Η Εύα Χαντάβα δεν είναι μια απλή περίπτωση βολεϊμπολίστριας. Γιατί πέρα από το αθλητικό ταλέντο, τις διακρίσεις και τα καρφιά της στα τάραφλεξ, είναι και μια τολμηρή ταξιδιώτισσα. Μια γυναίκα που έμαθε να ζει με τη βαλίτσα στο χέρι, με το διαβατήριό της γεμάτο σφραγίδες, με τον χάρτη της καριέρας της να απλώνεται σε διαφορετικές ηπείρους και απρόσμενους αθλητικούς προορισμούς.
Από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιαπωνία, την Ταϊλάνδη, τη Βραζιλία, την Ινδονησία και το Νεπάλ, η Γρεβενιώτισσα δεν επέλεξε ποτέ τον εύκολο δρόμο. Στα μάτια της, κάθε χώρα δεν ήταν μόνο ένα νέο συμβόλαιο, αλλά και μια εμπειρία ζωής. Μια νέα γλώσσα να μάθει, μια διαφορετική κουλτούρα να γνωρίσει, ένα νέο φαγητό να δοκιμάσει, ένα νέο κοινό να συστηθεί.
Το καλοκαίρι που πέρασε, η Εύα παντρεύτηκε τον Αμερικανό Κεν Σμιθ. Εναν μπασκετμπολίστα που μοιράζεται το ίδιο ανήσυχο πνεύμα. Και εκείνος δοκίμασε την τύχη του σε «δύσκολες» χώρες. Στο Κόσοβο, στην Ταϊλάνδη, στο Μεξικό και τα τελευταία χρόνια στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι εμπειρίες του, όπως και της Εύας, ξεπερνούν το αθλητικό κομμάτι και αγγίζουν το πνεύμα του «πολίτη του κόσμου». Αλλωστε και οι δυο τους αισθάνονται ότι ανήκουν σε μια παγκόσμια κοινότητα, πέρα από τα στενά όρια μιας πατρίδας.
Το ταξίδι της στην Ασία
Η Εύα Χαντάβα είχε και φέτος μια γεμάτη και πολυταξιδεμένη σεζόν. Πέρασε ένα αθλητικό διάστημα στην Ινδονησία, ακολούθησε η Ταϊλάνδη και έπαιξε βόλεϊ σε μια ομάδα της… τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, της Nakhon Ratchasima, συμμετείχε στο Ασιατικό Champions League που διεξήχθη στις Φιλιππίνες, έκλεισε συμβόλαιο με ομάδα στην Κίνα και για να διατηρηθεί σε φόρμα, αλλά και να ζήσει την εμπειρία, αποφάσισε να πάει και στο… Νεπάλ! Αλλωστε η συμφωνία ήταν καλή. Αγωνιστική δράση για δύο εβδομάδες, τόσο κρατάει εκεί το πρωτάθλημα βόλεϊ (είναι και εθνικό σπορ) και συνάμα μια ευκαιρία για να εξερευνήσει τον «παράδεισο» του ορειβατικού τουρισμού, τη γενέτειρα του Βούδα και την κοιλάδα του Κατμαντού, η οποία έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Οι Μοίρες είχαν άλλα σχέδια. Οι ταραχές που ξέσπασαν στην ασιατική χώρα με τις βίαιες διαδηλώσεις της Gen Ζ, ανέτρεψαν τα πάντα. Αβεβαιότητα, φόβος, αγωνία για το αύριο, σε μια χώρα που έβραζε από οργή και θυμό στο καζάνι της επανάστασης. Η Χαντάβα ξάφνου αντιλήφθηκε ότι το άθλημα που υπηρετεί τόσα χρόνια και την έστειλε σε μαγευτικά μέρη, την έφερε αντιμέτωπη και με τον εφιάλτη.
Στην Ιταλία και την Terre Verdiane Fontanellato έγιναν τα πρώτα βήματα στο εξωτερικό για την 35χρονη πλέον Εύα Χαντάβα. Πολύ μακριά από τον Γυμναστικό Σύλλογο Γρεβενών που πρωτόπαιξε βόλεϊ, τον Ηρακλή που της έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Α1 και τον Ολυμπιακό που ήταν η πρώτη μεγάλη μεταγραφή της. Γρήγορα ο δρόμος την έβγαλε στην Τουρκία και την Karsiyaka (Κορδελιό Σμύρνης) – και δεν ήταν και το πιο συνηθισμένο, πίσω στο 2012, μια Ελληνίδα να παίζει στην τουρκική λίγκα.
Στον πρώτο εξωτικό προορισμό της
Ακολούθησε ένα μικρό… διάλειμμα με Ελλάδα και μετά ήρθε η Ταϊλάνδη. Ο πρώτος εξωτικός προορισμός της. Ηταν μια εμπειρία μοναδική, σε ένα περιβάλλον όπου το βόλεϊ παίζεται με πάθος. Εκεί, μάλλον θα… κόλλησε το μικρόβιο της αθλήτριας – ταξιδιώτισσας, γιατί η επόμενη τετραετία τη βρήκε στο Αζερμπαϊτζάν και τη Lokomotiv Baku, στη Ρουμανία και την Târgoviște και αμέσως μετά στη Βραζιλία με τη Fluminense. Στη χώρα που το βόλεϊ μοιάζει με θρησκεία. Αυτός ήταν και ο σημαντικότερος, εκτός Ελλάδας, σταθμός στην καριέρα της. Μάλιστα οι οπαδοί της βραζιλιάνικης ομάδας σκάρωσαν και ένα τραγουδάκι για τη Χαντάβα με τίτλο «Eva Venenosa» (δηλητηριώδης Εύα) και ρεφρέν… μοναδικό:
«Δηλητηριώδης, ε, ε, ε, ε, ε / δηλητηριώδης Εύα / Είσαι χειρότερη από κροταλία / το δηλητήριό σου είναι σκληρό».
Κι αν όλα αυτά μοιάζουν ήδη με καλογραμμένο σενάριο ταινίας, η κορύφωση ήρθε στην Ινδονησία, με την BJB Pakuan, σε μια γωνιά του κόσμου που δύσκολα φαντάζεται κανείς ως βολεϊκό προορισμό και με συμπαίκτριες και αντιπάλους που έπαιζαν με χιτζάμπ!
Σε μια σπάνια συνθήκη, ο επόμενος προορισμός της Χαντάβα δεν ήταν κάποια άγνωστη γωνιά του πλανήτη, αλλά η Ελλάδα και μάλιστα για τέσσερις σεζόν! Στη χώρα μας έπαιξε πρώτα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ενώ στη συνέχεια ως αρχηγός του Παναθηναϊκού κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα της. Υπηρέτησε πιστά την Εθνική ομάδα για 16 χρόνια και το 2022 ανακοίνωσε την αποχώρηση της από τη Γαλανόλευκη. Και λίγο μετά και τον νέο της προορισμό εκτός Ελλάδας. Για μια διετία, η Ιαπωνία ήταν το «σπίτι» της Εύας. Στο Μαεμπάσι, μια πόλη κοντά στα 100 χλμ. μακριά από το Τόκιο, η Χαντάβα αγάπησε τη χώρα και αγαπήθηκε από τους ασιάτες φιλάθλους.
Η επιστροφή στην Ελλάδα, τούτη τη φορά για λογαριασμό της ΑΕΚ, ήταν σύντομη. Γιατί κάπου μέσα της αισθάνθηκε το ασιατικό κάλεσμα. Πρώτος σταθμός Ινδονησία, δεύτερος Ταϊλάνδη, τρίτος και… ατυχής το Νεπάλ.
Η ιστορία της Εύας Χαντάβα μοιάζει με μια διαρκή αναζήτηση εμπειριών, ακόμα κι αν αυτές κρύβουν κινδύνους. Ομως… φρένο δεν βάζει και συνεχίζει. Με το χαμόγελο στο πρόσωπο και με την περιέργεια της ταξιδιώτισσας στην ψυχή.