Με την πρώτη ματιά φαίνεται ξεραμένη, τα φύλλα έχουν πάρει σκούρο καφέ χρώμα, ο κορμός 15-20 εκατοστών είναι ασθενικός, σχεδόν μαύρος. «Παρ’ όλ’ αυτά δεν έχει ξεραθεί, είναι ζωντανή» εξηγεί ο Μάνος Κιτσέλης από τον Περιπατητικό Σύλλογο Υμηττού. «Μετά τις βροχές του χειμώνα θα δούμε, αν πραγματικά άντεξε στην ξηρασία», προσθέτει, καθαρίζοντας τον κορμό από τα ξεραμένα αγριόχορτα που τον περιβάλλουν. Ο λόγος για την κουτσουπιά, ένα από τα 1.600 δενδρύλλια της δενδροφύτευσης στον ιστορικό λόφο Αράπη στο Σκοπευτήριο Καισαριανής που είχε καεί στην πυρκαγιά το 2017. Οι βελανιδιές της πρώτης δενδροφύτευσης δεν ευδοκίμησαν, δεν ταίριαζαν στις κλιματικές συνθήκες του Υμηττού. Στη δεύτερη δενδροφύτευση επελέγησαν με τη συμβολή ειδικών άλλα δενδρύλλια, μεταξύ αυτών και κουτσουπιές (Κέρκις η κερατονιοειδής). Η δενδροφύτευση έγινε με την υπεραπορροφητική υδρογέλη, που συγκρατεί το νερό και το απελευθερώνει στην ξηρασία, τεχνική που ανέπτυξε ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ααχεν Σπύρος Αλεξόπουλος.
Την πρωτοβουλία της δενδροφύτευσης είχε η Ενωση Γερμανο-Ελληνικών Εταιρειών VDGG της Γερμανίας. «Στην Καισαριανή δεν ήθελα να μείνει μόνο μία μαρμάρινη πλάκα για τα εγκλήματα των Ναζί. Ηθελα και ένα υπόδειγμα ανάπτυξης με τη ματιά στο μέλλον σ’ αυτήν την περιοχή. Από κοινού μαζί με τους Ελληνες να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο που θα είναι παράδειγμα προς μίμηση», λέει στα «ΝΕΑ» η επίτιμος σήμερα πρόεδρος της Ενωσης VDGG, πρώην βουλευτής του SPD, Ζίγκριντ Σκαρπέλις-Σπερκ.
Ευγνώμων για τη συνεργασία είναι και ο πρώην αντιδήμαρχος Καισαριανής, Κιτσέλης: «Με εξοπλισμό για τη δασοπροστασία, με 3.600 δενδρύλλια σε δύο μεγάλες δενδροφυτεύσεις, η τελευταία το 2023, αποδεικνύουν ότι η ιστορική μνήμη δεν είναι μόνο λόγια, είναι πράξη, προσφορά και φροντίδα για τη γη και τον άνθρωπο». Ενας τόπος – «σύμβολο μνήμης, αντίστασης και θυσίας, έγινε ξανά σημείο συνάντησης, όχι μόνο για να τιμήσουμε το παρελθόν, αλλά για να χαράξουμε το μέλλον», λέει στα «ΝΕΑ» μετά την ξενάγηση μελών της Ενωσης VDGG.
Η Ενωση VDGG, με τον σημερινό πρόεδρό της, Κρίστιαν Γκόινι, χριστιανοδημοκράτη βουλευτή στην τοπική Βουλή στο κρατίδιο του Βερολίνου, όχι μόνο συνεχίζει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά διευρύνει και εμπλουτίζει τις δράσεις της. Με 34 Εταιρείες – μέλη της Ενωσης στη Γερμανία και τον σύλλογο “Philadelphia” στην Ελλάδα, η VDGG μετεξελίσσεται σε έναν σημαντικό πυλώνα δράσης της κοινωνίας πολιτών για την προώθηση και εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Στο παρόν και κυρίως στο μέλλον των ελληνογερμανικών σχέσεων ήταν στραμμένο το συνέδριο που διοργάνωσε η VDGG στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, για πρώτη φορά στην Ελλάδα στους φιλόξενους χώρους του ιστορικού συλλόγου «Philadelphia» που έγινε μέλος της Ενωσης. Γερμανοί και έλληνες εισηγητές αναζήτησαν τις δυνατότητες συνεργασίας σε θεματικές ενότητες από την ανθεκτικότητα, την πυροπροστασία και την πολιτική προστασία, μέχρι τον τουρισμό την εποχή της κλιματικής αλλαγής.
Η βασική διαπίστωση
«Αλλαγή οπτικής» ήταν ο τίτλος του πάνελ με την έρευνα του Ρόναλντ Μαϊνάρδους για το Ιδρυμα Φρίντριχ Εμπερτ (FES) του SPD που έβαλε στο επίκεντρο την εικόνα της Ελλάδας στη Γερμανία, δίνοντας πλέον ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δεδομένων για τις σχέσεις των δύο χωρών. Ο Μαϊνάρδους διαπιστώνει μία «ασυμμετρία» σε όλους τους τομείς που αποτυπώνεται στις προσλαμβάνουσες της μίας για την άλλη πλευρά. Η βασική διαπίστωση της έρευνας είναι ότι το 66% των Γερμανών έχει καλή έως πολύ καλή γνώμη για την Ελλάδα και τους Ελληνες, ενώ μόνο το 31% των Ελλήνων έχει καλή γνώμη για τη Γερμανία.
Παρά τη χαμηλή αυτή τιμή, το ποσοστό των Ελλήνων με κακή γνώμη για τη Γερμανία μειώνεται τα τελευταία χρόνια. «Διαπιστώνουμε μία αλλαγή προοπτικής, εμφανή και στην ασκούμενη πολιτική, και αυτό είναι παραπάνω από στιγμιαία αποτύπωση», λέει ο Μαϊνάρδους στα «ΝΕΑ». Εχει πολιτικές παραμέτρους. Και οι δύο πλευρές ενδιαφέρονται να διατηρηθεί αυτή η τάση, η οποία σχετίζεται και με τα πολιτικά πρόσωπα: Ο Φρίντριχ Μερτς έχει αισθητά καλύτερη σχέση με τον Μητσοτάκη, σε σχέση με τον Ολαφ Σολτς.
Απειλή για την αρμονία στις διμερείς σχέσεις συνιστά το Μεταναστευτικό. «Σ’ αυτό τα συμφέροντα αποκλίνουν. Το Βερολίνο για λόγους εσωτερικής πολιτικής θέλει να στείλει πρόσφυγες της δευτερογενούς μετανάστευσης στην Ελλάδα», σημειώνει ο Μαϊνάρδους. Εκτιμά ότι «ο αριθμός θα είναι μικρός», αλλά δεν υπάρχει άλλο θέμα που να απασχολεί τόσο πολύ τους διπλωμάτες των δύο χωρών», λέει, και αυτό είναι «δείγμα ότι Αθήνα και Βερολίνο θέλουν να αποτρέψουν μία νέα κρίση».
Ο ρόλος των ΜΜΕ και η συνέχεια
Ο ρόλος των μίντια είναι καθοριστικός στην ενίσχυση ή κατάρριψη στερεοτύπων που επανήλθαν στην προηγούμενη δεκαετία της κρίσης. Η γερμανόφωνη εφημερίδα της Ελλάδας «Griechenland Zeitung» ήταν από τα φωτεινά παραδείγματα έγκυρης ενημέρωσης του γερμανόφωνου κοινού της Ελλάδας. Οι εκδότες της, Γιαν Χίμπελ και Ρόμπερτ Στάντλερ, τιμήθηκαν για αυτό με το χρυσό «Δαχτυλίδι της Τιμής» που απονέμει κάθε δύο χρόνια η VDGG, την προσφορά τους εξήρε στην τιμητική ομιλία του ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης.
Ο Κρίστιαν Γκόινι καλλιεργεί ιδιαίτερες σχέσεις και με τη Θεσσαλονίκη, θέλει οπωσδήποτε συνεργασία της VDGG και με άλλες περιοχές της Ελλάδας. «Υπάρχουν και σε άλλες πόλεις και περιοχές πρωτοβουλίες και σύλλογοι για να συνεχίσουμε την ελληνογερμανική συνεργασία και σε άλλους τομείς», λέει στα «ΝΕΑ». Αλλωστε, η κουτσουπιά είναι ανθεκτική και ευδοκιμεί όχι μόνο στον Υμηττό, αλλά σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας.