Η χαμένη αξία της υπομονής

Χθες αφιέρωσα ολόκληρη τη στήλη στο χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε η Εθνική μας στο Εurobasket και δεν έγραψα τίποτα για τα παιχνίδια της τρίτης αγωνιστικής της ποδοσφαιρικής Σουπερλίγκας μας. Πάλι καλά. Διότι ό,τι και να έγραφα για τον Παναθηναϊκό προχθές, μετά την απόλυση του προπονητή του Ρουί Βιτόρια χθες θα ήταν άκυρο. Διότι πολλά θα είχα γράψει, αλλά όχι ότι ο Παναθηναϊκός θα αλλάξει προπονητή ύστερα από δύο παιχνίδια πρωταθλήματος. Και πέρσι ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή. Ο Αλόνσο είχε αντέξει εννέα αγωνιστικές. Ο Βιτόρια αυτόν διαδέχτηκε και μολονότι τα όσα έκανε πέρσι κρίθηκαν τουλάχιστον ικανοποιητικά (γι’ αυτό άλλωστε και του ανανεώθηκε το συμβόλαιο τον περασμένο Ιούνιο) η όποια υπομονή μαζί του, υπήρξε μάλλον λίγη.

Ανεξήγητα

Κάποιος θα έλεγε πως όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό μοιάζουν ανεξήγητα. Δεν είναι όμως. Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι ότι στις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος δεν κέρδισε: είναι τα 16 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα που βαραίνουν τους πάντες. Δύο αγωνιστικές χωρίς νίκη, ακόμα και στο δικό μας πρωτάθλημα που τα στραβοπατήματα των διεκδικητών του τίτλου απέναντι σε μικρότερους αντιπάλους είναι αδικαιολόγητα, δεν μπορεί να αποτελούν κριτήριο για τη δουλειά ενός προπονητή, που μάλιστα είκοσι μέρες πριν εξασφάλισε στην ομάδα του Παναθηναϊκού τη συμμετοχή της στη league phase του Europa League. Αλλά ο Ρουί Βιτόρια, επί της ουσίας, δεν απολύθηκε για όσα συνέβησαν στα παιχνίδια του ΠΑΟ με τον Λεβαδειακό και την Κηφισιά: απολύθηκε γιατί δεν κατάφερε να πείσει ότι μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα. Και ο Παναθηναϊκός σήμερα αναζητά ένα διάδοχο του Βιτόρια που μπορεί να πείσει γι’ αυτό ακριβώς. Ποιο είναι το λάθος; Οτι κανένας προπονητής δεν κερδίζει και δεν χάνει πρωταθλήματα.

Δύσκολο

Αυτό που χρειάζεται και δεν έχει βρει ο Παναθηναϊκός είναι τη δική του πρέπουσα διοικητική οργάνωση. Ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος ψάχνει κάθε τόσο προπονητές και τεχνικούς διευθυντές. Εχει προσλάβει προπονητές στους οποίους έχει δώσει απόλυτες εξουσίες και έχει προσλάβει και προπονητές που όφειλαν να συνεργάζονται με τεχνικούς διευθυντές που βρίσκονται αυτοί στην κορυφή της ιεραρχίας. Δεν είναι δυνατόν όλοι οι προπονητές που έχουν προσληφθεί αυτά τα 16 χρόνια να ήταν άχρηστοι και όλοι οι τεχνικοί διευθυντές ανίδεοι. Η δική μου εντύπωση είναι ότι αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι να οργανωθεί σοβαρά ως εταιρεία και να δουλέψει περισσότερο τεχνοκρατικά: χρειάζεται κάτι παραπάνω από δυο ανθρώπους – Μεσσίες δεν υπάρχουν. Αλλά προφανώς είναι δύσκολο.

Αντιλήψεις

Χθες και προχθές δύο πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού, ο Χουάνκαρ και ο Πέρεθ έκαναν δύο αινιγματικές αναρτήσεις στα social media. Ο Πέρεθ είπε ότι υπάρχει κάποιος εντός της ομάδας που φταίει για όλα, ξεκαθαρίζοντας πως δεν είναι παίκτης του Παναθηναϊκού και δεν είναι και ο πρόεδρός του. Ο Χουάνκαρ το πήγε ακόμα παραπέρα μιλώντας για κάποιον που κατέστρεψε ό,τι είχε δημιουργηθεί με σκοπό να βγάλει χρήματα. Δεν έχει καμία σημασία, να ξέρετε, αν οι δύο έχουν δίκιο ή άδικο. Σημασία έχει πως δύο παίκτες – και μάλιστα ξένοι – μοιάζουν να πιστεύουν ότι στον Παναθηναϊκό υπάρχουν αινιγματικές προσωπικότητες που τον καταστρέφουν εκ των έσω, αλλά και άνθρωποι που προσπαθούν να βγάλουν χρήματα εκμεταλλευόμενοι την παρουσία τους στον σύλλογο. Αν ξένοι παίκτες έχουν αυτού του τύπου τις αντιλήψεις κάτι δεν πάει καλά γενικότερα.

«Ο Jogo»

Ηταν πρόβλημα ο Βιτόρια; Η αλήθεια είναι πως ο Πορτογάλος δεν έσκισε κιόλας. Ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του έπαιζε ένα άχρωμο ποδόσφαιρο με σκοπό κυνικές νίκες, που απλώς θα απομάκρυναν την όποια μουρμούρα. Ομως αυτό δεν συνέβη γιατί ο προπονητής είναι ένας μίζερος φοβιτσιάρης: συνέβη γιατί ο προκάτοχός του απολύθηκε ακριβώς γιατί δεν κέρδιζε και ο Βιτόρια ήταν λογικό να πιστεύει πως νίκες με ελάχιστο ποδόσφαιρο θα του εξασφάλιζαν ηρεμία και παραμονή. Επιπλέον έμπλεξε και ενεργά με τον μεταγραφικό σχεδιασμό φέρνοντας δικούς του παίκτες και κάνοντας γνωστές και τις αντιρρήσεις του για άλλους. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες η πορτογαλική εφημερίδα «Ο Jogo» έγραψε ότι ο προπονητής δεν ήθελε τους Ταμπόρδα, Ντέσερς, Πάντοβιτς και Ζουραρί και είχε ζητήσει τον Ταρέμι. Το πρόβλημα σε αυτά τα δύο πρώτα ματς δεν ήταν ωστόσο οι παίκτες που ο κόουτς δεν ενέκρινε γιατί αυτοί δεν χρησιμοποιήθηκαν. Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι ο Βιτόρια έστειλε στο γήπεδο τον εμφανώς ανέτοιμο Ρενάτο Σάντσεθ κι εξαφάνισε τον χρήσιμο Κώτσιρα για να παίζει βασικός ο Ιταλός Καλάμπρια που μετά την πρώτη ώρα χάνεται από το γήπεδο: και οι δυο αποκτήθηκαν με τις ευλογίες του. Στο ματς με τον Λεβαδειακό τον Ιταλό έβαλε στα δίχτυα ο Βέρμπιτς και στο ματς με την Κηφισιά στο γκολ της ισοφάρισης της ομάδας του Σεμπαστιάν Λέτο ο Πάλμερ Μπράουν προσπαθεί να σταματήσει στα δεξιά τον Ανδρέα Τετέι χωρίς ο Καλάμπρια, που αγωνίζεται στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα, να υπάρχει όχι στη θέση του, αλλά στο τηλεοπτικό πλάνο κι όλα αυτά ενώ ο Ρενάτο Σάντσεθ περπατούσε. Οταν ένας προπονητής κάνει επιλογές για να δείξει ότι οι παίκτες που αποκτήθηκαν με δικές του υποδείξεις είναι καλοί και οι άλλοι που δεν αποκτήθηκαν με τη δική του συγκατάθεση είναι κακοί, υπάρχει πρόβλημα μεγάλο. Η απομάκρυνση του Βιτόρια θα γλιτώσει τον Παναθηναϊκό από αυτό, αλλά η ερώτηση είναι πώς ο επόμενος θα αξιοποιήσει καλύτερα ποδοσφαιριστές που έφερε ο Βιτόρια τον οποίο και έχασαν. Εχει ενδιαφέρον να δούμε ποιος θα είναι ο ήρωας που θα αναλάβει μια δουλειά, τη δυσκολία της οποίας αμφιβάλλω κι αν υποπτεύεται…

Ξεκινάει

Στο μεταξύ, απόψε ξεκινάει το Τσάμπιονς Λιγκ. Υπάρχουν συνολικά 18 ματς στο τριήμερο πρόγραμμα και τα πιο ενδιαφέροντα είναι απόψε τα Γιουβέντους – Ντόρτμουντ, Ρεάλ Μαδρίτης – Μαρσέιγ και Αθλέτικ Μπιλμπάο – Αρσεναλ. Η μεγάλη ερώτηση που συνοδεύει τη φετινή διοργάνωση είναι αν θα αλλάξει η συμπεριφορά στη league phase των πολύ δυνατών ομάδων που πέρσι σε αυτή έμπλεξαν. Θυμίζω ότι πέρσι η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτι, η Μπάγερν Μονάχου, δεν βρέθηκαν στις πρώτες οκτώ μετά το τέλος της league phase και υποχρεώθηκαν να δώσουν αγώνες play offs, ενώ η Παρί βρέθηκε στις πρώτες 24 και μπήκε στα play offs την τελευταία αγωνιστική. Αν τα περσινά χτυποκάρδια έβαλαν μυαλό σε φαβορί που πέρσι δεινοπάθησαν, πιθανότητα φέτος θα δούμε μια διαφορετική διοργάνωση, δηλαδή με λιγότερες εκπλήξεις. Για να είμαι ειλικρινής κάτι τέτοιο περιμένω.