Κληρονομικό δίκαιο: Τι αλλάζει για τους συζύγους – Τι γίνεται με τους συντρόφους χωρίς σύμφωνο συμβίωσης

Σφυρί δικαστηρίου ξύλινο

Μετά από 80 χρόνια, το κληρονομικό δίκαιο αλλάζει ριζικά, προσαρμοζόμενο στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Για τις σημαντικότερες μεταβολές και το τι αυτές σημαίνουν στην πράξη μίλησε στα ΝΕΑ ο δικηγόρος Γιώργος Νικολακόπουλος.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τροποποιούνται τα ποσοστά επί της κληρονομίας των εξ αδιαθέτου κληρονόμων: «Πλέον ο επιζών σύζυγος θα κληρονομεί το 1/3 της περιουσίας, ενώ μέχρι σήμερα κληρονομούσε το 1/4. Τα τέκνα θα λαμβάνουν τα 2/3, αντί για τα 3/4 που ισχύει σήμερα».

Ωστόσο, παραμένει άλυτο το φλέγον ζήτημα των μακροχρόνιων συντρόφων που δεν έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης. Όπως σημειώνει ο κ. Νικολακόπουλος, «το θέμα αυτό δεν θα αντιμετωπιστεί πιθανότατα προς το παρόν. Κι όμως, χρήζει προσεκτικής προσέγγισης, διότι πολλές φορές δημιουργούνται άδικες καταστάσεις, όταν κυρίως έχουμε μακροχρόνια συμβίωση».

Ιδιαίτερη σημασία δίνει και στον περιορισμό του κληρονομικού δικαιώματος για συζύγους σε διάσταση, τονίζοντας πως πρόκειται για αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση.

«Επιβεβλημένη», χαρακτηρίζει, τέλος, την εισαγωγή των κληρονομικών συμβάσεων: «Η προ του μοιραίου ρύθμιση κληρονομικών θεμάτων, όπως η διοίκηση επιχειρήσεων, είναι ένα μέτρο που θα αποτρέψει μελλοντικές ατέρμονες δικαστικές διενέξεις».

Θετική θεωρεί και την κατάργηση της δικαστικής διαδικασίας δημοσίευσης και κήρυξης κύριας της διαθήκης, αφού όπως υπογραμμίζει «η διενέργεια των σχετικών πράξεων από συμβολαιογράφο επιταχύνει την πορεία της διάδοχης νομικής κατάστασης και κατοχυρώνει το αδιάβλητο».

Τέλος, ο κ. Νικολακόπουλος στέκεται στην ανάγκη ρυθμίσεων για την αποδοχή κληρονομιάς από άγνωστους ή απόντες συγγενείς: «Πλέον πολλές φορές ούτε τα εξαδέλφια γνωρίζονται ή κάποιοι συγγενείς κατοικούν μόνιμα στο εξωτερικό. Έτσι, υπάρχει κίνδυνος να φορτωθούν χρέη εν αγνοία τους ή να παραμένει στάσιμη η διαχείριση της περιουσίας λόγω αδιαφορίας».

«Συνολικά», καταλήγει, «οι αλλαγές φέρνουν το δίκαιο πιο κοντά στην κοινωνική πραγματικότητα».