Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι μία…ομάδα μόνος του. Όμως δεν θα βάζει 30+ σε κάθε παιχνίδι που θα παίζει. Διότι δεν θα παίζει σε όλα είναι λογικό και αύριο κόντρα στην Κύπρο η λογική λέει ότι θα μείνει με πολιτικά στον πάγκο εν’ όψει Γεωργίας και Ισπανίας.
Σε μια πρεμιέρα πάντα υπάρχει το άγχος και το τράκ ακόμα και στους πιο έμπειρους και η Εθνική ομάδα έφτασε μόλις στο 60-65% των δυνατοτήτων αυτού του ρόστερ όπερ σημαίνει ότι έχει ακόμα πολλά να δώσει και αυτό μόνο αισιόδοξα μηνύματα μπορεί να περάσει.
Πως όμως νίκησε τόσο άνετα (δεν κινδύνεψε ουσιαστικά σε κανένα σημείο του παιχνιδιού) την καλύτερη ομάδα του ομίλου μας μετά από μάς ;
Όχι φυσικά (μόνο) λόγω του Γιάννη που σταμάτησε στους 31 πόντους και δεν μπορούσε με τίποτα να τον σταματήσει ο Ιταλός τεχνικός Τζιανμάρκο Ποτζέκο από τη στιγμή που γνώριζε ότι δεν μπορούσε να βάλει κάποιον ελεύθερο σκοπευτή εκεί στα ψηλά του γηπέδου…
Ήταν ο μόνος τρόπος που είχε σκεφτεί να τον μπλοκάρει όπως αποκάλυψε στις δηλώσεις του την
παραμονή του αγώνα πάντα με το πλούσιο χιούμορ του.
Ναι ο Γιάννης ήταν καταλυτικός αλλά η ελληνική άμυνα, ήταν για να την πιείς στο ποτήρι. Με αγκομαχητά οι Ιταλοί έφτασαν τους 66 πόντους όταν όλα είχαν κριθεί. Οσο παίζονταν είχαν μείνει κάποια στιγμή στους 47 (61-47 στο 33’΄) και όλοι έψαχναν τον σούπερ στάρ τους , τον άσο των Μαϊάμι Χίτς, Σιμόνε Φοντέκιο. Αυτός ευστόχησε σε τρίποντα, αλλά όλα είχαν τελειώσει καθώς νωρίτερα εγκλωβισμένος στις δαγκάνες του Κώστα Παπανικολάου (με βοήθειες και από τον Θανάση Αντετοκούνμπο) ο Ιταλός είχε αρχίσει με 0/10 σούτ (0/6 δίποντα, 0/4 τριποντα) και όταν «μπουμπούνισε» το πρώτο, η σεμνή τελετή είχε λάβει τέλος.
Το scouting report του τεχνικού επιτελείου της Εθνικής ήταν αψεγάδιαστο και ο Ιταλός φόργουορντ έβλεπε πάντα να έχει παίκτη «σκιά» στην πλάτη του πριν καν υποδεχτεί τη μπάλα και κυρίως να του μπλοκάρουν την αγαπημένη του δεξιά ντρίμπλα και φυσικά κάθε σκρίν.
Αν μάλιστα δεν είχαμε αυτή τη φθορά στα ριμπάουντ (11 επιθετικά πήραν οι Ατζούρι τα 8 στο πρώτο ημίχρονο) και τα 16 λάθη η τελική διαφορά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αλλά μην ξεχνάμε ότι ήταν πρεμιέρα διοργάνωσης απέναντι στην πιο δύσκολη ομάδα του ομίλου μας.
Ναι κάποιοι θα πουν για τη Γεωργία, που σαφέστατα θέλει προσοχή στον αγώνα της Κυριακής, αλλά σημειώνουμε εδώ δύο σημαντικά στοιχεία.
Αυτοί έστω και με 4-5 ώρες παραπάνω ξεκούραση θα προέρχονται από σαββατιάτικο ντέρμπι με την Ιταλία ενώ εμείς από αγώνα συντήρησης με την αγαπημένη (αλλά πιο αδύναμη ομάδα της διοργάνωσης με διαφορά) Κύπρο.
Επίσης στο πιο περιορισμένο (8-9 παικτών μάξιμουμ) ροτέισον του αντιπάλους μας, τρεις από τους πιο κομβικούς παίκτες της (Σενγκέλια, Σανάτζε, Σερμαντίνι) είναι από 33 έως 36 ετών.
Η συνέχεια επί της (μπασκετικής) οθόνης
Υ.Γ.: Ότι οι Έλληνες φίλαθλοι είναι από τους κορυφαίους στον κόσμο, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, το γνωρίζαμε ανέκαθεν. Όμως η κίνηση κάποιων να ανεβάσουν πανό με το οποίο στήριζαν τον μεγάλο αγώνα που δίνει ο Ακίλε Πολονάρα τους ανέβαζε ακόμα περισσότερο στην εκτίμηση όλων και φυσικά αυτού του μαχητή της ζωής (παλεύει για δεύτερη φορά με τον καρκίνο) που δεν έκρυψε τη συγκίνησή του.