Η ΑΕΚ ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον ΠΑΟΚ την Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια και ο Μάρκο Νίκολιτς είναι αναγκασμένος να σκεφτεί δύο και τρεις φορές όχι μόνο τι θα κάνει στο κέντρο της άμυνάς του και ποιον θα χρησιμοποιήσει ως παρτενέρ του Βίντα, αλλά και πως θα αντιμετωπίσει την ενδεχόμενη πίεση των φιλοξενούμενων στα στόπερ του.
Ο Αρόλντ Μουκουντί αν δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, δε θα είναι σε θέση να παίξει. Θα είναι ποδοσφαιρικά παράλογο να τον δούμε στο γήπεδο. Ο Φιλίπε Ρέλβας από την άλλη δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής. Οπότε τι μένει; Ο 36χρονος Κροάτης και ο 22χρονος Κωνσταντίνος Χρυσόπουλος. Ο ένας με εμπειρία πάρα πολλών ετών και πολύ σπουδαίων αγώνων και ο άλλος εντελώς άπειρος. Τα δύο άκρα.
Εμένα πάντως δεν με προβληματίζει τόσο πολύ αυτό, όσο κάτι διαφορετικό. Άλλωστε τώρα είναι αργά για δάκρυα. Όταν έπρεπε η ΑΕΚ να πάρει στόπερ και γράφαμε ότι είναι εγκληματικό λάθος να μην ενισχυθεί στο κέντρο της άμυνάς της, ήμασταν υπερβολικοί και… κάναμε πόλεμο.
Το ζητούμενο είναι ότι η ΑΕΚ όλο αυτό το διάστημα, όσο έπαιζε κυρίως με τον Μουκουντί και το Ρέλβας στα μετόπισθεν, πολλές φορές, κυκλοφορούσε παράλληλα τη μπάλα από πολύ πίσω, μέχρι να βρεθεί η ανισορροπία στην αντίπαλη ομάδα και να γίνει μία προωθητική πάσα ή μία αλλαγή παιχνιδιού, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία απειλητική επίθεση. Το build up με τη συμμετοχή και των αμυντικών μέσων γινόταν από τα πρώτα μέτρα της μεγάλης περιοχής. Τώρα όμως;
Θα δοκιμάσει η ομάδα του Μάρκο Νίκολιτς να παίξει με αυτό ακριβώς το στιλ έχοντας στο κέντρο της άμυνάς της τους Βίντα και Χρυσόπουλο; Έχει ο «μικρός» την ψυχραιμία και την ικανότητα να ανταποκριθεί σε αυτό το στιλ;
Το τι εξέλιξη είχε πέρσι στην Κύπρο δεν μπορώ να το γνωρίζω γιατί δεν παρακολουθώ το κυπριακό ποδόσφαιρο. Στο ματς που έχει κάνει φέτος τη μοναδική του συμμετοχή, αυτό του Κυπέλλου με το Αιγάλεω, δεν έδειξε κάτι το τρομερό οπότε είναι «αίνιγμα».
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου δεν μπορεί να μην έχει «διαβάσει» αυτή την αδυναμία. Και αν παίξει με τον Γιακουμάκη μπροστά, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να πιέσει τα στόπερ της ΑΕΚ τόσο πολύ, προκειμένου να τα οδηγήσει σε λάθος. Οπότε το πρώτο μέλημα του Νίκολιτς πρέπει να είναι το πως θα «σπάσει» την πρώτη γραμμή πίεσης του ΠΑΟΚ.
Αν τα καταφέρει, τότε μετά με τους Μαρίν, Πινέδα, Ζοάο Μάριο, Ελίασον και Κουτέσα (οι οποίοι έχουν ένα προβάδισμα να ξεκινήσουν) θα έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί τους χώρους και την ταχύτητα, αλλά και την ανισορροπία των «ασπρόμαυρων».
Επίσης είναι πολύ διαφορετικό να δούμε μία ΑΕΚ που θα έχει τον Ζοάο Μάριο πίσω από τον φορ με μία ΑΕΚ που θα έχει τον Γκατσίνοβιτς, ή τον Κοϊτά, ή τον Μάνταλο. Όπως επίσης θα έχει τεράστια διαφορά αν θα έχει στην κορυφή της επίθεσης τον Γιόβιτς από τον Πιερό. Το παιχνίδι αναμένεται να είναι μία σκακιέρα και οι κινήσεις πρέπει να είναι «χειρουργικές».
Στα δύο προηγούμενα ματς που Νίκολιτς και Λουτσέσκου είχαν αναμετρηθεί ο Σέρβος είχε κερδίσει δύο φορές τον Ρουμάνο χωρίς μάλιστα να δεχθεί γκολ (1-0 στην Ουγγαρία και 2-0 στην Τούμπα). Βεβαίως ούτε η Βίντι έχει καμία σχέση με την ΑΕΚ, ούτε ο τότε ΠΑΟΚ με τον τωρινό.