Η στυγερή και σε ζωντανή μετάδοση δολοφονία του ακτιβιστή Τσάρλι Κερκ στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα ανασυνθέτει το ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα στις ΗΠΑ και παροξύνει τις εσωτερικές, σχεδόν εμφυλιοπολεμικές, αντιθέσεις που φαίνεται πως ελλοχεύουν επί μακρόν. Δεν είναι μόνο η βάναυση και σοκαριστική πράξη που προφανώς πρέπει καθολικά να καταδικαστεί χωρίς σχετικοποιήσεις. Είναι αυτό το δοχείο ακραίας βίας που έχει ανοίξει εδώ και καιρό και διογκώνεται από μια ασύμμετρη πολιτική και ιδεολογική εχθροπάθεια. Στην πολιτική, όταν αφαιρούνται οι ενδιάμεσοι τόποι συναινέσεων, όταν πριμοδοτούνται καμπάνιες ρεβανσισμού, όταν το σχεδόν θεολογικό μίσος κατακτά το έδαφος έναντι της δημοκρατικής και ισόρροπης αντιπαράθεσης, τα αποτελέσματα είναι φρικτά και το σπιράλ της βίας μεγαλώνει.
Τα άκρα επωάζονται και μεγαλώνουν σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον και συνήθως μια τέτοια πραγματικότητα αδυνατίζει τις θεσμικές και δημοκρατικές κατακτήσεις. Το ακόμη πιο εφιαλτικό είναι να προσλάβουν οι πολίτες των ΗΠΑ την εν λόγω δολοφονία ως ένα απλό επεισόδιο σε μια αλυσίδα μιας νομιμοποιημένης «ζούγκλας» που θα διαμορφώσει πιο γρήγορα μια δυστοπία ανελευθερίας και αυταρχισμού, βίας και εκδικητικότητας. Όλα αυτά σε μια χώρα που και κατακτήσεις έχει στο πεδίο των ελευθεριών και υψηλούς δείκτες (ακόμη) ευμάρειας. Φαινόμενα όμως ακραίας βίας όπως αυτό στη Γιούτα αποκαλύπτουν και τα υποστρώματα εκτροπών και κυνισμού που υπάρχουν και τα ρεύματα μίσους που τυφλά μπορεί να οδηγούν σε δολοφονίες και δη με ιδεολογικά καλύμματα. Η στιγμή είναι κρίσιμη για την Αμερική και έχει σημασία να κινητοποιηθούν τα ανακλαστικά της φιλελεύθερης δημοκρατίας.