Η Βούλα Πατουλίδου μίλησε για την πρόσφατη απώλεια του συζύγου της, Δημήτρη Ζαρζαβατσίδη, περιγράφοντας λεπτομερώς τις τελευταίες μέρες που πέρασαν μαζί και την επώδυνη μάχη του με τον καρκίνο, η οποία ξεκίνησε πριν από τέσσερις μήνες. Η χρυσή Ολυμπιονίκης, μόλις λίγες εβδομάδες μετά τον θάνατό του, βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4», όπου αναφέρθηκε στη δύσκολη αυτή περίοδο και μοιράστηκε προσωπικές τους στιγμές.
Αναφερόμενη στις τελευταίες στιγμές πριν τον θάνατο του συζύγου της, διηγήθηκε: «Μετά από 25 χρόνια γειτνίασης με τον γιατρό, που ζει από πάνω μας, κάθε φορά με ρωτούσε “πώς είστε σήμερα” και δυο μέρες πριν φύγει ο Δημήτρης, του είπα “πολύ καλά, δόξα τω Θεώ, θα πάμε και διακοπές”. Βέβαια, το “θα πάμε διακοπές” γύρισε ανάποδα και τελείωσε το καντηλάκι. Τρεις φορές ο Θεούλης μας γέμισε το καντηλάκι, αυτή τη φορά όμως τελείωσε».
Με φανερή συγκίνηση αποκάλυψε, πως ο σύζυγός της έφυγε στην αγκαλιά της. «Έφυγε με τον καλύτερο τρόπο, έτσι όπως λέει ο γιος μας. “Δεν νομίζω ότι ο μπαμπάς θα ήθελε κάτι διαφορετικό, έφυγε μες στην αγκαλιά σου πάρα πολύ εύκολα και όμορφα για τον ίδιο”, μου λέει. Ναι, έφυγε μέσα στην αγκαλιά μου και το κακό είναι ότι πριν από δυο ημέρες είχε φύγει και το σκυλάκι μας το οποίο ήταν μόνο δυόμισι χρονών… λες και ήξερε, πήγαινε δίπλα στον Δημήτρη συνέχεια», ανέφερε.
Η ίδια στάθηκε ιδιαίτερα στη σύντομη, αλλά επίπονη μάχη που έδωσε ο σύζυγός της με τον καρκίνο: «Όταν φεύγει στην αγκαλιά σου, με αυτόν τον τρόπο, δεν νομίζω ότι υπήρχε κάτι παραπάνω που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να κερδίσουμε τι; Θέλουμε και ποιότητα ζωής. Ο καρκίνος δεν είναι ό,τι καλύτερο. Πριν 4,5 μήνες ξεκίνησε η περιπέτεια υγείας του. 21 Μαρτίου ξεκίνησε η περιπέτεια με τον καρκίνο. Είχε κάτι πόνους και κάναμε αξονικές. Μετάσταση συκώτι, λεμφαδένες, πάγκρεας. Γεια σας».
Τέλος, η Βούλα Πατουλίδου μίλησε με ευγνωμοσύνη για τους γιατρούς, χαρακτηρίζοντάς τους εξαιρετικούς, και πρόσθεσε: «Ο γιατρός μας είπε ότι δεν ξέρει αν θα προλάβουμε τις χημειοθεραπείες, ήταν τόσο άσχημα. Το θαύμα που ζήσαμε εμείς ήταν οι 4,5 μήνες. Μέσα σε αυτό το διάστημα ξέρεις τι είναι να εξαγνιστείς, να επανασυστηθείς, να φύγουν τα σύννεφα και να έρθει μόνο το καλό; Να πεις αυτά που ήθελες να πεις. Έχεις την πολυτέλεια του χρόνου. Σε παίρνει η καθημερινότητα και το ξεχνάς. Τίποτα δεν σε προετοιμάζει… Είχαμε ελπίδα ότι θα γίνει καλά».