Υπό άλλες συνθήκες, ένα «Χ» στη Λιβαδειά δεν ήταν άσχημο αποτέλεσμα για τον Άρη… Για τον Άρη, όμως, που είναι πλέον τέσσερις αγωνιστικές μακριά από τις νίκες, δεν τον αφήνει ικανοποιημένο το τελικό 1-1, ακόμα και αν αντιμετώπισε ίσως την ομάδα με το καλύτερο μομέντουμ στο φετινό πρωτάθλημα.
Ένα ματς το οποίο στην ανάλυσή του δεν διαφέρει πολύ από εκείνο με τον Παναθηναϊκό. Πάλι δοκιμή διαφορετικής διάταξης με το 3-5-2, μέχρι που διορθώθηκε στο τελευταίο 20λεπτο με την τετράδα. Πάλι μία αδράνεια της άμυνας που φέρνει γκολ. Και πάλι ένας Άρης που προβληματίζει επιθετικά, πλην εξαιρέσεων και στιγμών.
Ανασταλτικά σταθερός, επιθετικά άκαμπτος
Η ομάδα λειτούργησε ξανά καλά στην ανασταλτική της λειτουργία, με εξαίρεση τη φάση του γκολ που δέχθηκε. Φάση στην οποία υπάρχει βέβαια ανύπαρκτο φάουλ εις βάρος του Γαλανόπουλου. Το πρέσινγκ ήταν αποτελεσματικό, ενώ η αλλαγή διάταξης στη διάρκεια του αγώνα βοήθησε να διορθωθεί το αρχικό λάθος της τριάδας στην άμυνα. Στο τελευταίο εικοσάλεπτο, ο ΑΡΗΣ παρουσίασε πιο ορθολογική εικόνα και έγινε πιο απειλητικός, κυρίως με τη βοήθεια των εξτρέμ που μπήκαν από τον πάγκο.
Ωστόσο, ούτε η συνολική εικόνα ήταν πειστική, ούτε το αποτέλεσμα ικανοποιητικό. Η ομάδα μετρά πλέον τέσσερα σερί ματς χωρίς νίκη και χάνει συνεχώς έδαφος στη βαθμολογία. Ελαφρυντικά —ο δυνατός αέρας, το ανύπαρκτο φάουλ από το οποίο προήλθε το γκολ— υπάρχουν αλλά δεν αρκούν σε αυτή τη φάση. Τα «πρέπει» μαζεύονται και ο χρόνος για να βρει ρυθμό στενεύει.
Οι διατάξεις και το ρίσκο της αστάθειας
Μπορεί το 3-5-2 να είναι μία ενδιαφέρουσα τακτική επιλογή, ωστόσο απαιτεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά παικτών που ο ΑΡΗΣ προς το παρόν δεν διαθέτει. Ούτε τα φουλ μπακ ούτε το δίδυμο της επίθεσης έδειξαν να μπορούν να στηρίξουν αυτό το πλάνο. Ο Χιμένεθ δοκίμασε, πήρε το ρίσκο, αλλά δεν βγήκε. Όπως και με τον ρόμβο, έτσι και τώρα φάνηκε πως η ομάδα δεν έχει προλάβει να αφομοιώσει πλήρως τις αλλαγές.
Σε αυτή τη φάση, όπου κάθε βαθμός μετράει, η συνεχής εναλλαγή σχημάτων δεν βοηθά στην αγωνιστική σταθερότητα. Ο Ισπανός τεχνικός καλείται να κατασταλάξει σε μία βασική διάταξη και να χτίσει πάνω της.
Το πρόβλημα της μετάβασης
Ο ΑΡΗΣ εμφανίζει δυσκολία στη μετάβαση της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη δημιουργία και τις λίγες καθαρές ευκαιρίες. Το στοιχείο αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στο επιθετικό κομμάτι, εκεί όπου χρειάζεται άμεση βελτίωση. Με την επιστροφή του Πέρεθ και την παρουσία περισσότερων λύσεων μπροστά, ο Χιμένεθ έχει πλέον εργαλεία να δουλέψει. Οπως και με την ενεργοποίηση παικτών στυλ Μισεουί και Μορουτσάν.
Οι τραυματισμοί, που αποτέλεσαν για καιρό ένα ελαφρυντικό για τον Χιμένεθ, σταδιακά ξεθωριάζουν. Το υλικό υπάρχει· αυτό που λείπει είναι η συνοχή και η αυτοπεποίθηση. Ο Νοέμβριος… και λίγο ο Δεκέμβριος θα δείξουν αν ο Άρης μπορεί να ξαναμπεί στη μάχη της τετράδας ή αν θα περιοριστείστο 5-8, έχοντας βέβαια στο μυαλό του και το Κύπελλο με το ματς της επόμενης Τετάρτης (29/10) κόντρα στο Αιγάλεω.