Σήμα κινδύνου εκπέμπει ένα από τα πιο ιστορικά επαγγέλματα στην Ελλάδα: Οι παραδοσιακοί φουρνάρηδες μιλούν για «αρτοποιεία υπό εξαφάνιση» και για «στραγγαλισμό» του φούρνου της γειτονιάς, κάνοντας λόγο για θέμα βιωσιμότητας του κλάδου. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους τους, περισσότεροι από 1.500 φούρνοι έχουν κλείσει την τελευταία 5ετία σε ολόκληρη τη χώρα, «αριθμός που στατιστικά ξεπερνά ακόμα και τα λουκέτα της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, οι εξελίξεις θα είναι δραματικές, καθώς πολλοί από τους φούρνους που παραμένουν εν λειτουργία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, με το μέλλον τους να τίθεται εν αμφιβόλω.
«Η αχίλλειος πτέρνα για τα αρτοποιεία είναι η εκτόξευση του κόστους της ενέργειας» λέει στα «ΝΕΑ» ο Παναγιώτης Σαχινίδης, πρόεδρος της Συντεχνίας Αρτοποιών Αθηνών, Προαστίων και Περιχώρων και φούρναρης τα τελευταία 43 χρόνια σε μια οικογενειακή επιχείρηση που ιδρύθηκε το 1950. «Περάσαμε οικονομική κρίση, περάσαμε μνημόνια, περάσαμε την περίοδο της COVID και αντέξαμε. Πλέον, όμως, με την απελευθέρωση της ενέργειας, που μας έλεγαν ότι θα ήταν υπέρ όλων, έχουν γονατίσει τη βιοτεχνία. Η δραματική αύξηση του ενεργειακού κόστους έχει πλήξει ανεπανόρθωτα την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών μας, απειλώντας ευθέως τη βιωσιμότητά τους. Μιλάμε για υπερδιπλασμό του κόστους για ρεύμα και αέριο» λέει. «Σκεφτείτε τι θα κάνει ένας φούρναρης που έχει ενοίκιο και προσωπικό να καλύψει. Πώς να μην κλείσει; Σήμερα τα περισσότερα κόκκινα δάνεια στον κλάδο οφείλονται στο κόστος της ενέργειας».
Αθέμιτος ανταγωνισμός
Το πρόβλημα έχει ενταθεί από την κυριαρχία των μεγάλων καταστημάτων που, ενώ δεν έχουν άδεια αρτοποιείου, πωλούν, μαζί με πληθώρα άλλων προϊόντων, και ψωμί. «Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο, εκτός από τα διαφυγόντα κέρδη που συνεπάγεται για εμάς, είναι και ζήτημα υγειονομικής φύσεως» λέει ο κ. Σαχινίδης. «Κάναμε καταγγελία στους αρμόδιους φορείς για τη συστηματική παραβίαση της νομοθεσίας με τη διάθεση ασυσκεύαστου ψωμιού σε πρατήρια άρτου, σε μανάβικα, σε παντοπωλεία και σε άλλα σημεία πώλησης. Το ψωμί δεν πλένεται, ούτε βράζεται για να το καθαρίσεις· όταν μεταφέρεται και διατίθεται «χύμα», χωρίς καμία προστασία, μετατρέπεται σε υγειονομική βόμβα για τον καταναλωτή. Και βέβαια αυτή η πρακτική αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος των παραδοσιακών αρτοποιών» εξηγεί. «Το ψωμί παράγεται με αγώνα και εμείς είμαστε ο φάρος της γειτονιάς. Δυστυχώς, αυτό που βλέπουμε είναι ότι πλέον ενισχύονται τα μεγάλα σχήματα και χάνεται ο δρόμος της γειτονιάς, ο μανάβης, ο φούρνος…».
Ο πρόεδρος των αρτοποιών επισημαίνει ότι ο κλάδος έχει καταβάλει αρκετές προσπάθειες για να βρεθούν λύσεις, χωρίς όμως να συναντήσουν ανταπόκριση.«Οι βιοτέχνες, και ειδικά οι κλάδος της αρτοποιίας, ένας από τους αρχαιότερους και πιο παραδοσιακούς κλάδους της ελληνικής βιοτεχνίας, έχουν άρρηκτη σχέση με τον κόσμο και αποτελούν θεμέλιο της τοπικής οικονομίας και κοινωνίας. Για τον λόγο αυτόν έχουμε προσπαθήσει από μόνοι μας να προτείνουμε λύσεις. Οταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, κάναμε μια πρόταση στο υπουργείο Γεωργίας να σπείρουν οι έλληνες αγρότες σιτηρά και να δεσμευτούν οι αρτοποιοί της Αθήνας ότι θα προμηθεύονται από αυτά για να υπάρξει απεξάρτηση από τα ουκρανικά σιτηρά. Μάλιστα υπογράψαμε και μνημόνιο συνεργασίας με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Δεν εισακουστήκαμε» λέει. «Επίσης, έχουμε προτείνει να φτιάξουμε μόνοι μας την πρώτη ενεργειακή κοινότητα. Η κοινότητα αυτή, στην οποία θα συμμετέχουν 50-200 μέλη μας, θα επενδύσει στη συλλογική παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, με τη μέθοδο του Εικονικού Ενεργειακού Συμψηφισμού. Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια που θα παράγεται από ένα κοινό φωτοβολταϊκό πάρκο θα συμψηφίζεται με την κατανάλωση των συμμετεχόντων αρτοποιών, μειώνοντας δραστικά τους λογαριασμούς τους και εξασφαλίζοντας ενεργειακή αυτονομία.Ενα κόστος του εξοπλισμού για αυτά τα φωτοβολταϊκά μπορεί να καλυφθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης. Εχουμε κάνει σχετική παρέμβαση στη διαβούλευση για το Εθνικό Κοινωνικό Κλιματικό Σχέδιο και αναμένουμε» εξηγεί ο Παναγιώτης Σαχινίδης. «Αν έχεις φτηνή ενέργεια, μπορείς να κρατήσεις τις θέσεις εργασίας και να κάνεις καλύτερες τιμές. Διαφορετικά απειλείται η ίδια την ύπαρξη των αρτοποιείων…».