Αποτελεί ίδιον του ανθρώπου να φαντασιώνεται την επιθυμία του ως πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές οδυνηρό, σαν να πέφτεις από τα σύννεφα πάνω σε βράχια.
Ο,τι ακριβώς συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν με την εθνική μας ομάδα. Ένα αποτέλεσμα όμοια με αυτό εναντίον της Λευκορωσίας, η νίκη με 5-0 επί του Καζακστάν στα ημιτελικά των πλέι οφ των προκριματικών του τελευταίου Euro, θόλωσε την κρίση μας για να επέλθει το μοιραίο στο ματς με τη Γεωργία.
Λίγους μήνες αργότερα η Γαλανόλευκη πέτυχε ιστορική νίκη στο Γουέμπλεϊ επί της Αγγλίας, πιστέψαμε πως γίναμε υπερδύναμη για να υποχρεωθεί το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε βαριά εντός έδρας ήττα από τον ίδιο αντίπαλο (0-3) στο κατάμεστο και διψασμένο για δόξα, Ολυμπιακό Στάδιο.
Νέο χανγκόβερ από τη νίκη μας επί της Φινλανδίας στο Ελσίνκι έφερε νέα εντός έδρας ήττα από τη Σκωτία.
Το εντυπωσιακό σκορ στη νίκη επί της Λευκορωσίας (5-1) μοιάζει με το νησί των Σειρήνων. Ζαλισμένοι από τα πολλά γκολ και τις ντρίμπλες του Καρέτσα οι Ελληνες εύκολα μπορούν να παρασυρθούν σε μια θανάσιμη παγίδα από τους πληγωμένους Δανούς.
Τα πέντε γκολ κρύβουν καλά τις δυσλειτουργίες της Εθνικής, τις πολλές λάθος μεταβιβάσεις των παικτών της, τον ατομισμό που έβγαλαν στα τελευταία λεπτά με αποτέλεσμα να χαθούν δύο σίγουρα γκολ, αλλά και τα κενά στην άμυνα.
Οσο το «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν «sold out» με 14.936 φιλάθλους, άλλο τόσο και η Εθνική είναι η υπερομάδα που μπορεί να τρομάξει ή να συντρίψει τη Δανία. Το είπε έμμεσα και ο Βαγγέλης Παυλίδης: «Για την ώρα τα λέμε ωραία, όμως πρέπει να καταφέρουμε κάτι σαν Εθνική». Για να προσθέσει πως «πρέπει να συγκεντρωθούμε απόλυτα και να μην πέσουμε στην παγίδα που πέφταμε στο παρελθόν».