
Και φτάσαμε στο σημείο να ψαρεύουν ψάρια κοντά στα 3 μέτρα σε λίμνες και στο Αιγαίο να βγάζουν μαρίδες! Περίπου δηλαδή αλλά όχι πολύ περίπου.
Τις προάλλες δύο αδέρφια πήγαν στη λίμνη του Πολυφύτου στην Κοζάνη, και ψαρέψανε έναν γουλιανό που ήταν πιο μεγάλος από τη βάρκα.
Παρά 30 πόντους έφτανε τα 3 μέτρα και ζύγιζε 100 κιλά.
Μια στραβοτιμονιά να γινόταν θα αναποδογύριζε το πλεούμενο γιατί κι αυτό το ψάrι μέσα στη γλίτζα όπως φαινότανε από την τηλεόραση, δεν καθόταν στη θέση του, πήγαινε αριστερά δεξιά στη βάρκα.
Το παράδοξο εδώ δεν είναι ότι χαθήκανε τα ψάρια από το Αιγαίο και το Ιόνιο και πήγανε στις λίμνες. Για τα μεγάλα ψάρια λέμε.
Είναι ότι στη λίμνη αυτή, που αν τη δεις από κοντά, νομίζεις ότι θα περάσεις απέναντι με τα πόδια, οι ίδιοι ψαράδες είχαν ξαναπιάσει ένα τόσο μεγάλο ψάρι, άντε λίγο μικρότερο, και αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί και μεγαλώνει τόσο μέσα στον νερόλακκο.
Και αν αποκτήσει μεγάλη οικογένεια πώς θα χωρέσουν όλα εκεί μέσα;
Ο γουλιανός λένε μπορεί να ζήσει και 50 χρόνια αν δεν τον ενοχλήσουν.
Στην λίμνη Βεγορίτιδα έχουν αναφερθεί γουλιανοί πάνω από τρία μέτρα και βάρος που ξεπερνούσε τα 300 κιλά.
Ο γουλιανός είναι ιδιαίτερα αρπακτικό ψάρι. Και άσχημο φυσικά.
Καταβροχθίζει κάθε είδος υδρόβιου ζώου, μικρά και μεγάλα ψάρια, καραβίδες του γλυκού νερού, βατράχια, καθώς επίσης και άλλα ζώα που δεν θέλετε να ξέρετε.
Κατά την διάρκεια της ημέρας καταφεύγει σε κρυψώνες και με τον ερχομό της νύχτας αρχίζει την αναζήτηση τροφής παραμένοντας δραστήριος σε όλη την διάρκειά της.
Ο γουλιανός είναι ψάρι με μέτριες έως ελάχιστες απαιτήσεις σε οξυγόνο και αυτός είναι ο λόγος που προτιμάει λίμνες και ποτάμια με μαλακό, αμμώδη ή λασπώδη, πυθμένα.
Και ενώ όλα αυτά συμβάνουν στις λίμνες της ορεινής Ελλάδας, στις θάλασσες, όπου κάθε χρόνο αλιέυονται περίπου 62.000 τόνοι, πόσα ψάρια φτάνουν σε τέτοιο μέγεθος;
Και υπάρχουν πλέον στις ελληνικές θάλασσες τόσο μεγάλα ψάρια που να τρώγονται;
Λοιπόν, πριν 1-2 χρόνια που υποτίθεται ότι αλιεύτηκαν 62.000 τόνοι, το 82% ήταν ψάρια, το 9% κεφαλόποδα, το 8,6% μαλακόστρακα και το 0,6% οστρακοειδή.
Από την ανάλυση που έκανε η ΕΛ.ΣΤΑΤ, το ψάρι που ψαρεύτηκε περισσότερο ήταν ο γαύρος. 11.527 τόνοι.
Και μετά οι σαρδέλες, κοντά στις 8.000 τόνους.
Και μπακαλιάροι, κοντά στις 4.000 τόνους.
Γόπες, 2.354 τόνους, σαφρίδια 1.606 τόνους, κουτσομούρες, 16.46 τόνους και μαρίδες 613 τόνους.
Τελικά ούτε μαρίδες ψαρεύουν.
Και πάμε στην ουσία. Ολα αυτά τα ψάρια τι μπόι έχουν: Τίποτα.
Ποιο από τα ψάρια που αλιεύονται είναι το πιο μεγάλο; Οι ξιφίες, 460 τόνους.
Ομως ο ξιφίας ναι μεν μπορεί να φτάσει και 4 μέτρα μήκος αλλά στην Ελλάδα μάλλον τέτοιο ψάρι δεν έχει δει κανείς, οπότε τα μεγαλύτερα ψάρια που ψαρεύονται στην Ελλάδα είναι στις λίμνες.
Και στα βουνά ψήνουν γουλιανούς αντί για προβατίνες. Αυτά.