Τα καφενεία είναι πάντα μέτρο – είτε είναι γαλάζια είτε πράσινα είτε ροζ. Και φέτος, για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που παραθερίζουν ανά την Ελλάδα, στις εκλογικές τους περιφέρειες, και όχι μόνο, τα καφενεία είναι η δημοσκόπηση που όντως θέλουν να δουν. Κι αυτό γιατί τα νούμερα μπορεί να μην ανεβαίνουν στις κανονικές έρευνες, όμως η απήχηση σε περιοχές της περιφέρειας που θεωρούνται κάστρα, σε ηλικιακές ομάδες που δεν έχουν ιδιαίτερη διείσδυση, ακόμα και σε αστικά κέντρα, είναι δείκτης για τη συνέχεια. Οπως και το τι ζητούν από εκείνους οι πολίτες που τους σταματούν στον δρόμο, που είναι ως επί το πλείστον δικοί τους ψηφοφόροι.
Ανάλογα με την περιοχή και τα πρόσωπα, οι βουλευτές και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης διαπιστώνουν εκ νέου αυτή τη διάσταση απόψεων μεταξύ της πιο κεντρώας και της πιο αριστερής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ. Ψηφοφόροι που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ ή έχουν παπανδρεϊκή ρίζα ζητούν πιο σκληρή γλώσσα απέναντι στην κυβέρνηση, ενίοτε και συντονισμό των κινήσεων – χωρίς φόβο να χαθεί η αυτονομία του ΠΑΣΟΚ – με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Από την άλλη, οι ψηφοφόροι του προοδευτικού Κέντρου, αυτού που είθισται να περιγράφεται ως ενδιάμεσος χώρος με τη ΝΔ, ζητούν περισσότερο θεσμική στάση και ξεκάθαρη δέσμευση πως δεν υπάρχει καμία ταύτιση, ούτε σε επίπεδο ρητορικής, το κόμμα τους να ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ή την Πλεύση Ελευθερίας.
Θέματα ασφάλειας, οικονομίας και καθημερινότητας κυριαρχούν, ως συνήθως, στα πηγαδάκια με τους βουλευτές – κάποιοι εξ αυτών τούς προτρέπουν να παρακολουθήσουν τις παρεμβάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ, ώστε να πάρουν μια ιδέα για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στα θέματα που τους αφορούν, δίνοντας απαντήσεις εκεί που κυβέρνηση δεν μπορεί, ως βασική εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της χώρας. Δυσκολότερες είναι οι απαντήσεις όταν έρχονται αντιμέτωποι με ερωτήματα για τις δημοσκοπήσεις – με τους περισσότερους να αποφεύγουν να απαντήσουν για τη στασιμότητα του κόμματος και να τονίζουν πως η δυναμική του ΠΑΣΟΚ, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα την τελευταία δεκαπενταετία, υποεκτιμάται.
Αύξηση εκτός Αττικής
Παράλληλα, άλλη ατμόσφαιρα παρατηρούν τα στελέχη στην περιφέρεια και άλλη στις μεγάλες πόλεις – και το θεωρούν απόδειξη πως το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ αυξάνεται σημαντικά εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης, οι περιφέρειες των οποίων προσαρμόζουν το ποσοστό του προς τα κάτω. Προφανώς, διατυπώνονται και γκρίνιες – ειδικά όταν αποδέκτες είναι βουλευτές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Ενας φόβος, ωστόσο, διατρέχει σχεδόν οριζόντια τις παρεμβάσεις των ψηφοφόρων, όποια εσωκομματική πλευρά και αν στηρίζουν: πως ενδεχομένως η προσπάθεια που γίνεται δεν είναι αρκετή, πως ο μηχανισμός δεν συντονίζεται, πως το μήνυμα αργεί να βγει προς τα έξω – και αυτά, με το φάντασμα του Αλέξη Τσίπρα ως κίνδυνος εν αναμονή. Πρόκειται, άλλωστε, για ακροατήρια που έχουν δει ξανά τις απόπειρες του πρώην πρωθυπουργού να διευρύνει την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιώντας στελέχη του ΠΑΣΟΚ και έχουν δει το κόμμα τους να αντέχει –προτιμούν, άρα, να μην τεστάρουν ξανά τις αντοχές του. Και εκεί η απάντηση που έρχεται αφορά την προετοιμασία του φθινοπώρου, καθώς και σε πολιτικό και σε οργανωτικό επίπεδο το ΠΑΣΟΚ θέλει να παρουσιάσει μια διαφορετική εικόνα από τον Σεπτέμβριο και μετά. Εικόνα που τις προηγούμενες μέρες προετοιμαζόταν στο παρασκήνιο και θα προετοιμάσει το ΠΑΣΟΚ για τον εκλογικό χρόνο του 2026.
Η επίσκεψη του Νίκου Ανδρουλάκη στην Τένεδο στα τέλη Ιουλίου για τα θυρανοίξια του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου στάθηκε η αφορμή για μια προκλητική επίθεση από τη μειονοτική εφημερίδα “Millet” της Θράκης, που καταφέρεται εναντίον στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με αήθεις χαρακτηρισμούς – περιγράφοντάς τον, μεταξύ άλλων, ως «αριστερό που μιλάει τη γλώσσα της Ακροδεξιάς σε κάθε ευκαιρία», έχει «σχεδόν “χιτλερικές” ιστορικές εμμονές» και ως «φιγούρα που κρατάει σκίτσο της Μεγάλης Ιδέας στην τσέπη του πουκαμίσου του». Με επιθετική γλώσσα, η εφημερίδα την 1η Αυγούστου σχολίαζε πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «έχει τραβήξει την προσοχή με τη ρητορική του κατά της Τουρκίας» και «μετέτρεψε την τελετή σε μια πολιτική σκηνή που επισκίασε την πνευματική της διάσταση». Το δημοσίευμα, που υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας που θεωρείται πως έχει δεσμούς με το τουρκικό προξενείο, θυμίζει επίσης την αρνητική στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους μουφτήδες της Θράκης, σχολιάζοντας πως «πρόκειται για δύο μέτρα και δύο σταθμά» και «θράσος να απαιτεί δικαιώματα εκ μέρους των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Τουρκία».
Η απάντηση της Χαριλάου Τρικούπη ήρθε μέσω του Κώστα Τσουκαλά, που έκανε λόγο για «προβοκατόρικες» και «αήθεις» αναφορές: «Είναι παραπάνω από προφανές ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης ενοχλεί πολύ με τη δημόσια παρουσία του και τις διαχρονικές θέσεις του τους εμπνευστές του ανιστόρητου αφηγήματος της “γαλάζιας πατρίδας”», σχολίασε. «Η διασφάλιση της ιστορικής μνήμης και η εγγύηση των δικαιωμάτων του απανταχού ελληνισμού, πάντα με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, αποτελεί όχι μόνο πυξίδα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πάγια εθνική γραμμή. Οσο και να προσπαθούν για το αντίθετο οι θιασώτες του τουρκικού αναθεωρητισμού, η Ιστορία δεν ξαναγράφεται».