Η ΑΕΚ το βράδυ της Κυριακής πέτυχε σε απόλυτο βαθμό τους δύο πρώτους στόχους που είχε θέσει. Να καταφέρει να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για να μπορέσει να διορθώσει το βαθμολογικό της συντελεστή και να μη βλέπουμε τα βράδια της Πέμπτης… Netfix, αλλά και να ξεκινήσει κάνοντας το απόλυτο στο πρωτάθλημα, κάτι που είχε να συμβεί από τη σεζόν 2020-2021, όταν είχε επικρατήσει του Παναιτωλικού εκτός έδρας με 2-0 και της Λαμίας εντός έδρας με 3-0 κάνοντας ταυτόχρονα δύο προκρίσεις σε μονά ματς με Σεντ Γκάλεν (0-1 εκτός) και Βόλφσμπουργκ (2-1 εντός).
Ο Μάρκο Νίκολιτς έκανε πραγματικά και χωρίς καμία δόση υπερβολής μία μίνι υπέρβαση. Δεν είναι μικρό πράγμα να κάνεις τρεις σερί προκρίσεις χωρίς να έχεις κανένα «κανονάκι» να κάψεις -η μία μάλιστα επί της Άντερλεχτ- και ταυτόχρονα να ξεκινάς με το δεξί το πρωτάθλημα, βασιζόμενος επί της ουσίας στα «υλικά» που υπήρχαν και είχαν απαξιωθεί όσο λίγα στην Ελλάδα.
Ο Σέρβος τεχνικός τα έπαιξε… όλα για όλα μέσα σε έντεκα μέρες και τέσσερα ματς. Οποιοδήποτε αρνητικό αποτέλεσμα, μη πρόκριση δηλαδή ή γκέλα στη Super League, θα προκαλούσε τριγμούς. Και όμως, βασιζόμενος σε 14 παίκτες συν άλλους τέσσερις που πήραν για διαφορετικούς λόγους αρκετά μικρότερο χρόνο συμμετοχής, πέτυχε και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί στο απόλυτο. Η δική του -και μόνο- δουλειά βγήκε στο γήπεδο και δεν έκανε καμία έκπτωση σε αυτό.
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό. Ο Νίκολιτς δεν έκλεισε απλά το rotation, κάτι που είχαμε επισημάνει ότι θα κάνει στο ξεκίνημα της σεζόν βάσει των όσων είχε κάνει στις προηγούμενες θητείες του, όταν αναλάμβανε μία ομάδα. Ενώ έχει το δικαίωμα να κάνει πέντε αλλαγές στα τέσσερα τελευταία ματς, εξάντλησε αυτό το «δικαίωμα», μόνο στο Βέλγιο, εκεί όπου η μία αλλαγή ήταν αναγκαστική.
Στα τρία ματς που ακολούθησαν έκανε λιγότερες. Με τον Πανσερραϊκό έκανε τέσσερις αλλαγές εκ των οποίων η μία αναγκαστική στο 35’, με την Άντερλεχτ στη Νέα Φιλαδέλφεια έκανε τέσσερις και χθες, παρότι ο ίδιος παραδέχθηκε ότι υπήρχε έλλειμα ενέργειας έκανε μόλις τρεις! Μπορεί κάποιος να σταθεί στις απουσίες λόγω των τραυματισμών, στην έλλειψη ποιοτικών λύσεων, αλλά είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως κάποιους παίκτες επέλεξε να τους «λιώσει» και σε κάποιους να μη δώσει καμία ευκαιρία.
Δεν πρέπει επίσης να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η «καμένη γη», οι «άχρηστοι», οι «στημένοι», οι «ανίκανοι», αυτοί που «δεν μπορούν» σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος. Στο 90% των οκτώ αγώνων που έπαιξε η ΑΕΚ αυτοί που βγήκαν μπροστά ήταν αυτοί που χαρακτηρίστηκαν. Από τους 14 συν τέσσερις που προανέφερα βασικές επιλογές του Νίκολιτς ήταν οι: Στρακόσα, Ρότα, Μουκουντί, Πινέδα, Μάνταλος, Ελίασον, Πιερό, παίκτες δηλαδή που προϋπήρχαν, συν τους Πήλιο, Γκατσίνοβιτς, Λιούμπισιτς, Περέιρα και Ζίνι.
Όσο για τους νέους που ήρθαν οι Ρέλβας, Μαρίν και Κουτέσα, έδειξαν ότι άμεσα μπορούν να δώσουν πάρα πολλά και εννοείται πως έχουν πολύ σημαντικό μερίδιο στην επιτυχία. Τον Γιόβιτς δεν τον έχω συμπεριλάβει σε αυτούς, παρόλα αυτά, το πρώτο δείγμα γραφής του είναι εξαιρετικό και όταν με το καλό μπει στο 100% της αγωνιστικής εξίσωσης θα δώσει πολλές λύσεις στο πρόβλημα του εύκολου γκολ που ταλαιπωρεί την ΑΕΚ.
Ο ποιοτικός Γκρούγιτς και οι 11 μήνες χωρίς επίσημο ματς
Μετά τη λήξη του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Μάρκο Νίκολιτς δήλωσε πως: «Δε θα πάρει παίκτη για να πάρει», αλλά λίγα δευτερόλεπτα πιο μετά τόνισε χαρακτηριστικά: «Ίσως και παίκτη εγνωσμένης αξίας που θα θέλει χρόνο να προσαρμοστεί».
Τα ξημερώματα προέκυψε το όνομα του Μάρκο Γκρούγιτς, το οποίο είναι γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως δεν ήχησε και τόσο καλά. Το θέμα όμως σε αυτές τις περιπτώσεις, πάντα το έγραφα και πάντα θα το λέω, είναι τα δεδομένα που έχεις μπροστά σου. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι ο Γκρούγιτς δεν ήταν ένας ποδοσφαιριστής με πολύ ποιοτικά χαρακτηριστικά. Παίκτης με παραστάσεις, διεθνής, με μεταγραφές δαπανηρές είναι.
Αν κοιτάξει κάποιος τα στατιστικά της καριέρας του και τους αριθμούς του στο WyScout μπορεί να διαπιστώσει ότι μπορεί να… τικάρει πολλά «κουτάκια» στα ποδοσφαιρικά θέλω του Σέρβου προπονητή. Όμως δεν είναι παίκτης που έχει τρεξίματα, δεν είναι παίκτης που βγάζει ένταση και έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του Νίκολα Μόρο που το όνομά του έπαιζε τρεις μήνες.
Επίσης υπάρχει ένα γεγονός που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Επίσημο παιχνίδι έχει να παίξει εδώ και 11 μήνες! Η τελευταία του επίσημη συμμετοχή ήταν αυτή με την εθνική Σερβίας στις 15 Οκτωβρίου του 2024, όταν και έπαιξε για 45’ κόντρα στην Ισπανία. Τελευταίο του επίσημο ματς με την Πόρτο ήταν τα 14’ κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι στις 3 Οκτωβρίου του 2024. Τελευταίο του 90’ είναι στο Κύπελλο Πορτογαλίας στις 20 Οκτωβρίου του 2023 δηλαδή πριν από σχεδόν δύο χρόνια.
Δεν είμαι γιατρός, ούτε θα το παίξω. Γεγονότα καταγράφω. Υπάρχουν επιστήμονες που θα τον εξετάσουν και θα εισηγηθούν αν πρέπει να αποκτηθεί ή όχι. Υπάρχουν άνθρωποι που τον επέλεξαν και θα (πρέπει) να εξηγήσουν που στοχεύουν.
ΥΓ: Για την περίπτωση του Ντέσερς, για τον επιθετικό, για τον Μαρσιάλ, για την αναβάθμιση στη θέση του δεξιού μπακ, για τον στόπερ, για την ευρωπαϊκή λίστα, για το ενδεχόμενο αποχωρήσεων, θα μιλήσουμε αναλυτικά όταν εκπνεύσει η διορία, ολοκληρωθούν οι μεταγραφές και γίνει όλο το ταμείο. Προς το παρόν πάντως υπάρχουν σημαντικά κενά και ο ανταγωνισμός, σε άμεση συνάρτηση με τις πολλές υποχρεώσεις, εντός και εκτός συνόρων σε κάνει να προβληματίζεσαι. Υπομονή όμως.