Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ δείχνουν τον δρόμο τα τελευταία χρόνια. Μεθοδικά, σταθερά, και – κυρίως – με πίστη, ρίχνουν στα… νερά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου τα παιδιά που οι ίδιοι ανέθρεψαν. Κι όσο εκείνοι κερδίζουν αγωνιστικά και οικονομικά, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να ζει στο δικό του παράλληλο σύμπαν: ανακαλύπτει, αναθρέφει, αλλά δεν χρησιμοποιεί τα “διαμαντάκια” της Ακαδημίας του.
Θα περίμενε κάποιος ότι οι Πράσινοι θα… έβαζαν μυαλό μετά την πώληση του Γιώργου Βαγιαννίδη στη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας για πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ. Ένα παιδί βγαλμένο από τα σπλάχνα του συλλόγου, έφερε ένα σωρό χρήματα στα ταμεία του Παναθηναϊκού και το όνομα του μπήκε στην κορυφή της λίστας με τις ακριβότερες πωλήσεις στην ιστορία του Τριφυλλιού. Ούτε ο σούπερ σταρ Σισέ, ούτε ο “κανονιέρης” Μπεργκ γέμισαν τον “πράσινο κουμπαρά”, όσο ο Βαγιαννίδης. Αν κάποιος περίμενε ότι αυτό θα γινόταν μάθημα και αφορμή για αλλαγή νοοτροπίας στον Παναθηναϊκό, ας σταματήσει να κρατάει την ανάσα του.
Η ευλογία για τους Πράσινους είναι το γεγονός ότι ο Τάκης Φύσσας έχει αναλάβει τον γενικό συντονισμό της Ακαδημίας. Εξίσου σημαντικό ότι δίπλα του έχει έναν άνθρωπο που έχει αφήσει έργο, όπου και αν έχει εργαστεί. Τον Θοδωρή Ελευθεριάδη. Θα γίνει “δουλειά” στα τμήματα υποδομής, θα εξελιχθούν ταλέντα, θα φανεί και πάλι αυτή η “φλέβα ποδοσφαιρικού χρυσού”. Ωστόσο το κέρδος δεν πρόκειται να φανεί, αν ο Παναθηναϊκός δεν πιστέψει στα “δικά” του παιδιά και αν δεν τους δώσει ευκαιρίες. Αν δεν γίνει… υποχρέωση η εξέλιξη τους μέσω της πρώτης ομάδας.
Ο Ρουί Βιτόρια, με την επιλογή της «ασφάλειας» των έτοιμων λύσεων, δείχνει να μην έχει καμία διάθεση να εμπιστευθεί την επόμενη γενιά. Ο Μπόκος, που στην καλοκαιρινή προετοιμασία έκλεψε τα βλέμματα και προκάλεσε εντύπωση, βλέπει τις πόρτες της πρώτης ομάδας κλειστές. Σαν να μιλάμε για κλαμπ VIP στο οποίο οι νεαροί… απαγορεύεται να μπουν. Ο Λάβδας και ο Νεμπής δεν συμμετείχαν στα φιλικά προετοιμασίας. Ούτε για ένα λεπτό, έτσι για να πάρουν την… κρυάδα!
Ο ταλαντούχος Μπρέγκου βγάζει… μάτια κάθε φορά που αγωνίζεται και ο Παναθηναϊκός δεν έχει δεκάρι. Κι όμως “ξεσκονίζει” τον πάγκο, αντί να καλύπτει κάθε σπιθαμή του γηπέδου και να μάχεται με την θέληση που πάντα έχουν οι νεαροί και φιλόδοξοι ποδοσφαιριστές.
Αν πρώτα ο σύλλογος δεν πιστέψει στους ποδοσφαιριστές της Ακαδημίας και δεν επιβάλλει αυτή την “πολιτική”, τότε πως θα το κάνει ο Χ ή Ψ προπονητής που παλεύει κάθε εβδομάδα για το αποτέλεσμα και την επιτυχία; Η ευθύνη δεν είναι ούτε του Βιτόρια, ούτε προηγουμένως του Αλόνσο, του Τερίμ ή του Γιοβάνοβιτς. Σε αυτή την περίπτωση, ο Γιάννης Αλαφούζος κρατάει στα χέρια του το μέλλον του συλλόγου και αυτός αποφασίζει.
Κι έτσι, την ώρα που ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ γεμίζουν το χορτάρι με τα δικά τους παιδιά και αποκτούν αγωνιστικό και οικονομικό όφελος, ο Παναθηναϊκός αφήνει στην… αποθήκη το ίδιο του το ποδοσφαιρικό προϊόν.