Νέο σκάνδαλο στο μικροσκόπιο
Το καινούργιο σκάνδαλο που ανατέλλει (για την ακρίβεια, σκάει) στην αυλή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μετά τα άκρως αλμυρά (λύσσα…) «σπιτάκια» και τις «γωνιές» της ανακύκλωσης, φέρει τον τίτλο «υδρόμετρα»! Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, που, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, παρά να ασχολείται μαζί μας, έχει ανοίξει φάκελο για τα «υδρόμετρα», και δη τα «ψηφιακά υδρόμετρα», τα οποία εγκαθιστούν διάφοροι δήμοι και κοινοτικά διαμερίσματα της χώρας, προκειμένου να λαμβάνουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα της κατανάλωσης νερού από τους δημότες / κατοίκους των περιοχών τους. Ως εδώ καλά, και πρόβλημα κανένα. Ισα ίσα, που η ηλεκτρονική καταγραφή, μέσω της ψηφιακής μετάδοσης των δεδομένων της κατανάλωσης νερού ενός σπιτιού ή μιας επιχείρησης, δίνει τη δυνατότητα να ελέγχεται κεντρικά η κατανάλωση και να διαπιστώνεται άμεσα εάν υπάρχουν υπερκαταναλώσεις, άρα και διαρροές στο σύστημα υδροδότησης.
Επ’ αυτών δεν έχει, και δεν θα μπορούσε να έχει, πρόβλημα και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που συνήθως διερευνά περιπτώσεις κατασπατάλησης κοινοτικών πόρων.
Πάρτι με τα «ψηφιακά υδρόμετρα»
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το «ψητό» στην υπόθεση αυτή. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαπίστωσε ότι το έργο «ψηφιακά υδρόμετρα» σε δήμους και κοινότητες στην Ελλάδα έδωσε την ευκαιρία να βγει στη γύρα το τέρας της αισχροκέρδειας, το οποίο από κοινού με το τέρας της διαφθοράς φαίνεται πως κατασπάραξαν πιστώσεις από το ΕΣΠΑ. Τα λεφτά του ΕΣΠΑ ήταν αυτό που συγκίνησε βαθύτατα, σου λέει, την κυρία Λάουρα Κοβέσι, η οποία διέταξε έρευνα. Και τι διαπίστωσε (μου λένε) από τα πρώτα κιόλας στάδια της έρευνας; Οτι δήμοι και κοινότητες προμηθεύονταν «ψηφιακούς υδρομετρητές» έως και… 10 φορές πάνω από την πραγματική, αγοραία, αξία τους!!!
Διότι στην αγορά ένας τέτοιος μετρητής, και μάλιστα καλής ποιότητας, κοστίζει 30-35 ευρώ, αλλά εξαιτίας των δύο τεράτων που προανέφερα το κόστος για τους δήμους «ανέβαινε», με ταχύτητες πυραύλου, στα… 250 ή και τα 300 ευρώ!!
«Λεφτά υπήρχαν» μέσω ΕΣΠΑ, ο λόγος σοβαρός, ο στόχος ιερός (την εποχή της λειψυδρίας διανύουμε άλλωστε), οπότε όλα ήταν πιο χαλαρά. Οι απευθείας αναθέσεις για την προμήθεια των υδρομετρητών πήγαιναν κι έρχονταν (και συνεχίζουν, πρέπει να σας πω), έλεγχος κανένας (οι συμβάσεις αυτού του είδους βρίσκονται κάτω από τα ραντάρ του Ελεγκτικού Συνεδρίου), οπότε μιλάμε για πάρτι κανονικό!
Αναπάντητα ερωτήματα
Και πανελλαδικό, μου ανέφερε η πηγή μου, η οποία επίσης έχει εκπλαγεί με την έκταση του σκανδάλου. Υπολογίζεται ότι η υπόθεση αφορά περίπου τους μισούς δήμους της χώρας και το προς διερεύνηση (οικονομικό) «αντικείμενο» είναι, επί του παρόντος, αδύνατον να υπολογιστεί!
Κατά την πηγή μου, εκτείνεται ίσως σε πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ!!!
Στη λογική απορία που εξέφρασα, για το πώς μια τέτοια υπόθεση διέλαθε την προσοχή της κυβέρνησης, η απάντηση που έλαβα είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση δεν συνυπογράφει για απευθείας αναθέσεις μικρών προμηθειών των δήμων, για ποσά 30.000-40.000 ευρώ, ας πούμε. Ούτε και μπορεί να ελέγξει αν με τη μέθοδο αυτή έγιναν τρεις ή πέντε προμήθειες του ίδιου προϊόντος, εν προκειμένω του «ψηφιακού υδρομέτρου», σταδιακά και σε ένα βάθος χρόνου, από έναν δήμο.
Εγώ να το δεχτώ αυτό, αλλά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν ξέρω τι θα πει εν προκειμένω. Ακόμη κι αν συμβαίνει – να μη λαμβάνουν γνώση οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς –, δεν πρέπει να ξέρουν; Ή, αν δεν ξέρουν, δεν τους προξενεί έκπληξη που ένας δήμος προχωρεί σε διαδοχικές προμήθειες «ψηφιακών υδρομέτρων», και μάλιστα σε τόσο υψηλές τιμές; Ενός λεπτού έρευνα στο Διαδίκτυο θα αποκάλυπτε αυτό που διαπίστωσα κι εγώ. 30-35 ευρώ η τιμή του υδρομετρητή. Δεν απόρησε κανείς για το πώς γίνεται να χρεώνεται 250 και 300 ευρώ;
(Νομίζω ότι θα λυθούν οι απορίες μας όταν ολοκληρωθεί η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας…)
Ραντεβού στη Νέα Υόρκη
Την προσεχή Τρίτη, πρώτα ο Θεός, θα υπάρξει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αυτή η «ολιγόωρη» (ή και ολιγόλεπτη να την πεις, πάλι μέσα είσαι) συνάντηση του προέδρου Κυριάκου με τον πρόεδρο Ερντογάν. Γιατί «ολιγόωρη» ή «ολιγόλεπτη»; Διότι, σύμφωνα με μια πηγή μου στο υπουργείο Εξωτερικών, «δεν έγινε δυνατό να υπάρξει προετοιμασία για κάτι ευρύτερο και σοβαρότερο». Κι αυτό παρά τη βούληση, μου είπε, «και των δύο πλευρών να διευρυνθεί η συζήτηση».
Δεν είμαι πολύ βέβαιος ότι υπήρχε ή υπάρχει κάποιο περιθώριο να διευρυνθεί οποιαδήποτε συζήτηση με την Τουρκία σε αυτή τη φάση, αλλά για να το λένε από το υπουργείο Εξωτερικών, είμαι υποχρεωμένος να το δεχτώ.
Τι θα συζητηθεί στη συνάντηση, παρόντων και των υπουργών Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν; Να επανέλθουμε στα ήρεμα νερά και να αφήσουμε κατά μέρος τις εντάσεις στο Αιγαίο. Οχι, μπάσκετ δεν προβλέπεται να συζητήσουν. Ο Κυριάκος είναι μεν φίλος του μπάσκετ, ο πρόεδρος Ερντογάν όμως, ως παλιός ποδοσφαιριστής, φίλος του ποδοσφαίρου – και οπαδός της Τραμπζονσπόρ.
Η συνάντηση δεν είχε καθοριστεί μέχρι προχθές πού θα γίνει. Υποθέτω, σε κάποια αίθουσα του κτιρίου του ΟΗΕ…
Τους αφήνει αδιάφορους ο Τσίπρας
Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωσαν αυτό που εξαρχής εξέπεμπε η Χαριλάου Τρικούπη και το είχε επαναλάβει αρκετές φορές ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η δημιουργία νέου κόμματος από τον πρόεδρο Αλέξη, τον βετεράνο, τον απόμαχο, ποσώς ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ. Ο λόγος είναι ότι αυτοί που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι συνειδητοποιημένοι έναντι και του Τσίπρα και της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Βίωσαν την περίοδο της φασιστικής επίθεσης του ΣΥΡΙΖΑ στα στελέχη του Κινήματος (ο Λοβέρδος ήταν ένας από αυτούς – είχε προπηλακιστεί άσχημα από συριζαίους), άρα το να παραμένουν στον χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι μια απόφαση η οποία δεν επηρεάζεται από τις πρόσκαιρες εντυπώσεις που ενδεχομένως δημιουργεί η επαναφορά στο πολιτικό προσκήνιο του πρώην πρωθυπουργού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 10% των οπαδών θα έδειχνε ένα κάποιο ενδιαφέρον για την ίδρυση νέου κόμματος Τσίπρα, χωρίς να σημαίνει ότι από αυτό το 10% θα υπάρξει ένα ποσοστό που θα ψήφιζε σε εκλογές αυτό το νέο κόμμα.
Περιττό να πω πόσο ανακουφίστηκαν στη Χαριλάου Τρικούπη από την επιβεβαίωση των εκτιμήσεών τους…
«Ο ηγεμόνας»
Το βιβλίο που θα συστήσω για σήμερα είναι «Ο ηγεμόνας» (Il Principe) του εκ Φλωρεντίας ορμώμενου Νικολό Μακιαβέλι. Το βιβλίο γράφτηκε το 1513 και δημοσιεύθηκε το 1532, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα, διότι αν είχε δημοσιευτεί όταν γράφτηκε, δύσκολα θα επιζούσε ο συγγραφέας του, να απολαύσει την επιτυχία του, από την οικογένεια των Μεδίκων που κυβερνούσε εκείνη την εποχή τη Φλωρεντία. Το βιβλίο το βρήκα τυχαία στη βιβλιοθήκη μου – έψαχνα κάτι άλλο κι έπεσα πάνω του – και είπα να ξεσκονίσω λίγο τις γνώσεις μου για τον «μακιαβελισμό», τον όρο που καθιερώθηκε εξαιτίας όσων… «αρετών» περιγράφει για τον «ηγεμόνα» του ο Μακιαβέλι. Ο κανόνας του είναι λίγο – πολύ ο ακόλουθος: «ο ηγεμόνας οφείλει να διαχωρίζει την προσωπική του ηθική από την ηθική που εφαρμόζει ως ηγεμόνας του κράτους»!
«Νομιμοποίησε» το περίφημο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», αν και για μένα το καλύτερό του είναι το «η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι μια αναγκαιότητα του παρόντος» – τόσο ταιριαστό με το σήμερα και τα δικά μας.
«Ο ηγεμόνας», σχεδόν πέντε αιώνες από τη δημοσιοποίησή του, παραμένει ο αξεπέραστος «οδηγός» των πολιτικών και παράλληλα το ευαγγέλιο για τους απλούς πολίτες να ξέρουν με ποιους έχουν να κάνουν. Οπότε αναζητήστε το…