Υποτονική η ζήτηση για γρήγορο Ιντερνετ: Γιατί οι πάροχοι δεν έχουν πιάσει τους στόχους

Ξεπέρασε το 50% η διείσδυση των δικτύων οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (Fiber to the Home – FTTH) σε όλη την Ελλάδα, ωστόσο η χρήση τους μόλις που αγγίζει το 15%-18%! Πρόκειται για «επίδοση» που έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η χώρα μας, στον τομέα των «δικτύων νέας γενιάς», δεν έχει καταφέρει ακόμα να γεφυρώσει την απόσταση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο ΟΤΕ, ως ο μεγαλύτερος πάροχος στην Ελλάδα, έχει επενδύσει σημαντικά στην ανάπτυξη του δικτύου FTTH, με στόχο να καλύψει περίπου 2,1 εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις μέχρι το τέλος του 2025 και περίπου 3 εκατομμύρια μέχρι το 2027. Αλλοι πάροχοι, όπως η Vodafone, η Nova και η ΔΕΗ, επίσης συμβάλλουν στην επέκταση του δικτύου, με στόχο τη δημιουργία συνολικά πάνω από 6 εκατομμύρια συνδέσεων FTTH.

Ειδικότερα, η ΔΕΗ, παρότι μπήκε τελευταία στη λιανική αγορά των τηλεπικοινωνιών με σύγχρονο δίκτυο οπτικών ινών μέχρι το σπίτι (FTTH), μπορεί ήδη να καλύψει με πολύ γρήγορο Ιντερνετ περίπου 600.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις στην Αττική και επεκτείνεται σταδιακά. Στόχος της διοίκησης της εταιρείας είναι στην τριετία 2025-2027 να υλοποιήσει συνολικές επενδύσεις 400 εκατ. ευρώ.

Πάντως, παρά την πρόοδο, η Ελλάδα εξακολουθεί να υπολείπεται του ευρωπαϊκού μέσου όρου στη χρήση των συνδέσεων FTTH, ο οποίος ανέρχεται στο 64%.

Τι φταίει

Η περιορισμένη ενεργή χρήση των συνδέσεων FTTH στην Ελλάδα, παρά τη σημαντική διεύρυνση της υποδομής, σύμφωνα με στελέχη του τηλεπικοινωνιακού κλάδου, οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων, τεχνικών, οικονομικών και κοινωνικών.

Οι κυριότεροι λόγοι περιορισμένης χρήσης του FTTH είναι:

– Το κόστος για τον καταναλωτή. Οι συνδέσεις FTTH συχνά προσφέρονται σε υψηλότερες τιμές σε σχέση με τις παραδοσιακές VDSL ή ADSL συνδέσεις.

–  Η έλλειψη ενημέρωσης/αντίληψης της αξίας του FTTH. Πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν τι σημαίνει FTTH ή τι πρακτικά πλεονεκτήματα προσφέρει (χαμηλότερο latency, μεγαλύτερη σταθερότητα κ.ά.). Η διαφημιστική προώθηση των παρόχων επικεντρώνεται συχνά μόνο στην ταχύτητα (Mbps ή Gbps), χωρίς πρακτικές εφαρμογές/παραδείγματα.

– Η αναμονή ή η αδράνεια των καταναλωτών για αλλαγή παρόχου/τεχνολογίας. Καταναλωτές περιμένουν τη λήξη συμβολαίων τους ή αποφεύγουν την «ταλαιπωρία» αλλαγής εξοπλισμού.

– Οι περιορισμένες εμπορικές προσφορές σε κάποιες περιοχές. Παρόλο που υπάρχει υποδομή FTTH, ορισμένοι πάροχοι δεν προσφέρουν ακόμη υπηρεσίες ή υπάρχει μονοπώλιο παρόχου σε τοπικό επίπεδο.