Στην απονομή της Χρυσής Μπάλας στο Παρίσι, ο Γιαμάλ δεν έγινε ο νεότερος νικητής του βραβείου, καθώς αυτό κατέληξε στον Ουσμάν Ντεμπελέ χάρη στην πορεία της Παρί Σεν Ζερμέν.
Ωστόσο η ανάδειξη του σε Κορυφαίο Νεαρό Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς, δεν μπορεί παρά να τον κάνει να ονειρεύεται για τη συνέχεια, καθώς μπροστά του ανοίγεται ένας δρόμος που μπορεί να επηρεάσει το ίδιο το άθλημα.
Ποδοσφαιριστής – Σύμβολο μιας γενιάς
Η περίπτωση του Λαμίν Γιαμάλ δεν είναι αυτή ενός ακόμη παίκτη. Είναι η έκφραση της νοοτροπίας μιας ολόκληρης γενιάς που φιλοδοξεί και ονειρεύεται.
«Δεν ονειρεύομαι μια Χρυσή Μπάλα, αλλα πολλές! Αν δεν τις πάρω θα φταίω μόνο εγώ.», έχει δηλώσει. Αυτή η φιλοσοφία μπορεί να μην μοιάζει με τη σεμνότητα του Μέσι ή την πειθαρχία του Κριστιάνο Ρονάλντο, είναι μια κουλτούρα που διέπει τη νεότερη γενιά, με βασικό χαρακτηριστικό την ανεξαρτησία.
Η ζωή εκτός γηπέδου δεν είναι πλέον ταμπού αλλά κομμάτι της επιτυχίας. Γενέθλια με θεματικά πάρτι, καλοκαίρια στο Μονακό με τον Νεϊμάρ, κάνουν τον νεαρό ποδοσφαιριστή να μοιάζει περισσότερο με ποπ σταρ παρά με παίκτη, κάτι που τον κάνει και πιο προσιτό στο κοινό.
Απο τη Ροκαφόντα στη δόξα
Ο ίδιος μεγάλωσε σε εργατική συνοικία απο γονείς μετανάστες απο Μαρόκο και Γουινέα. Η μητέρα του πάλευε με διπλές και τριπλές βάρδιες, ενώ ο Λαμίν είδε τον πατέρα του να τραυματίζεται σοβαρά απο επίθεση με μαχαίρι όταν ήταν μόλις 16. Η μετάβαση απο τις συνθήκες αυτές, στη Masia μόνο εύκολη δεν ήταν, τον έκανε όμως αυτό που είναι σήμερα. Ο Γιαμάλ δεν ξεχνά τις ρίζες του και φροντίζει να το δείχνει με κάθε τρόπο, έμπρακτα.
Στο γήπεδο ο Γιαμάλ έχει ήδη δείξει τα σπάνια χαρίσματα του, απο πολύ μικρή ηλικία. Παίρνει πρωτοβουλίες, εκτελεί φάουλ, πέναλτι, δεν δίστασε να σηκώσει το βάρος της φανέλας με το νούμερο 10, και δείχνει προσωπικότητα που σίγουρα ξεπερνά την ηλικία του.
Δουλεύει συνεχώς και στο αμυντικό παιχνίδι του αλλά και την ένταση που βάζει στις μονομαχίες, με τους Χάνσι Φλικ και Λουίς ντε Λα Φουέντε να τον εξελίσσουν σε ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή. Η πιο μεγάλη πρόκληση ωστόσο είναι μπροστά του: να βρει τρόπο να διαχειριστεί τους τραυματισμούς και την αμείλικτη πίεση του αθλήματος.
Ξαναγράφοντας τον ορισμό του σταρ
Ο Γιαμάλ δεν είναι ακόμη «βασιλιάς» του ποδοσφαίρου, αλλά περπατά στη σκηνή σαν αυτή να του ανήκει ήδη. Αν καταφέρει να συνοδεύσει την τεράστια φιλοδοξία του σε αντοχή και διάρκεια, δεν θα αλλάξει μόνο την Μπαρτσελόνα και την Ισπανία, αλλά και την σημασιία του όρου «σταρ» στον 21ο αιώνα.
Η αυγή μιας νέας εποχής ίσως έχει ήδη αρχίσει – και έχει το όνομα του Λαμίν Γιαμάλ.