Το βασικό ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ στον αυριανό αγώνα με τη Ριέκα, δεν είναι να βάλει το πρώτο λιθαράκι της πρόκρισης Όπως και στο δεύτερο παιγνίδι μια εβδομάδα μετά, ο κυρίαρχος στόχος δεν θα είναι η πρόκριση.
Το μεγάλο στοίχημα είναι η ηρεμία και παράταση της. Ακούγεται περίεργο για ομάδα που πρωταγωνιστεί και τα τελευταία οχτώ χρόνια έχει κατακτήσει περισσότερους τίτλους απ΄ όσους στα προηγούμενα 92 της ιστορίας της.
Για όσους παρακολουθούν τον ΠΑΟΚ εξ΄ αποστάσεως ίσως να ακούγεται υπερβολικό έως ουτοπικό. Όχι όμως για όσους γνωρίζουν το dna, τις παθογένειες του οργανισμού, κυρίως όμως τον τρόπο λειτουργίας των «απόκρυφων στοών».
Μετά τα εμφάνιση Μυστακίδη σε ρόλο guest star, ο ΠΑΟΚ είναι σα να περπατά σε τεντωμένο σκοινί. Οπότε στον αρχικό πρόλογο, προσθέστε ότι και οι αγώνες πρωταθλήματος που ξεκινούν σε ένα δεκαήμερο και αυτοί του κυπέλλου, όπως και οι Ευρωπαϊκοί στη διάρκεια της σεζόν, θα έχουν τον ίδιο χαρακτήρα.
Ο τρόπος με τον οποίον πλασαρίστηκε ο Μυστακίδης στο…φιλοθεάμων ασπρόμαυρο κοινό, σε συνδυασμό με την απαξιωτική αντιμετώπιση του ευεργέτη Ιβάν Σαββίδη -έτσι τον αποκάλεσε ο ΑΣ- δεν αφήνουν στην παραμικρή αμφιβολία, πως το σχέδιο φθοράς του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ είναι καλά οργανωμένο.
Όσοι διατηρούν αμφιβολίες, μπορούν να ανατρέξουν στις υποκριτικές διαβεβαιώσεις του ΑΣ πως ο Σαββίδης έχει προτεραιότητα -κάτι που αναγνώρισε και ο Τέλης Μυστακίδης, σύμφωνα με τους αγγελιοφόρους του στον ερασιτέχνη ΠΑΟΚ- ο οποίος όμως ίδρυσε ήδη εταιρία για την κατασκευή της Νέας Τούμπας!
Τι είδους προτεραιότητα είναι αυτή και πως να πειστεί ο κόσμος ότι περιμένει, όταν έχουν ήδη ξεκινήσει τα επόμενα βήματα;
Είναι ξεκάθαρο πως από τη στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά, ευνουχίζοντας την ρητορική του ΑΣ πως ο μόνος «πρόθυμος» είναι ο Τέλης Μυστακίδης, θα αναμένεται η κατάλληλη στιγμή ώστε να ξεσπάσει μια δήθεν λαϊκή οργή.
Η οποία θα είναι στα πρότυπα «αυθόρμητων» εξεγέρσεων σε διάφορα κράτη, για την απαλλαγή από καταπιεστικά καθεστώτα, προκειμένου να αντικατασταθούν με «δημοκρατικά»
Μη νομίζετε ότι στον ΠΑΟΚ είμαστε απαίδευτοι, ίσα ίσα.
Σε αθλητικό επίπεδο είμαστε οι πρώτοι διδάξαντες από το μακρινό 1992, με αφορμή μια ήττα στην Τούμπα από την Παρί Σεν Ζερμέν.
Ο κόσμος δήθεν δεν άντεξε το ταπεινωτικό 0-2 από την Παρί του περίφημου Γουεά και εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο, οδηγώντας σε διακοπή του αγώνα και τιμωρία της ομάδας από την Ουέφα.
Απώτερος σκοπός όμως ήταν να φύγει ο Βουλινός, η αγανάκτηση λόγω της ήττας ήταν απλά η πρόφαση. Ήταν το πρώτο καμπανάκι, που τελεσφόρησε μερικά χρόνια μετά.
Έφυγε ο Βουλινός αφήνοντας μια καθαρή ΠΑΕ, για να αναλάβει ο Μπατατούδης γεμίζοντας την με χρέη.
Το 2012 καταγράφηκε το remake της ταινίας, όταν η.. λαϊκή οργή ώθησε σε παραίτηση τον Ζαγοράκη, για να έρθει ο Σαχπατζίδης παρέα με έναν τύπο που συστηνόταν ως επενδυτής.
Αν δεν εμφανιζόταν λίγους μήνες μετά ο Ιβάν Σαββίδης, η ταλαιπωρία που πέρασαν ο Άρης και η ΑΕΚ θα έμοιαζε ως παιγνιδάκι σε σχέση με όσα θα τραβούσαμε.
Στο πρόγραμμα λοιπόν είναι να επαναληφθεί η ιστορία, ειδικά όταν μιλάμε για δοκιμασμένη και αποτελεσματική τακτική.
Οι ηθικοί αυτουργοί υπάρχουν, οι φυσικοί έχουν ήδη ομαδοποιηθεί και το μόνο που απομένει είναι μια ακόμα δήθεν αφορμή αγανάκτησης.Κι αυτή θα εμφανίζεται, σε κάθε κακό αποτέλεσμα.
Με την μεγάλη διαφορά πως ο Σαββίδης δεν είναι ούτε Βουλινός, ούτε ηγείται διοίκησης πρωτοδικείου σαν τον Ζαγοράκη…