Στην Ευρωλίγκα δεν προλαβαίνεις να κλάψεις ή να γελάσεις

«Τώρα κλαις γιατί κλαίς, συ δεν είσαι που γέλαγες χθες» τραγουδούσε ο Γιώργος Χατζηαντωνίου σε ένα ξεχωριστό λαϊκό τραγούδι που οι στίχοι του ταιριάζουν γάντι στην Ευρωλίγκα.

Η εναλλαγή από τα γέλια στα δάκρυα και τούμπαλιν είναι σε ημερησία διάταξη για τις ομάδες που ουσιαστικά με τα συνεχόμενα ταξίδια και παιχνίδια δεν προλαβαίνουν καλά καλά να κλάψουν ή να γελάσουν μετά από έναν αγώνα τους.

Ο Ολυμπιακός ερχόταν από μια νίκη που ουσιαστικά την «έκλεψε» από τη Μακάμπι χάρις στην προσωπικότητα και την αποφασιστικότητα κομβικών του παικτών στο φινάλε ενώ είχε προηγηθεί η ήττα του στο ΣΕΦ από την Εφές «πληγωμένος» από τους απόντες.

Και όμως στο Μόναχο, σχεδόν πλήρης (γιατί πάλι έλειπε ο Παπανικολάου και ο σχεδόν μόνιμος απόντας Κίναν Εβανς) ο Ολυμπιακός μπήκε σαν καμιζάζι και τελείωσε τον αγώνα σχεδόν πριν καν αυτός αρχίσει.

Ο Χόλ ήταν η ευχάριστη έκπληξη (θυμίζουμε ότι δεν είναι παίκτης που μπορεί να παίξει ως αντι Μιλουτίνοφ αφού έχει άλλα χαρακτηριστικά) όπως και ο ΜακΚίσικ στην επιστροφή του δίνοντας μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στον κόουτς Μπαρτζώκα ο οποίος θα υπερασπιστεί το υπάρχον ρόστερ μέχρι τέλους και κόντρα σε όλους και σε όλα. Ο ίδιος άλλωστε ξέρει ότι αυτός θα εισπράξει το…ανάθεμα αν δεν πάνε καλά τα πράγματα.

Οι Ερυθρόλευκοι στην καλύτερή τους εφετινή εμφάνιση απέναντι σε μια ομάδα ναι μεν όχι από το πάνω ράφι, αλλά ανταγωνιστική και επικίνδυνη, έκαναν το παιχνίδι με τη Μπάγερν να μοιάζει με ένα από τα πιο εύκολα στη GBL.

Την ίδια περίπου ώρα στη Μπολόνια εμφανίστηκε (ή μάλλον εξαφανίστηκε) ο Παναθηναϊκός που είχε παρελάσει λίγες μέρες νωρίτερα στην Πόλη κόντρα στην Εφές, ομάδα πολύ πιο απαιτητική σε σχέση με το συγκρότημα της Βίρτους.

Οι απουσίες δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για την κάκιστη εμφάνιση, σε κάποιο σημείο ο κόουτς Αταμάν ζήτησε τάιμ άουτ και σε αυτό κάθισε αμίλητος σαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς τους παίκτες του για το οικτρό θέαμα ενώ στη συνέχεια αποβλήθηκε με δύο τεχνικές ποινές λες και δεν ήθελε να κάτσει μέχρι τέλους να βλέπει αυτή την κακοποίηση του μπάσκετ από τους παίκτες του.

Όπως και να έχει και οι δύο ομάδες μας δεν προλαβαίνουν ούτε να γελάσουν ούτε να κλάψουν. Κάνουν ένα μικρό διάλλειμα με GBL και ξανά σε διαβολοβδομάδα με απαιτήσεις.