Η ΑΕΚ υπό τις οδηγίες του Μάρκο Νίκολιτς έχει δεδομένα εμφανίσει ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο. Είναι πιο ουσιαστική, πιο κυνική και κάνει σταθερά βήματα προόδου. Κανένας δεν μπορεί να το παραγνωρίσει αυτό και τα credits πρέπει οπωσδήποτε να πάνε σε αυτόν που προπονεί και επιλέγει.
Οι προπονητές ήταν, είναι και θα είναι πάντα μία περίεργη ιστορία, που ενδεχομένως να πιάνονται από μία… τρίχα την οποία θα την κάνουν τριχιά και θα προκαλούν απορίες. Ο Ρεχάγκελ για παράδειγμα δεν ήθελε τον Ζήκο στην Εθνική με την οποία πήρε το Euro.
Ο Χιμένεθ από την άλλη, όταν ο Μαϊστόροβιτς του έφερε για εξτρέμ τον Τρίστασον που ήταν καλός παίκτης, είχε… μουλαρώσει επειδή δεν είχε αποκτηθεί ο Ρομέρο και τον Ισλανδό τον «έθαψε» χωρίς να καταλάβει κανένας το γιατί.
Περίμενα και το πρώτο ματς του Κυπέλλου για να διαπιστώσω στην πράξη το rotation που θα κάνει ο Νίκολιτς. Όταν είχε αναλάβει το καλοκαίρι, «διαβάζοντας» προσεκτικά πως λειτουργεί στο ξεκίνημα κάθε ομάδας του είχα γράψει ένα blog στο οποίο ανέφερα πως αρχικά θα έχει ένα πολύ κλειστό γκρουπ παικτών και στη συνέχεια θα το ανοίξει. Έτσι και έγινε.
Σε αυτούς τους τρεις μήνες λοιπόν, το αρχικό γκρουπ ήταν 14-15 παίκτες, το οποίο με αυτούς που ήρθαν μεγάλωσε παιχνίδι με παιχνίδι, αλλά και εξαιτίας των τραυματισμών. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν μόλις τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει και στα δέκα φετινά ματς της ΑΕΚ. Αυτοί είναι οι Ορμπελίν Πινέδα, Αμπουμπακαρί Κοϊτά και ο… Ρόμπερτ Λιούμπισιτς!
Πρώτοι σε χρόνο συμμετοχής είναι οι Θωμάς Στρακόσα, Αρόλντ Μουκουντί με 840’ σε εννιά αγώνες και ακολουθεί ο Λάζαρος Ρότα επίσης σε εννιά ματς με 833’ στον αγωνιστικό χώρο (έλειψε μόνο στα εφτά τελευταία λεπτά του αγώνα με τον Πανσερραϊκό, όπου ζήτησε αλλαγή και όπως και οι δύο προαναφερόμενοι στο ματς του Κυπέλλου). Ο Πινέδα που έχει παίξει και στα δέκα ματς έχει αγωνιστεί 675’, ο Κοϊτά που επίσης μετράει δέκα συμμετοχές αγωνίστηκε για 595’ και ο Λιούμπισιτς για 409’.
Οι μόνοι παίκτες που δεν έχουν πάρει… δευτερόλεπτο συμμετοχής από το φετινό ρόστερ της ΑΕΚ είναι ο Μήτογλου που δεν υπολογίζεται, ο Κάλενς που έχει το σοβαρό πρόβλημα υγείας και κανένας δεν ξέρει αν και πότε θα επιστρέψει στη δράση και οι νεαροί: Αγγελόπουλος (τερματοφύλακας), Μπαλαμιώτης (τερματοφύλακας) και Κολιμάτσης (μέσος).
Αυτό ωστόσο που μου κάνει τρομερή εντύπωση, είναι το πως ο Λιούμπισιτς, έχει κάνει δέκα στα δέκα και έχει παίξει 409’ και ο Γενς Γιόνσον έχει αγωνιστεί όλα και όλα 16’ με τελευταία εμφάνισή του η… μονόλεπτη στο ματς με τον Άρη στη Λεμεσό για τα προκριματικά του Conference League στις 7 Αυγούστου.
Κόντρα στο Αιγάλεω, ο Νίκολιτς έδωσε ανάσες στους βασικούς και έκανε δοκιμές. Έβαλε τον Οντουμπάτζο, του έδωσε 60’ και στη συνέχεια έβαλε τον Κοσίδη (που το παιδί είναι στόπερ) ως δεξί μπακ και του έδωσε τα υπόλοιπα 30’. Όλα καλά. Είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει κάτι και το έκανε.
Αυτό που δεν έκανε ήταν πέντε αλλαγές. Σταμάτησε στις τέσσερις. Και ο Λιούμπισιτς, ο οποίος δεν έχει θέλξει με την απόδοσή του -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- έβγαλε όλο το ματς στον αγωνιστικό χώρο με τον Γιόνσον να μένει στον πάγκο και να μην αγωνίζεται ούτε κόντρα σε ομάδα της Super League 2.
Νομίζω ότι αυτό είναι unfair από τον Σέρβο προς έναν παίκτη που δεν έχει δώσει κανένα απολύτως δικαίωμα. Καταλαβαίνω ότι ενδεχομένως να μην ταιριάζει στα πλάνα του, να μην τον θεωρεί παίκτη που θα του δώσει το κάτι παραπάνω, αλλά αν δεν τον βάλεις να παίξει ούτε με το Αιγάλεω στο… βοσκοτόπι, τότε το μόνο που δείχνεις, είναι ότι θέλεις να του κάνεις καψώνι και κανένας δεν μπορεί να καταλάβει το γιατί… Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο Νίκολιτς είχε πει ότι τους υπολογίζει όλους και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν δείχνει να το τηρεί.
Όπως και να έχει πάντως, από τη στιγμή που η ομάδα προχωράει με σταθερά βήματα, κερδίζει και αποκτά έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, θα πρέπει να αποδεχθούμε όλοι, ότι και ο Νίκολιτς να έχει το δικό του κόλλημα, όπως είχε ο Ρεχάγκελ και ο Μανόλο. Είπαμε, οι προπονητές έχουν τα δικά τους και πάντα κρίνονται από τα αποτελέσματα!