Οι δύο όψεις του νομίσματος

Η Γαλλία δεν βρίσκεται σε κρίση χρέους, ούτε έχει τεθεί τέτοιο ζήτημα στην ΕΚΤ. Ωστόσο, η πολιτική αβεβαιότητα και η αδυναμία λήψης αναγκαίων δημοσιονομικών μέτρων οδηγούν ακόμη και μεγάλες, ισχυρές οικονομίες – όπως της Γαλλίας και της Βρετανίας – σε αύξηση του κόστους δανεισμού. Παρόμοιο φαινόμενο παρατηρήθηκε στην Ιταλία, για τα ίδια ακριβώς προβλήματα, περίπου τρία χρόνια πριν.

Στην αγορά ομολόγων, η άνοδος που καταγράφεται στις αποδόσεις των μακροχρόνιων τίτλων συνδέεται πρωτίστως με τις οικονομικές εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και με την αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ σε πολλές χώρες διεθνώς. Η εξέλιξη αυτή συνιστά πρόβλημα και ενδέχεται να μετατραπεί σε σοβαρό κίνδυνο, εφόσον οι χώρες αυτές δεν λάβουν μέτρα για τον περιορισμό των πρωτογενών ελλειμμάτων και αν οι ονομαστικοί ρυθμοί ανάπτυξης «γυρίσουν» σε χαμηλότερα επίπεδα από το κόστος αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους τους.

Μέσα σε αυτό το διεθνές περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας, η ελληνική οικονομία πορεύεται με θετικά δημοσιονομικά μεγέθη και χωρίς να υπάρχει κίνδυνος χρηματοπιστωτικής αστάθειας. Καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει και το γεγονός ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα κινείται με υψηλότερο ρυθμό από τον μέσο όρο της ευρωζώνης.

Για να διατηρηθούν οι θετικές προοπτικές, η Ελλάδα οφείλει να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα. Στις προτεραιότητες περιλαμβάνονται η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, η διεύρυνση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας και με την ενσωμάτωση μεταναστών, η μείωση της γραφειοκρατίας στον δημόσιο τομέα και η ενίσχυση του «τριγώνου της γνώσης» – παιδεία, έρευνα, καινοτομία. Και με προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Είναι αυτονότητο ότι τα ισχυρά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας – δημοσιονομική πειθαρχία, ταχεία μείωση δημοσίου χρέους και χρηματοπιστωτική σταθερότητα – πρέπει να διατηρηρηθούν ως κόρη οφθαθλμού.

Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος