Μέσα από τα… τζάμια του «λεωφορείου»

Η υπεροψία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι άτιμο πράμα… Μία λανθασμένη νοοτροπία την οποία ο Άρης είναι υποχρεωμένος να αποφύγει στην αποψινή αναμέτρηση με τον Πανσερραϊκό.
Βέβαια οι «κιτρινόμαυροι» έχουν λόγους για να είναι υπερόπτες… αν και δεν πρέπει. Έχουν τέσσερις σερί νίκες, σήκωσαν κεφάλι και απέναντί τους έχουν μία ομάδα που από νωρίς φαντάζει ως το πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό. Συνήθως όμως, ματς με τέτοια χαρακτηριστικά είναι αυτά που κρύβουν παγίδες για τον «μεγάλο». Πόσο μάλλον σε ένα πρωτάθλημα όπως το φετινό, στο οποίο τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δείχνουν ότι είτε οι αποστάσεις δεν είναι τόσο χαώδεις είτε ότι οι «μεγάλοι» δεν μπαλατζάρουν ακόμα τόσο καλά.
Ο Αρης είναι μία τέτοια περίπτωση ομάδας η οποία δεν έχει βρει ακόμα τις ισορροπίες της. Σίγουρα έχει στρώσει αμυντικά, σίγουρα οι νίκες έρχονται μέσα από βελτίωση αγωνιστικά αλλά και πνευματικά. Δεν έχει μεταμορφωθεί όμως… Έχει ακόμα αδυναμίες και ειδικά απόψε έχει να διαχειριστεί αρκετές απουσίες.
Η επίθεση… πονάει πολύ παραπάνω μετά την απουσία του Πιόνε Σίστο από την αποστολή και ο Μανόλο Χιμένεθ δεν αποκλείεται να κινηθεί λίγο… ανορθόδοξα για την γραμμή κρούσης του. Ψάχνει λύσεις για να κάνει τον Άρη αποτελεσματικό, μέσα από μία καλύτερη δημιουργία και εκτέλεση που δεν διαθέτει στους τελευταίους αγώνες.
Μία αγωνιστική αδυναμία την οποία η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα βρει πολύ παραπάνω μπροστά της απόψε. Ο Κριστιάνο Μπάτσι δεν είναι χαζός να ανοιχτεί στο «Βικελίδης». Θα στήσει… λεωφορείο και ο Άρης θα πρέπει να περάσει τη μπάλα μέσα από τα… τζάμια για να βρει δίχτυα.
Για τους «κιτρινόμαυρους», το ματς αυτό είναι στιγμές. Είναι η ποιότητα παικτών όπως ο Μορόν, οι εμπνεύσεις του Μισεουί και τα καλά χτυπήματα του Μόντσου στις στατικές φάσεις.
Για τον Άρη, το ζητούμενο απόψε είναι το ίδιο με τα προηγούμενα τέσσερα ματς. Η νίκη. Ούτε η εμφάνιση, ούτε να κάνει ένα… τσουβάλι φάσεις. Άλλη μία… παλικαριά όπως οι τελευταίες, για να κλείσει ιδανικά ένα γεμάτο 15νθήμερο και να ακολουθήσει ένα διάστημα με μεγαλύτερη άνεση χρόνου για τον Μανόλο Χιμένεθ ώστε να δουλέψει με την ομάδα. Μία πολυτέλεια την οποία δεν είχε στην εκκίνησή του στον Άρη.