Δυόμισι χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών με τους 57 νεκρούς και η δικογραφία της υπόθεσης έκλεισε, καθώς ολοκληρώθηκε το στάδιο της κύριας ανάκρισης. Ο φάκελος της δικογραφίας, έκτασης περισσοτέρων από 60.000 σελίδων, που περιλαμβάνει 36 κατηγορουμένους, διαβιβάστηκε στον Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας. Η πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος «Τέμπη 2023», κυρία Μαρία Καρυστιανού, κάλεσε άμεσα σε κινητοποιήσεις σε πόλεις ανά την επικράτεια, αναφέροντας ότι η δικογραφία έκλεισε «ατιμωτικά και ανήθικα», με ανακοίνωσή της στον προσωπικό λογαριασμό της στο Facebook. Η ανακοίνωση επικεντρωνόταν στο ζήτημα της πιθανότητας ύπαρξης εύφλεκτου υλικού στην εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με το Intercity, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Αίφνης, χωρίς επιστημονικές απαντήσεις για την παρουσία του ξυλολίου, για τα αίτια πρόκλησης της πυρόσφαιρας, για όλα όσα η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΕΙ. Χωρίς να μας απαντήσει 2,5 χρόνια μετά “τι έκαψε ζωντανά τα παιδιά μας;” και ΧΩΡΙΣ έρευνα για το παράνομο φορτίο! Εκλεισε λίγες ώρες πριν λάβουν το πόρισμα του Χημείου του Κράτους! Χωρίς να συμπεριλαμβάνουν το πόρισμα που μιλά για ξυλόλιο και υδρογονάνθρακες σε ακόμη 12 σημεία!!!».
Το κάλεσμα που δημοσίευσε στα κοινωνικά της δίκτυα η Μαρία Καρυστιανού ανέβηκε την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου, 12 λεπτά πριν από τις 9 μ.μ. Καλούσε σε συγκεντρώσεις για το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου στις 7μ.μ. Αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, αυτές οι 48 ώρες παρά κάτι, ήταν αρκετά για να συγκεντρώσει η ανάρτηση πάνω από 30.000 αλληλεπιδράσεις και 21.000 κοινοποιήσεις. Νούμερα διαδικτυακής διάδρασης που ξεπερνούν κατά πολύ τον ορισμό του απλού viral με σημερινά δεδομένα. Η επιτυχία όμως του καλέσματος σε πολιτικές συγκεντρώσεις, πέρα από τις παραμορφωτικές συχνά echo chambers των κοινωνικών δικτύων, μετριέται – πού αλλού; – στον δρόμο. Και μετρήθηκε. Η πλατεία Συντάγματος γέμισε με χιλιάδες κόσμο, ενώ τα πλήθη που συγκεντρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και άλλες πόλεις ήταν αξιοσημείωτα.
Μηνύματα χωρίς πάτρονες
Τα συλλαλητήρια για τα Τέμπη είναι σημαντικά για όλους τους προφανείς λόγους. Είναι όμως σημαντικά και για κάτι ακόμα, κάπως λανθάνον: ενσαρκώνουν την (άμεση) κινητοποίηση των πολιτών, τα δημοκρατικά αντανακλαστικά, τη στιγμή εκείνη που το ζήτημα της επικαιρότητας συνταράζει, συγκινεί και ενεργοποιεί, βγάζοντας τον πολίτη στον δρόμο. Εκεί όπου ξεκινά πάντα η πολιτική, από τη βάση. Αν βάλουμε στο μικροσκόπιο τις συγκεντρώσεις όλων των μεγάλων κομμάτων την τελευταία δεκαπενταετία, είναι αδύνατο να εντοπίσουμε έστω και μια ομοιότητα με αυτές των Τεμπών. Γιατί τα συλλαλητήρια των Τεμπών δεν χρειάστηκαν, ειδικά σε αυτό της 6ης του Σεπτέμβρη, ανήμερα της ομιλίας του Πρωθυπουργού στην 89η ΔΕΘ, ούτε τον ελάχιστο συνήθως απαραίτητο χρόνο για να διοχετεύσουν το περιεχόμενο και το αίτημά τους στην κοινή συνείδηση και στον δημόσιο χώρο. Τα μηνύματα υπήρχαν ήδη στο μυαλό του κόσμου, όλοι ήξεραν και ξέρουν γιατί βγαίνουν στον δρόμο στα συλλαλητήρια των Τεμπών. Και τα μηνύματα αυτά δεν χρειάζονται ούτε κομματικούς πάτρονες –άλλωστε κάθε προσπάθεια σπέκουλας έπεσε στον κοινωνικό απόπατο – ούτε πολύπλοκες καμπάνιες επικοινωνίας για να μαθευτούν. Είναι ήδη χαραγμένα στη συλλογική μνήμη και μια ψηφιακή σπίθα αρκεί για να εκφραστεί η κοινωνία συλλογικά. Στον δρόμο. Ετσι συμβαίνει όταν το αίτημα είναι κοινό και διαρκές.