Παρά τις τρεις και πλέον δεκαετίες από την έκθεση της Βασιλικής Επιτροπής για τους θανάτους Αβορίγινων υπό κράτηση, η τραγωδία συνεχίζεται.
Σύμφωνα με το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Εγκληματολογίας, 602 Αβορίγινες έχουν πεθάνει υπό κράτηση από το 1991 — 34 μόνο τον τελευταίο χρόνο, αριθμός ρεκόρ από την εποχή της σύστασης της Επιτροπής.
Ο Paul Silva, από τον λαό Dunghutti, έχασε τον θείο του, David Dungay Junior, που πέθανε στη φυλακή Long Bay του Σίδνεϊ, αφού σωφρονιστικοί υπάλληλοι τον συγκράτησαν σε ύπτια θέση. Κάμερα ασφαλείας κατέγραψε την έκκλησή του για βοήθεια, καθώς φώναξε «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» 12 φορές.
Ο ιατροδικαστής έκρινε ότι η ύπτια συγκράτηση συνέβαλε στον θάνατό του από καρδιακή αρρυθμία —χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει το μέγεθος της συμβολής— και ότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι αγνόησαν τις εκκλήσεις του, ενώ όφειλαν να καλέσουν ιατρική βοήθεια. Παρ’ όλα αυτά, δεν παραπέμφθηκε κανείς σε πειθαρχική ή ποινική διαδικασία, με τη δικαιολογία «συστημικών ελλείψεων στην εκπαίδευση».
Σχεδόν μια δεκαετία μετά, ο ανιψιός του δηλώνει ότι νιώθει «ανήμπορος», αλλά παραμένει αφοσιωμένος στον αγώνα για δικαιοσύνη.
«Αισθάνομαι θλίψη και θυμό απέναντι στο σύστημα. Δεν υπάρχει λογοδοσία, και οι θάνατοι υπό κράτηση συνεχίζονται», είπε ο κ. Silva στην ABC.
Οι Πρώτοι Λαοί αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 20% των θανάτων υπό κράτηση από το 1991, παρά το γεγονός ότι αποτελούν λιγότερο από το 4% του συνολικού πληθυσμού της Αυστραλίας.
Ο κ. Silva πιστεύει ότι «οι θάνατοι Αβορίγινων δεν είναι απλώς τραγικά περιστατικά. Προέρχονται από ένα σύστημα βαθιά ριζωμένο στον ρατσισμό, την αμέλεια και τη βία».
«Μέχρι να υπάρξει πραγματική δικαιοσύνη, λογοδοσία και λύσεις που θα καθοδηγούνται από τις ίδιες τις κοινότητες, το σύστημα θα συνεχίσει να αποτυγχάνει απέναντι στον λαό μας — και το αίμα θα παραμένει για πάντα στα χέρια τους», τόνισε ο Paul Silva.
Το 1983, ο 16χρονος John Peter Pat πέθανε έπειτα από πολλαπλά τραύματα κατά τη διάρκεια συμπλοκής με εκτός υπηρεσίας αστυνομικούς στην πόλη Roebourne.
Μεταφέρθηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, όπου ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι δέχθηκε επίθεση και κλείστηκε σε κελί «αναίσθητος ή ημιλιπόθυμος… και αφέθηκε εκεί μέχρι να βρεθεί νεκρός». Πέντε αστυνομικοί κατηγορήθηκαν για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, αλλά αθωώθηκαν στη συνέχεια.
Η δημόσια κατακραυγή για τον θάνατό του και για άλλους θανάτους στις αρχές της δεκαετίας του 1980 προκάλεσε εθνική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και οδήγησε στη σύσταση της Βασιλικής Επιτροπής για τους θανάτους Αβορίγινων υπό κράτηση.
Η Βασιλική Επιτροπή διατύπωσε 339 συστάσεις με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών για τους Αβορίγινες όταν έρχονται σε επαφή με τις αστυνομικές Αρχές.
Μεταξύ αυτών ήταν η κατάργηση του αδικήματος της δημόσιας μέθης, η άμεση ενημέρωση των Αβορίγινων Νομικών Υπηρεσιών σε περίπτωση θανάτου Αβορίγινου υπό κράτηση, καθώς και η υποχρέωση των αστυνομικών υπηρεσιών να εφαρμόζουν την αρχή της σύλληψης ως έσχατο μέσο.
Η έκθεση τόνιζε ότι «οι Αβορίγινες πεθαίνουν υπό κράτηση σε ποσοστό εντελώς δυσανάλογο σε σχέση με το ποσοστό τους στον συνολικό πληθυσμό, κάτι που δεν θα γινόταν ανεκτό αν συνέβαινε στον υπόλοιπο πληθυσμό».
«Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι Αβορίγινες που τελούν υπό κράτηση είναι πιο πιθανό να πεθάνουν, αλλά επειδή ο πληθυσμός τους είναι υπερβολικά υπερεκπροσωπημένος στα σωφρονιστικά καταστήματα».
Αναλύοντας τους 99 θανάτους που εξετάστηκαν, η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «σε κάθε περίπτωση, η καταγωγή των Αβορίγινων έπαιξε σημαντικό και, στις περισσότερες περιπτώσεις, καθοριστικό ρόλο στο να βρεθούν υπό κράτηση και να πεθάνουν υπό κράτηση».
«Είναι μια κρίση, και οι Αυστραλοί μας γυρνούν την πλάτη, ενώ τα παιδιά μας αφαιρούνται από τις οικογένειες και φυλακίζονται, και ολόκληρες οικογένειες διαλύονται εξαιτίας αυτού», δήλωσε ο Eddie Cubillo, πρώην επίτροπος κατά των διακρίσεων στη Βόρεια Περιοχή και νυν διευθυντής του Κέντρου Mabo.
Η πρώτη επίσημη αυστραλιανή αρχή για την αποκάλυψη της αλήθειας, η Επιτροπή Δικαιοσύνης Yoorrook, εξέτασε πρόσφατα αυτό το ζήτημα και στην έκθεσή της διαπίστωσε: «Η υπερεκπροσώπηση των παιδιών των Πρώτων Λαών σε αυτά τα συστήματα δεν οφείλεται στην εγκληματικότητα, αλλά σε συστημικές προκαταλήψεις, όπως ο θεσμικός ρατσισμός και η αστυνόμευση με διακρίσεις».
«Οι πιο σοβαρές επιπτώσεις βαρύνουν τις Αβορίγινες γυναίκες, που συχνά φυλακίζονται για μικρής σοβαρότητας, μη βίαια αδικήματα και, μόλις τεθούν υπό κράτηση, κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια, τις δουλειές, τα παιδιά τους και ακόμη και τη ζωή τους», επισημαίνει στην τελική της έκθεση, η Επιτροπή Δικαιοσύνης Yoorrook.
The post 602 θάνατοι Αβορίγινων και καμία λογοδοσία «σ’ ένα σύστημα βαθιά ριζωμένο στον ρατσισμό» appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.