H Δανία, την οποία υποδέχεται απόψε η Εθνική μας ομάδα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης για τα προκριματικά του Μουντιάλ, δεν έχει καμία σχέση με τη Λευκορωσία που η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς διέλυσε την Παρασκευή το βράδυ. Ο κίνδυνος είναι οι διεθνείς μας να πιστέψουν πως επειδή κέρδιζαν με 4-0 τους Λευκορώσους έπειτα από ένα μισάωρο στο προηγούμενο ματς, θα κερδίσουν εύκολα και τους Δανούς. Ο φόβος της υποτίμησης του αντιπάλου παραμονεύει και μεγαλώνει αν σκεφτεί κανείς πως παραδοσιακά έχουμε μια δυσκολία να διαχειριστούμε ενθουσιασμούς: ακόμα κι αυτή η πολύ καλή Εθνική ομάδα, που έχει στον πάγκο της έναν σοφό κύριο που θα κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει τους παίκτες προσγειωμένους, όταν αντιμετώπισε πριν από λίγο καιρό τους Αγγλους με μια δόση έπαρσης μετά την ιστορική νίκη της στο Γουέμπλεϊ έχασε τα αβγά και τα καλάθια. Ο κίνδυνος να μην καταλάβουν οι παίκτες πως δεν μπορεί να κάνουν με τη Δανία τον περίπατο που έκαναν τρεις μέρες πριν με τους Λευκορώσους (αλλά και τρεις μήνες πριν με τους Βούλγαρους και τους Σλοβάκους στο Ηράκλειο) είναι υπαρκτός. Αλλά είναι ο μόνος. Διότι αν η Εθνική μας ομάδα αντιμετωπίσει τους Δανούς παίζοντας την μπάλα που μπορεί θα κερδίσει. Και θα το κάνει λογικά κι εύκολα, όσο κι αν η Δανία δεν συγκρίνεται ούτε με τη Λευκορωσία, ούτε με τη Σλοβακία, ούτε με τη Βουλγαρία, που η Εθνική μας έχει πρόσφατα συντρίψει.
Ιβάν
Ο Γιοβάνοβιτς δεν θέλει ν’ ακούσει καλά λόγια για την ομάδα του: υπενθυμίζει συνεχώς πως τα καλά αποτελέσματα που προηγήθηκαν δεν προεξοφλούν αυτά που χρειάζονται στη συνέχεια. Από την άλλη δεν δέχεται και ότι η Λευκορωσία ήταν εύκολος αντίπαλος και ότι η άνετη νίκη της Εθνικής στην πρεμιέρα της οφείλεται σε αυτό. Θύμισε ότι η Σλοβακία, την οποία η ομάδα του διέλυσε στο Ηράκλειο τον Ιούνιο, κέρδισε τη Γερμανία με 2-0 κι εύκολα μάλιστα.
Δίκαιο
Για το ότι κανείς δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν έχει δίκιο: την προηγούμενη εβδομάδα οι Άγγλοι στο Γουέμπλεϊ κέρδισαν μόλις με 2-0 την Ανδόρα, οι πανίσχυροι Γάλλοι έφτυσαν αίμα για να κερδίσουν τους Ουκρανούς σε ουδέτερο γήπεδο και οι σταθερότατοι τελευταία Αυστριακοί επικράτησαν της Κύπρου μόλις με 1-0. Εκτός από την Εθνική μας ήταν ελάχιστες οι ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες που την περασμένη εβδομάδα κέρδισαν με ευκολία. Το έκαναν οι Ισπανοί στη Βουλγαρία, οι Ιταλοί που ξέσπασαν με την Εσθονία μετά το κακό τους ξεκίνημα στη διοργάνωση, οι Πορτογάλοι που με μπροστάρη τον Ρονάλντο πέρασαν από την Αρμενία κάνοντας περίπατο. Όλα αυτά είναι μάλλον εξαιρέσεις και όχι κανόνας. Αλλά από την άλλη υπήρξε τόσο θεαματικό το σόου της Εθνικής μας κόντρα στους Λευκορώσους, που δεν μπορείς να μην έχεις ενθουσιαστεί βλέποντάς το. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Εθνική μας δεν συγκρίνεται με αυτό που παίζουν οι ελληνικές ομάδες. Οχι στα ευρωπαϊκά προκριματικά, αλλά και στη Σούπερ Λίγκα όπου αυτόν τον καιρό όλοι οι διεκδικητές της κερδίζουν αγκομαχώντας.
Αγάπη
Το πιο σπουδαίο για την Εθνική μας είναι ότι έχει ξυπνήσει την αγάπη του κόσμου. Η τηλεθέαση του ματς με τους Λευκορώσους έφτασε το εντυπωσιακό 45,7%. Σήμερα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης υπάρχει sold out. Αν η Εθνική μας κερδίσει τους Δανούς, με τη Σκωτία θα χρειαστεί πάλι το ΟΑΚΑ: η ζήτηση των εισιτηρίων θα είναι πρωτοφανής. Λέγαμε ότι είναι μια ομάδα γεμάτη από ταλαντούχους παίκτες: σήμερα είναι μια ομάδα που χάρη σε αυτούς παίζει ποδόσφαιρο με σκοπό και να διασκεδάσει τον κόσμο, πράγμα που δεν θυμάμαι να κάνει καμία αντίστοιχη Εθνική Ελλάδος ποτέ. Άν θέλω αυτή η ομάδα να φτάσει στον στόχο της, δηλαδή να προκριθεί στο Μουντιάλ, είναι γιατί βλέπω πως για να τα καταφέρει θα πρέπει να παίζει πάντα το ωραίο, θεαματικό, αποτελεσματικό ποδόσφαιρο που μπορεί. Κι αν το κάνει θα βοηθήσει και στο να αλλάξει κομμάτι γενικά η νοοτροπία μας: θα μάθουμε να ζητάμε από τις ομάδες πρώτα από όλα να παίζουν ποδόσφαιρο. Τώρα, εγκλωβισμένοι όλοι στον φόβο της ήττας, έχουμε ξεχάσει να απαιτούμε να δούμε ωραία μπάλα. Ενώ αυτή είναι που μας λείπει.
Σπάνιο
Στο μεταξύ, στο Eurobasket σημειώθηκε το βράδυ του Σαββάτου κάτι σπάνιο: η Σερβία, απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου πριν από το ξεκίνημα του τουρνουά, αποκλείστηκε στους 16 από τη Φινλανδία, πράγμα που πριν από το ματς ήταν δύσκολο και να το φανταστείς. Κι όμως όλα έχουν την εξήγησή τους: ακόμα και τα απίστευτα.
Έχασαν
Το τουρνουά δεν είχε ξεκινήσει καλά για τους Σέρβους κι όχι μόνο γιατί στον όμιλο έχασαν από την Τουρκία του Αταμάν: η Τουρκία είναι μεταξύ των καλύτερων στη διοργάνωση. Οι Σέρβοι έχασαν εξαιτίας τραυματισμού τον Μπογκντάνοβιτς αλλά κυρίως είδαν τον προπονητή τους, τον γερόλυκο Πέσιτς, να καβγαδίζει με τον Μίσιτς χρεώνοντάς του έλλειψη διάθεσης για προπόνηση – πράγμα που φαίνεται και από τα περιττά του κιλά. Οι Σέρβοι σε όλο το τουρνουά πιστεύοντας πως είναι ένα είδος dream team του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν έπαιζαν άμυνα: οι Φινλανδοί τους τιμώρησαν με μπροστάρη τον δικό τους NBAer, τον υπέροχο Μάρκανεν και από μηχανής θεό τον Βάλτονεν που με τέτοιο όνομα δεν γίνεται να μην έρθει στην Ελλάδα να παίξει μπάσκετ.
Πρόοδος
Πολλοί στάθηκαν στο πάθημα των Σέρβων θεωρώντας την ήττα τους τιμωρία για την παραδοσιακή τους αλαζονεία: σχεδόν ποτέ οι Σέρβοι δεν κατάφεραν να κερδίσουν τουρνουά στο οποίο ήταν φαβορί κι όχι τυχαία. Ομως το αποτέλεσμα αυτό είναι απόδειξη του πόσο έχει αλλάξει το μπάσκετ γενικά χωρίς κι εμείς να το καταλαβαίνουμε. Στην Ελλάδα εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως η Ευρωλίγκα την οποία ο ΠΑΟ κι ο Ολυμπιακός θέλουν να κερδίσουν είναι κάτι τρομερό: οι Φινλανδοί, παίκτες στην Ευρωλίγκα δεν έχουν – έχουν όμως έναν σταρ του ΝΒΑ όπως είναι ο Μάρκανεν και σε λίγο θα έχουν κι έναν δεύτερο, καθώς ο 17χρονος Μούρινεν ετοιμάζεται να γίνει ντραφτ του χρόνου χωρίς να έχει παίξει παρά ελάχιστα στην Ευρώπη. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι Φινλανδός είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές του ΝΒΑ, ο Τόμας Ίσαλο, αφεντικό των Γκρίζλις και δημιουργός της Παρί. Η πρόοδος μιας χώρας φαίνεται από την παραγωγή παικτών, την ύπαρξη μεγάλων σταρ και την αναγνώριση των προπονητών της.
Οι Φινλανδοί λίγα έχουν να ζηλέψουν από τους Σέρβους.