«Μην βλέπετε παντού το κακό» – Τι είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης μετά τον θάνατο της Λένας Σαμαρά για τις συνθήκες στο ΕΣΥ

Με αφορμή το πρόσφατο τραγικό γεγονός του θανάτου της Λένας Σαμαρά, ο Άδωνις Γεωργιάδης προχώρησε σε δημόσια τοποθέτηση αναφορικά με τη συζήτηση για την απουσία Νευρολογικής κλινικής στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο».

Όπως επισημαίνει, το συγκεκριμένο νοσοκομείο δεν διέθετε ποτέ Νευρολογική κλινική, διαψεύδοντας έτσι ισχυρισμούς για υποβάθμιση του ΕΣΥ κατά τη διάρκεια της θητείας του. Τόνισε ότι τέτοια ερωτήματα προκύπτουν ενίοτε και από άγνοια, αλλά συχνά αποτελούν αποτέλεσμα πολιτικής εκμετάλλευσης των αδυναμιών του δημόσιου συστήματος Υγείας. Για να διευκρινίσει την τοποθέτησή του, απευθύνθηκε και στην Τεχνητή Νοημοσύνη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της οποίας πουθενά στον κόσμο δεν έχουν όλα τα νοσοκομεία όλες τις κλινικές ειδικότητες.

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, το ερώτημα που τέθηκε ήταν το εξής:

«Είναι σύνηθες παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα τα νοσοκομεία να έχουν όλες τις κλινικές ή χωρίζονται σε κέντρα αναφοράς ανάλογα με την ασθένεια;»

Η απάντηση που δόθηκε ξεκαθαρίζει ότι «δεν είναι σύνηθες — ούτε στην Ελλάδα ούτε διεθνώς — κάθε νοσοκομείο να διαθέτει όλες τις κλινικές και όλες τις ιατρικές εξειδικεύσεις. Η οργάνωση του νοσοκομειακού χάρτη βασίζεται σχεδόν παντού στην αρχή της εξειδίκευσης και της διαβάθμισης των υπηρεσιών».

Διεθνή πρότυπα στον νοσοκομειακό χάρτη

Όπως σημειώνεται από διεθνείς πρακτικές, τα περισσότερα δημόσια συστήματα υγείας (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία) διακρίνουν τα νοσοκομεία ως εξής:

  • Γενικά νοσοκομεία: Καλύπτουν βασικές και επείγουσες ειδικότητες, καλύπτοντας γεωγραφικές περιοχές.
  • Εξειδικευμένα κέντρα / κέντρα αναφοράς: Εστιάζουν σε συγκεκριμένες ασθένειες ή τεχνικές (ογκολογία, καρδιοχειρουργική κ.ά.), διαθέτοντας εξειδικευμένο εξοπλισμό και προσωπικό που δεν είναι πρακτικό να επεκτείνεται παντού.
  • Πανεπιστημιακά νοσοκομεία / τριτοβάθμια κέντρα: Προσφέρουν το σύνολο σχεδόν των εξειδικεύσεων, συνδυάζοντας την παροχή υγειονομικής φροντίδας με την έρευνα και την εκπαίδευση.

Η δομή του ΕΣΥ στην Ελλάδα

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) λειτουργεί με αντίστοιχα κριτήρια. Διακρίνονται τα εξής:

  • Νοσοκομεία περιφερειακών ενοτήτων: Δευτεροβάθμια περίθαλψη, καλύπτοντας βασικές ειδικότητες για συνηθισμένα περιστατικά. Παραδείγματα: Νοσοκομείο Ρόδου, Νοσοκομείο Κοζάνης.
  • Πανεπιστημιακά και μεγάλα αστικά νοσοκομεία: Τριτοβάθμια περίθαλψη με υψηλή εξειδίκευση σε μεταμοσχεύσεις, ογκολογία και άλλες δύσκολες ειδικότητες. Παραδείγματα: «Αττικόν», «Ευαγγελισμός», «Παπανικολάου».
  • Εξειδικευμένα κέντρα αναφοράς: Είτε επίσημα είτε άτυπα, συγκεντρώνουν συγκεκριμένες θεραπευτικές κατευθύνσεις, όπως ο «Άγιος Σάββας» (Ογκολογία), το «Ωνάσειο» (Καρδιοχειρουργική), «Αγία Σοφία» (Παιδοκαρδιολογία), «ΑΧΕΠΑ» (Μεταμοσχεύσεις Μυελού των Οστών).

Γιατί δεν υπάρχουν όλες οι κλινικές σε κάθε νοσοκομείο

Η συγκέντρωση όλων των ιατρικών ειδικοτήτων σε κάθε νοσοκομείο είναι ανέφικτη για μια σειρά λόγων:

  • Κόστος εξοπλισμού και συντήρησης (π.χ. πολύ ακριβός ακτινοθεραπευτικός εξοπλισμός).
  • Έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού κυρίως στις μικρότερες περιοχές.
  • Συγκέντρωση εμπειρίας στα κέντρα αναφοράς, καθώς οι πολύπλοκες και σπάνιες παθήσεις απαιτούν μεγάλη εξειδίκευση και εμπειρία.
  • Ορθολογική κατανομή πόρων ώστε να αποφεύγεται η σπατάλη.

Συνεπώς, η απουσία Νευρολογικής Κλινικής από το «Σισμανόγλειο» δεν αποτελεί ένδειξη αποτυχίας του ΕΣΥ. Ανάλογα περιστατικά διακομίζονται σε εξειδικευμένες μονάδες, μια πρακτική που ακολουθείται παντού στον κόσμο, όπου οι γιατροί κρίνουν πως απαιτείται μεταφορά.

Ολοκληρώνοντας, ο κ. Γεωργιάδης σημειώνει: «Μην βλέπετε παντού το κακό!»