Ο Ράφα Μπενίτεθ πήρε και το τελευταίο μήνυμα με αυτά που είδε από τον τηλεοπτικό του δέκτη και είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειαστεί να αλλάξει πολλά, αν όχι… τα πάντα, στον Παναθηναϊκό, για να επαναφέρει αυτή την ομάδα στο δρόμο των επιτυχιών.
Αν και λείπουν αρκετά πράγματα από το Τριφύλλι, πρώτο απ’ όλα η ποδοσφαιρική λογική σε πολλές διοικητικές αποφάσεις, κάτι ξεχωρίζει από αυτή τη λίστα. Το πνεύμα του νικητή. Το winning mentality που λέμε και στο χωριό μου.
Όχι, οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν το έχουν βγάλει στην επιφάνεια. Κάπου ξεχασμένο μέσα τους είναι και αγωνιά να εκραγεί σαν λάβα. Ίσως ο Μπενίτεθ βρει τον τρόπο για να “ατσαλώσει” τούτη την ομάδα. Γιατί αυτό της έλειπε στο Ρότερνταμ.
ΕΠΡΕΠΕ να τελειώσει το ημίχρονο, δίχως να δεχθεί γκολ ο Παναθηναϊκός. Όφειλαν να… μασάνε σίδερα οι παίκτες του Τριφυλλιού στις καθυστερήσεις και να μην επιτρέψουν στη Φέγενορντ να κάνει το παιχνίδι της. Και ναι, αυτό το τέρμα που σημείωσαν οι Ολλανδοί, όντως “χάλασε” το μυαλό των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού.
Σαν να έσβησε ξαφνικά η φλόγα, σαν να ήρθε η αποδοχή της αγωνιστικής Μοίρας, σαν η ήττα να προέκυψε φυσιολογικά μέσα από τη ροή του δεύτερου μέρους.
Πάλι ατομικά λάθη – και μάλιστα εις διπλούν – κόστισαν στον Παναθηναϊκό, πάλι η έλλειψη συγκέντρωσης σε κρίσιμα σημεία του αγώνα, πάλι η νευρική διαχείριση του παιχνιδιού έφερε την ήττα.
Κι όμως, όλα θα μπορούσαν να ήταν πολύ διαφορετικά, αν ο Τετέ ήταν λίγο πιο ομαδικός και δεν… λάτρευε τόσο πολύ τη μπάλα ή αν οι Πράσινοι και ο προπονητής τους είχαν αντιληφθεί πόσο ευάλωτη ήταν η ολλανδική άμυνα.
Έλειπε όμως η πίστη. Έλειπε η νοοτροπία νικητή. Έλειπε και ένα καλύτερο αγωνιστικό πλάνο και η βοήθεια από τον πάγκο…
Πραγματικά, ο Ράφα Μπενίτεθ έχει μπροστά του τόσα πολλά να κάνει που η λίστα καθηκόντων του, μοιάζει… ατελείωτη.