Αφορμή για τη βουτιά στον ωκεανό με τους αριθμούς, είναι τα (ακατέβατα, όπως φαίνεται) 30 εκατ. ευρώ που ζητεί η ιδιοκτησία του Παναθηναϊκού προκειμένου να παραχωρήσει τον Φώτη Ιωαννίδη.
Αλήθεια, τι έχει κάνει ο ποδοσφαιριστής έως τώρα; Πώς έχει εκτοξευτεί τόσο πολύ η τιμή του, μολονότι δεν θεωρείται πλέον «βασικός και αναντικατάστατος» στην εθνική ομάδα; ‘Η αν προτιμά κάποιος, πώς μένουν οι μετοχές του στράικερ τόσο ψηλά ενώ πέρυσι δεν έκανε την καλύτερη δυνατή σεζόν;
Προσέξτε: έχει ο Ιωαννίδης 65 γκολ και 16 ασίστ σε 254 συμμετοχές (15.051 λεπτά συνολικά). Αφαιρούμε 18 συμμετοχές και 6 γκολ (0 ασίστ) σε 1.580 λεπτά στην Κ-19. Τα 17 γκολ τα έχει πετύχει με πέναλτι και άρα προκύπτει πως έχει 42 γκολ και 16 ασίστ σε 1.3471 λεπτά.
Δηλαδή, ένα γκολ ανά 320 λεπτά, ή ανά περίπου 3,5 παιχνίδια, γκολ-ασίστ ανά 232 λεπτά ή ανά 2,5 παιχνίδια.
Να δούμε έναν άλλον ποδοσφαιριστή, επίσης με θητεία (τί σύμπτωση αλήθεια!) στον …Λεβαδειακό;
Ο Ζίνι , λοιπόν, έχει 65 συμμετοχές, 18 γκολ και οκτώ ασίστ σε 4.226 λεπτά.
Και εδώ μείον τέσσερα γκολ με πέναλτι, συνεπώς έχουμε ένα γκολ ανά 302 λεπτά και γκολ-ασίστ ανά 192 λεπτά. Με τη γλώσσα των αριθμών που δεν είναι ανάγκη όλοι να την …πιστεύουν ή δεν λέει πάντα την πλήρη αλήθεια, ο Ζίνι φαντάζει αν όχι υπέρτερος του Ιωαννίδη, μάλλον παραπάνω αποτελεσματικός. Χωρίς, βέβαια, να είναι εξ’ ορισμού ανώτερος παικτικά. Αλλά και δεν κοστολογείται με …30 εκατ. ευρώ!