Το χθεσινό Άρης-Πανσερραϊκός αποτέλεσε ακόμη μία πράξη ενός ποδοσφαιρικού «έργου» το οποίο έχει παιχτεί εκατοντάδες χιλιάδες φορές.
Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει «μεγάλους» να κάνουν όσα πρέπει… και λίγα παραπάνω ώστε να κερδίσουν τον «μικρό», πληρώνοντας στο τέλος την αστοχία τους αλλά και αυτή την αδικία που χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο ως άθλημα. Οτι, δηλαδή, δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ και αυτό είναι κομμάτι της ομορφιάς του. Είναι απρόβλεπτο, δίνει ευκαιρίες και στη μοναδική του Πανσερραϊκού στο χθεσινό παιχνίδι διαμορφώθηκε ένα πέρα για πέρα άδικο αποτέλεσμα για τον Άρη.
Με 25 (!) τελικές και 70 απομακρύνσεις των Σερραίων, οι Θεσσαλονικείς… κατάφεραν να «πετάξουν» δύο βαθμούς και να φέρουν πάλι ένα ξενέρωμα στον οργανισμό τούς. Κάπου εκεί όμως ξεπρόλαβε και ένα άλλο συναίσθημα.
Η απόδοση της ομάδας μετρίασε σημαντικά την φυσιολογική στεναχώρια για το γεγονός ότι ο Άρης άφησε ακόμα δύο βαθμούς με ομάδα των «χαμηλών στρωμάτων». Ένα βράδυ στο οποίο πραγματοποίησε την πιο «γεμάτη» φετινή του εμφάνιση σε όλους τους τομείς.
Η βασική ανησυχία πριν το χθεσινό ματς, ήταν η επίθεση. Από τις αρχές της σεζόν ο Άρης είναι μία προβληματική ομάδα σε δημιουργία και σκοράρισμα. Μία κατάσταση που συνεχίστηκε με τον Χιμένεθ αλλά ο Ισπανός το ισορρόπησε με άλλα στοιχεία. Καλύτερη αμυντική συμπεριφορά, νοοτροπία και διάρκεια.
Ο Άρης είχε χθες όλα τα παραπάνω, μαζί με μία αξιοσημείωτη επιθετική παρουσία κόντρα στο… πούλμαν το οποίο κατέβηκε από τις Σέρρες στη Θεσσαλονίκη. Και απορώ, πραγματικά, πού είδε ο Μπάτσι ευκαιρίες για την ομάδα τού ή ότι κατέβηκε για να κερδίσει…
Ο Χιμένεθ παρουσίασε για πρώτη φορά τόσο έντονα ένα 4-3-3, δίνοντας στον Μόντσου να ελευθερία να γίνεται δεύτερο «8άρι» πίσω από τον Μορόν και παράλληλα να κινείται σε παραπάνω μέτρα. Τον.. έβαλε στην περιοχή. και αυτός το ανταπέδωσε με γκολ, απεγκλωβίζοντας τον εαυτό του από την αδικία που βίωσε πέρυσι ως «6άρι». Ο Ράτσιτς ανέλαβε αυτόν τον ρόλο χθες και οι δυό τους μαζί με τον Τεχέρο ήταν οι κορυφαίοι του Άρη.
Στο διάστημα 15′-30΄ο Άρης ήταν παραγωγικός και παράλληλα αποτελεσματικός, με σωστό repress και μία κατάταξη… ασφυξίας που δημιούργησε για αρκετή ώρα στο μισό του Πανσερραϊκού. Ούτε όμως στο πρώτο μέρος ούτε στο παραγωγικό 75′-90′ κατάφερε να απαντήσει στο τέρμα του Ιβάν. Η μοναδική τού αδράνεια, την οποία και πλήρωσε.
Στο τέλος της ημέρας, είναι γκέλα και μάλιστα…χοντρή όταν έρχεται κόντρα στον Πανσερραϊκό και πόσο μάλλον όταν υπάρχει ήδη μία εντός έδρας ήττα από τον Παναιτωλικό. Πέντε βαθμοί τους οποίους ο Άρης είναι υποχρεωμένος να βρει αλλού. Θα το κάνει, ωστόσο, συνεχίζοντας να «χτίζει» μία βάση βελτίωσης ώστε να πατήσει πάνω της και να προχωρήσει προς τον δύσκολο στόχο της τετράδας. Μία βελτίωση που θα έρθει μέσα από την επιστροφή τραυματιών που έλειψαν χθες, όπως και μέσα από τη διακοπή που έρχεται στο πρωτάθλημα.