Ιδιαίτερα συγκινημένος εμφανίστηκε ο Σταμάτης Φασουλής στον επικήδειό του για τον αγαπημένο του φίλο, Διονύση Σαββόπουλο, αποδίδοντας φόρο τιμής στην προσφορά του στη μουσική και στον πολιτισμό. Όπως ανέφερε, «Αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι πάμπλουτο. Το αγάπησες πολύ», τονίζοντας ότι ο σπουδαίος δημιουργός κατάφερε να μετατρέψει τη ζωή σε τέχνη και να εμφυσήσει σε κάθε στίχο ουσιαστικό περιεχόμενο.
Μιλώντας για την ιδιαίτερη σχέση τους και τις αναμνήσεις που μοιράστηκαν, υπογράμμισε πως ο Σαββόπουλος είχε τη σπάνια ικανότητα «Έπαιρνε το τίποτα και το έκανε άπαν», ενώ στο κλείσιμο του λόγου του εξομολογήθηκε ότι δεν θέλει να αποχαιρετήσει οριστικά τον φίλο του, λέγοντας: «Δεν θα σου πω αντίο, θα σου πω καλή αντάμωση στο περιβόλι του ουρανού σου».
Ακολουθεί ο επικήδειος του Σταμάτη Φασούλη όπως εκφωνήθηκε: «Διονύση μου, τι πράγματα είναι αυτά αγόρι μου; Έτσι είπαμε; Ξαφνικά ένα unplug; Ήρθα για να λυθεί μια παρεξήγηση των τελευταίων ημερών. Ακούω ότι φεύγοντας ο Διονύσης, άφησε το ελληνικό τραγούδι πιο φτωχό. Λάθος. Ο Διονύσης ή μάλλον εσύ αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι όχι πλούσιο, πάμπλουτο. Δεν ξέρω αν χωρίς εσένα θα ήταν τόσο πλούσιο.
Το αγάπησες πολύ το ελληνικό τραγούδι. Θυμάμαι όταν κάναμε το “Ζήτω το ελληνικό τραγούδι” έλεγε “μη βάλετε ποτέ τον τόνο, να είναι και ζήτω και ζητώ”. Έτσι ήσουν Διονύση, ό,τι αποθέωνες, το αποζητούσες. Συγχρόνως. Και παιδί και δάσκαλος. Αυτό που ήθελε να ακουμπήσει στην τέχνη, ήταν η ζωή. Ήθελε τη ζωή να τη μεταφέρει στο τραγούδι. Και τη μετέφερε. Αυτό έκανε. Έπαιρνε το ελάχιστο και ξαφνικά γινόταν ένας μεγάλος, λαμπρός, πάμφωτος στίχος. Έπαιρνε το τίποτα και το έκανε άπαν. Ήταν πολύ σημαντικός.
Όταν έβλεπε την Οδό Νικηφόρου Ουρανού, μου ‘λεγε “να δεις που θα αποδειχθεί πάντα νικηφόρος ο ουρανός”. Ναι, απεδείχθη Διονύση. Είμαι συγκινημένος, αλλά δεν θέλω να κλάψω, όπως δεν έκλαψα και για τη μητέρα μου. Θα είναι σαν να παραδέχομαι ότι έφυγες. Δε με συμφέρει. Δε με συμφέρει καθόλου. Θα το κρατήσω έτσι και δεν θα σου πω αντίο. Θα σου πω καλή αντάμωση. Καλή αντάμωση στο περιβόλι του ουρανού σου».