Σου προκαλεί πραγματικά αηδία να διαβάζεις την απαξίωση ανθρώπων και στην προκειμένη περίπτωση ποδοσφαιριστών, επειδή τελικά δεν κατέληξαν εκεί όπου μπορεί να κατέληγαν. Πάρτε για παράδειγμα την διπλή υπόθεση Τετέι και Παντελίδη.
Οσο ήταν στο στόχαστρο της ΑΕΚ, υπήρχαν αναλύσεις επί αναλύσεων για το αν «ταιριάζει» με τον Γιόβιτς, αν μπορεί να συνυπάρξει με τον Ζίνι, αν ο Παντελίδης μπορεί να δώσει «ανάσες» στον Ελίασον που είναι το μοναδικό δεξί εξτρέμ στο ρόστερ και ούτω καθεξής.
Από τη στιγμή που χάθηκαν για την ΑΕΚ οι παίκτες και κατέληξαν στον Παναθηναϊκό, στήθηκε ένα απίστευτο πανηγύρι για το αν αξίζουν ή όχι τα λεφτά που έδωσαν οι Πράσινοι και πως θα ήταν παράλογο να πάει η ΑΕΚ σε αυτά τα λεφτά.
Εμένα δεν με απασχολεί ούτε πόσα θα έδινε η ΑΕΚ, ούτε πόσα έδωσε ο Παναθηναϊκός. Θέλω να κοιτάζω την ουσία. Η ΑΕΚ στόχευσε δύο παίκτες που έχουν αφήσει (φέτος) εξαιρετικές εντυπώσεις μέχρι στιγμής και απέτυχε να τους πάρει. Εκριναν στην ΑΕΚ ότι τα λεφτά είναι πολλά; Δικαίωμά τους. Το αν έκριναν σωστά θα το δείξει μόνο ο χρόνος και το χορτάρι. Ομως το αν τα άξιζαν ή όχι, το καθορίζει η αγορά και μόνο αυτή. Διάβαζα ότι έκανε λέει πλειστηριασμό ο Χρήστος Πρίτσας. Ε και; Μήπως έπρεπε να τους δώσει με όσα ήθελαν οι… άλλοι; Αυτός δεν είναι που αποφασίζει στην Κηφισιά; Ή μήπως αυτό το δικαίωμα το έχουν μόνοι οι άλλοι;
Και κάτι ακόμα σαν απλό παράδειγμα. Οταν η ΑΕΚ για τον 26χρονο Ρέλβας που είχε χρηματιστηριακή αξία 700 χιλιάρικα πήγε και έδωσε – όπως διέρρεαν – 3 εκατ. ευρώ για να τον πάρει από την Γκιμαράες, ήταν όλα καλώς καμωμένα, αλλά τώρα δεν ήταν κορόιδο να δώσει αυτά τα χρήματα για έναν 24χρονο έλληνα φορ που είχε αξία 500 χιλιάρικα και τελικά κόστισε 2 εκατ. ευρώ.
Παιδιά δεν γίνεται να είναι και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Και αν έφταιγαν οι… πρώην (του Δημήτρη Μελισσανίδη δηλαδή, του οποίου το όνομα φοβάστε να γράψετε), που δεν πήραν τον Τετέι… νωρίτερα, εσείς τι κάνατε το καλοκαίρι ή τον προηγούμενο Γενάρη;