεθεί την ελληνική σημαία με τον καλύτερο τρόπο και όπως το έκανε ως μαθητής στα Σεπόλια στη σχολική παρέλαση, με την ίδια υπερηφάνεια και σεμνότητα το έκανε στην παρέλαση (έστω εν πλω…) των Ολυμπιακών Αγώνων πέρυσι στο Παρίσι όπου ήταν ο πρώτος λαμπαδηδρόμος μαζί με την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στο πρώτο σκάφος που μετέφερε την ελληνική ομάδα. Πλέον ο Γιάννης θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να παίξει καλό μπάσκετ.