Μετά τη ΔΕΘ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπήκαν και τυπικά σε θέσεις μάχης, δείχνοντας τις προθέσεις τους. Η κυβέρνηση, που έχει κατηγορηθεί το προηγούμενο διάστημα για αλαζονεία και επιλογή αντιπάλου που τη συμφέρει, θέλει να αποδείξει πως κινείται θεσμικά. Η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως κάθε άλλη πριν από αυτή, θέλει να θεωρείται η κυρίαρχη εναλλακτική πρόταση. Γι’ αυτό αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο ως βασικό αντίπαλο. Και γι’ αυτό φυλούν ο ένας για τον άλλο τις πιο σκληρές επιθέσεις τους.
Με διπλή στρατηγική απέναντι στο ΠΑΣΟΚ
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει επιλέξει διπλή στρατηγική απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Από τη μια «χτυπάει» το οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο Νίκος Ανδρουλάκης στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, δίνοντας έμφαση στην κοστολόγησή του. Ενα γλωσσικό λάθος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τα βασικά αγαθά στα οποία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει να μειώσει τον ΦΠΑ («ρύζι, πατάτες και ένα ακόμα») έγινε αφορμή για σκληρή κριτική από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποίος έκανε λόγο για «άγνωστο τρόφιμο», «άγνωστο πρόγραμμα» και «άγνωστη κοστολόγηση». Κεντρική θέση στη στρατηγική της ΝΔ είναι, σε θέματα που αφορούν τη δημοσιονομική σταθερότητα, την οικονομία και το κόστος ζωής, να ταυτίζει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ ή του Αλέξη Τσίπρα – αλλά και να τους συνδέσει στον «ανεύθυνο τρόπο» με τον οποίο απευθύνονται στου πολίτες και «παίζουν με τις αγωνίες τους».
Η τακτική αυτή έχει να κάνει και με τις τελευταίες μετρήσεις που έχει στα χέρια της η κυβέρνηση, η οποία διαπιστώνει, σύμφωνα με στελέχη της, πως έχει περιθώρια να προωθήσει ακόμη περισσότερο τα δικά της μέτρα, τα οποία έχουν καλύτερη απήχηση από τις εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, γνωρίζοντας πως πέραν της οικονομίας ο λόγος του ΠΑΣΟΚ «ακούγεται» περισσότερο σε δεξαμενές ψηφοφόρων που οι δυο τους μοιράζονται και διεκδικούν στις επόμενες κάλπες, επιδιώκει να συμπιέσει τη Χαριλάου Τρικούπη με επιθέσεις φιλίας: για μια σειρά θεμάτων, από το Εθνικό Απολυτήριο έως τις αλλαγές στις ανεξάρτητες αρχές και τη συνταγματική αναθεώρηση, επιχειρεί να αποδώσει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δυσκολία συνεννόησης έως και αδυναμία συναίνεσης, ακόμα και στα σημεία που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ήδη ανοίξει τα χαρτιά του και έχει δηλώσει πως θα μπορούσε να βρεθεί κοινός τόπος.
Αιχμές για διαφθορά και αναξιοπιστία
Από τη δική του πλευρά, το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά τόσο εμφατικά έχει αποφασίσει να συνδέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη με θέματα διαφθοράς και αδιαφάνειας στα οποία πρωταγωνιστεί το κόμμα του. Με μια κίνηση που δεν έχει ξανακάνει ποτέ, η αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε την κλήση του Πρωθυπουργού ως μάρτυρα για την Εξεταστική Επιτροπή του ΟΠΕΚΕΠΕ. Σε μια προσπάθεια να τον βάλει στο πρώτο πλάνο της υπόθεσης, για την οποία στη Χαριλάου Τρικούπη διατείνονται πως γνώριζε τα πάντα. Η περιγραφή του επιτελικού κράτους ως μέσο της κυβέρνησης να λειτουργεί με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, σε πυραμιδική δομή, είναι μόνο η μια πλευρά της πασοκικής κριτικής. Η άλλη, με το βλέμμα στραμμένο στον κεντρώο χώρο και στους ενδιάμεσους ψηφοφόρους, είναι η κατηγορία περί αναξιοπιστίας του Μαξίμου –για υποσχέσεις μεταρρυθμίσεων που δεν υλοποιήθηκαν, πελατειακές λογικές που αθέτησαν τη δέσμευση η χώρα να απομακρυνθεί από τις κακές πρακτικές του παρελθόντος. Στην Οικονομία, ο Ανδρουλάκης επιμένει στο ίδιο μετριοπαθές προφίλ, τονίζοντας πως για πρώτη φορά αξιωματική αντιπολίτευση κοστολογεί το πρόγραμμά της και δεν απαγγέλλει ποιήματα «όπως ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας», ενώ επιχειρεί να αποδομήσει το αφήγημα της σταθερότητας, την οποία περιγράφει ως στασιμότητα.