Πριν από δύο μήνες, προτού περάσει επισήμως στο δεύτερο μισό της δεύτερης τετραετίας του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρούσε σινιάλα κινητοποίησης του γαλάζιου μηχανισμού – εξόδου του από την εσωστρέφεια, συγκεκριμένα. Η εκστρατεία για την επόμενη εθνική αναμέτρηση ξεκίνησε, έλεγε τότε σε κομματικό ακροατήριο. Σήμερα το Μαξίμου επαναλαμβάνει σταθερά το μότο «έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια» για να ανατρέψει την αρνητική εικόνα της κυβέρνησης και για να ζητήσει να κριθεί για τα πεπραγμένα της και το σχέδιο επόμενης τετραετίας.
Είναι πιο κοντά στην αλήθεια η πρωθυπουργική αποστροφή του περασμένου Ιουνίου από τα γραφεία της κομματικής έδρας. Διότι στην πραγματικότητα, με βάση τους σχεδιασμούς του Μαξίμου, η διετία δεν υπάρχει πια. Το αργότερο σε έναν χρόνο από τώρα ξεκινά η προεκλογική περίοδος, ακόμα και στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι πρωθυπουργικές δεσμεύσεις για κάλπη το 2027. Και αυτό γιατί οι προθέσεις της κυβερνητικής έδρας δεν είναι έτσι κι αλλιώς μια εκλογική μάχη το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, αλλά νωρίτερα. Ο εκλογικός χρόνος συζητείται ξανά (και) στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο με τρία σενάρια.
Προεκλογικός διάδρομος η φετινή ΔΕΘ
Είναι βέβαιο, ότι ο Πρωθυπουργός θα φροντίσει να επαναχαράξει τον ορίζοντα στο 2027, κατά τις τοποθετήσεις του στη συνέντευξη Τύπου στο Βελλίδειο την επόμενη Κυριακή – ουδείς θα περίμενε κάτι διαφορετικό, την αποκάλυψη δηλαδή τυχόν άλλων σκέψεων. Αλλωστε η επιμονή του Μητσοτάκη στις τοποθετήσεις περί ολοκλήρωσης της θητείας συνδέεται με το αφήγημα της «σταθερότητας» στην Ελλάδα, που ο ίδιος λανσάρει εκ νέου, σε σχέση και με το γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον.
Το έκανε τελευταία φορά στις προπαρασκευαστικές επαφές του στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Πέμπτη, μία εβδομάδα προτού ανηφορίσει για τη ΔΕΘ, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στην πολιτική και οικονομική κρίση στη Γαλλία. Αυτό επιβεβαιώνει, ότι ο άξονας της «σταθερότητας» και της «πολιτικής συνέπειας» θα είναι βασικός στο πολιτικό πλαίσιο που θα παρουσιάσει στο Βελλίδειο, μαζί με εκείνον της «κυβερνησιμότητας» (μιας κυβέρνησης, κατά τον ίδιο, που δρα με κοστολογημένο σχέδιο, παρά τα λάθη) και εκείνον των «ευκαιριών» (στην επιχείρηση ανανέωσης προσδοκιών και επαναπροσέγγισης με ψηφοφόρους που θα του επιτρέψουν να ξανασυζητήσει για διεκδίκηση αυτοδυναμίας). Μπορεί πρωθυπουργικοί συνεργάτες να αρνούνται κατηγορηματικά, ότι η φετινή ΔΕΘ λειτουργεί ως προεκλογικός διάδρομος, ωστόσο όσο η κυβέρνηση μένει εγκλωβισμένη στις πιέσεις τόσο τα σενάρια πυροδοτούνται – περιλαμβάνοντας και τον χρόνο των εκλογών.
Το ορόσημο του Ιουνίου 2027
Το επικρατέστερο παραμένει η άνοιξη του 2027 – αργά ή, πιθανότατα, στα μέσα της άνοιξης. Και αυτό διότι στο μυαλό του Μητσοτάκη ο εκλογικός χρόνος επηρεάζεται από ένα ορόσημο: το αργότερο τον Ιούνιο του 2027 η χώρα πρέπει να έχει κυβέρνηση, καθώς τότε ξεκινούν επαφές για την ανάληψη από την Ελλάδα της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την 1η Ιουλίου εκείνου του έτους και για όλο το δεύτερο εξάμηνο.
Κυρίαρχη εκτίμηση είναι, ότι ο Μητσοτάκης θα παλέψει να φτάσει έως τον Μάρτιο του 2027, αν και θέλει να έχει ολοκληρωθεί η εκλογική διαδικασία (και μια δεύτερη κάλπη, δηλαδή) μέχρι τον Απρίλιο, προτού χρειαστεί να εντατικοποιηθούν οι ζυμώσεις με τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Αλλοι ποντάρουν σε εξελίξεις ήδη από το τέλος του 2026 ή το αργότερο στις αρχές του 2027, με το ίδιο επιχείρημα.
Υποστηρίζουν, ότι η εξαμηνιαία προεδρία της ΕΕ είναι κομβικού χαρακτήρα για να επηρεαστεί από τυχόν πολιτικές αναταράξεις και αστάθεια, πιστεύοντας ότι με αυτό το δεδομένο δεν θα κατηγορηθεί η κυβέρνηση για αιφνιδιασμό με πρόωρες εκλογές. Υπάρχουν και ορισμένοι που κρατούν στάση αναμονής για να μετρηθεί πρώτα ο αντίκτυπος της φετινής ΔΕΘ στην κοινωνία και εφόσον δεν καταγραφεί δυναμική «ανασύνταξης» της ΝΔ, στέκονται υπέρ της επίσπευσης των αποφάσεων με αιφνιδιασμό στο τέλος της άνοιξης του 2026 – μεταξύ άλλων ύστερα από ένα μπαράζ θετικών ειδήσεων τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς.