Με ορίζοντα το ορόσημο της 80ής Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη και με φόντο τη συνεχιζόμενη κρίση στη Γάζα και την απόφαση Νετανιάχου για συνέχιση των επιχειρήσεων στην περιοχή παρά τις γενικευμένες εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός, τα κράτη που δηλώνουν πως προτίθενται να αναγνωρίσουν κράτος της Παλαιστίνης το φθινόπωρο ολοένα και αυξάνονται, με τελευταία την Αυστραλία. Για την Ελλάδα – όπου σχεδόν καθημερινά εκδηλώνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε λιμάνια κατά την αγκυροβόληση κρουαζιεροπλοίων με ισραηλινούς τουρίστες – το ζήτημα της αναγνώρισης κράτους της Παλαιστίνης δεν βρίσκεται στη διπλωματική ατζέντα για τον Σεπτέμβριο του 2025, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας τάσσεται παγίως υπέρ της αναγνώρισης σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μια τέτοια κίνηση για την ελληνική πλευρά στη δεδομένη συγκυρία έχει κριθεί πως δεν θα προσέφερε προστιθέμενη αξία στην Παλαιστινιακή Αρχή ενώ θα μείωνε και τη δυνατότητα της Ελλάδας να διαδραματίσει ρόλο αξιόπιστου συνομιλητή όλων των μερών. Αρμόδια πηγή έχει τονίσει στα «ΝΕΑ» πως η αναγνώριση κράτους της Παλαιστίνης θα πρέπει να αποτελέσει το τελευταίο στάδιο σε μια σειρά ενεργειών που θα πρέπει να έχουν προηγηθεί για την αποκλιμάκωση της κρίσης και την εδραίωση της ειρήνης στην περιοχή.
«Χαιρετίζουμε τον ελληνικό λαό»
Για το κατά πόσο αναμένει από την Ελλάδα να προχωρήσει τον Σεπτέμβριο σε αναγνώριση κράτους της Παλαιστίνης, όπως έχουν δηλώσει ότι θα πράξουν η Γαλλία και άλλες χώρες, αλλά και για το πώς εισπράττει τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στα ελληνικά λιμάνια, ο πρεσβευτής της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Γιούσεφ Ντόρκχομ, μιλώντας στα «ΝΕΑ» σημειώνει: «Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πολίτες της Ελλάδας, οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη και αντιτίθενται στον πόλεμο της γενοκτονίας, αντιδρούν για να καταγγείλουν όσους διαπράττουν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Χαιρετίζουμε τον ελληνικό λαό που πάντα στάθηκε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στη σωστή πλευρά της Δικαιοσύνης για ελευθερία και ανεξαρτησία». Παράλληλα, όσον αφορά το τι προσδοκά από την Ελλάδα το φθινόπωρο στον ΟΗΕ, ο ίδιος επισημαίνει: «Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης, όπως και η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και 13 άλλες χώρες που έχουν δηλώσει ότι θα αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο. Αυτή η αναγνώριση θα επικυρώσει τη δέσμευση της Ελλάδας στη λύση των δύο κρατών, σύμφωνα με την υπεράσπιση και τη δέσμευση της Ελλάδας να τηρεί το διεθνές δίκαιο και τα αντίστοιχα ψηφίσματα του ΟΗΕ».
«Πολιτικά λανθασμένη»
Αντιδιαμετρικά αντίθετη, για το ίδιο θέμα, η εκτίμηση του πρεσβευτή του Ισραήλ στην Ελλάδα, Νόαμ Κατς, ο οποίος είχε δηλώσει σχετικά με τις αντιδράσεις κατά ισραηλινών τουριστών πως ο στιγματισμός τους από οργανωμένες μειοψηφίες είναι λανθασμένος. Μιλώντας στα «ΝΕΑ» τονίζει: «Μια τέτοια αναγνώριση είναι ηθικά και πολιτικά λανθασμένη, καθώς ανταμείβει τη βία και τον εξτρεμισμό, στέλνει ένα επικίνδυνο μήνυμα ότι πολιτικά οφέλη μπορούν να επιτευχθούν μέσω τέτοιων μέσων. Αυτός δεν είναι ο τρόπος για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη που απαιτείται για την πραγματική συνύπαρξη». Και συνεχίζει: «Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους σήμερα ανταμείβει την τρομοκρατία. Ενώ η Χαμάς συνεχίζει να δολοφονεί, να λιμοκτονεί και να κρατά ομήρους – με 50 ομήρους ακόμα στα χέρια της – απορρίπτει κάθε δρόμο για να ζήσει ο ένας δίπλα στον άλλον. Η χορήγηση αναγνώρισης υπό τέτοιες συνθήκες είναι ένα σοβαρό λάθος. Οι ανεύθυνες δηλώσεις του γάλλου προέδρου Μακρόν και άλλων έχουν ήδη σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις για τους ομήρους, όπως σημείωσε και ο υπουργός Εξωτερικών, Ρούμπιο. Τέτοια αναγνώριση είναι αντιπαραγωγική για τον σαφή στόχο των χωρών που επιδιώκουν τον τερματισμό της σύγκρουσης. Η αληθινή συνύπαρξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν η τρομοκρατία ηττηθεί, η υποκίνηση σταματήσει και οι δύο πλευρές συμμετάσχουν σε άμεσες διαπραγματεύσεις. Οποιαδήποτε πολιτική λύση πρέπει να αντιπροσωπεύει ένα γνήσιο τέλος της σύγκρουσης – και επομένως δεν πρέπει να ξεκινά με μονομερή αναγνώριση. Αυτό θα ήταν σαν να βάζεις την άμαξα μπροστά από τα άλογα».