Δεύτερο 0-0 μέσα σε λίγα 24ωρα. Ξανά στην Τούμπα. Το Σάββατο ήταν απέναντι στον Παναιτωλικό. Τώρα, κόντρα στη Μακάμπι. Δηλαδή, και πάλι με αντίπαλο που ορισμένοι υποστήριζαν πως «ο ΠΑΟΚ τον έχει». Δεν είναι έτσι. Για να αποδειχθεί πως σύμπτωση που επαναλαμβάνεται δεν μοιάζει με σύμπτωση.
Ποιους είχε ως φορ πέρυσι ο ΠΑΟΚ; Τον Μπράντον Τόμας, έναν επιθετικό όχι κάτι το σπέσιαλ, αλλά γρήγορο και ώρες ώρες με διάθεση να χώνεται πολύ στην αντίπαλη άμυνα. Και τον Σαμάτα. Παίκτη με τα πάνω και τα κάτω του, που όμως σε ορισμένα παιχνίδια εξέπληξε με τη βελτίωση που είχε. Τρίτος κυνηγός; Ο Τσάλοφ. Ηρθε για πρώτος, αλλά δεν… Γρήγορα έχασε έδαφος και έπεσε στην ιεραρχία.
Στις μέρες μας ο Τσάλοφ πλασάρεται είτε ως βασική επιλογή του Λουτσέσκου είτε ως πρώτη αλλαγή. Αν κάποιος νομίζει πως ο αλλοδαπός στράικερ θα αρχίσει να βάζει το ένα γκολ μετά το άλλο, ας αλλάξει πλευρό. Δεν γίνονται τόσο εύκολα θαύματα. Και βέβαια ο Γιακουμάκης βρίσκεται ακόμη σε στάδιο προσαρμογής, να μάθει και να τον μάθουν. Ούτε αυτός αποτελεί κλάση στο «κουτί», μολονότι είχε καλούς αριθμούς στο εξωτερικό όπου κυρίως αγωνίστηκε.
Εδώ, δεν έλαμψε με την ΑΕΚ, ενώ έχει χάσει τη θέση του και στην εθνική ομάδα.‘Η μήπως όλα αυτά είναι υπερβολές και δεν αποτελούν τη σκληρή πραγματικότητα; Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να βρει γκολ και από άλλους σημαντικούς ποδοσφαιριστές του. Πρέπει να βοηθήσει ο ασταθής Ντεσπόντοφ που μπορεί να κάνει πολλά στη μέρα του. ‘Η ο Ζίφκοβιτς με το ταλέντο υψηλών προδιαγραφών. Και βέβαια ο Καμαρά, ένας μέσος που πέρυσι …ξελάσπωσε πολλές φορές τον Δικέφαλο αλλά τώρα τον έχει στον πάγκο ο Λουτσέσκου και τον ρίχνει στο ματς συνήθως στο δεύτερο ημίχρονο.
Συμπέρασμα: αν δεν βελτιώσει τις επιθετικές του επιδόσεις ο ΠΑΟΚ, μόνο δυσκολίες θα συναντά αυτή τη σεζόν.