Ο Ρόμπι Σάβατζ ξέρει καλά τι σημαίνει να βρίσκεσαι στο επίκεντρο της κριτικής. Για χρόνια χαρακτηριζόταν ως το «κακό παιδί» του αγγλικού ποδοσφαίρου — ένας άνθρωπος που προκαλούσε, δεχόταν αποδοκιμασίες και συνήθως έδινε αφορμές. Όμως πίσω από το θόρυβο και το πάθος του γηπέδου, ο σημερινός προπονητής της Forest Green Rovers έχει βιώσει μοναξιά, άγχος και κρίσεις πανικού.
Σε συνέντευξή του, ο Σάβατζ μίλησε ανοιχτά για την ψυχική του υγεία και για το πόσο δύσκολο είναι να ζεις μακριά από την οικογένειά σου, ειδικά όταν κουβαλάς τα «βαρίδια» της δημόσιας κριτικής. «Οι άνθρωποι νομίζουν ότι είμαι απλώς ένας θεατρίνος. Αλλά όταν μένεις μόνος, μακριά απ’ όσους αγαπάς, η μοναξιά βαραίνει», παραδέχεται.
Το ποδόσφαιρο ως συνταγή ψυχικής υγείας
Στο Γκλόστερσαϊρ, όπου εδρεύει η Forest Green Rovers, εφαρμόζεται ένα καινοτόμο πρόγραμμα του NHS: γιατροί μπορούν να «συνταγογραφήσουν» εισιτήρια για αγώνες της ομάδας σε ανθρώπους που πάσχουν από ήπια κατάθλιψη. Η λογική είναι απλή — αντί για χάπια, οι ασθενείς παίρνουν κάτι πολύ πιο ανθρώπινο: την αίσθηση του ανήκειν.
Πίσω από την πρωτοβουλία βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της ομάδας, Ντέιλ Βινς, σε συνεργασία με τον βουλευτή και γιατρό Σάιμον Όφερ. «Η σύγχρονη ζωή μάς απομακρύνει από τη φύση και από τους ανθρώπους. Το γήπεδο μπορεί να ενώσει ξανά τον κόσμο. Δεν είναι απλώς ένα ματς· είναι κοινότητα», εξηγεί ο Βινς.
Από την απομόνωση στην κοινότητα
Η «ποδοσφαιρική συνταγή» έχει ήδη αλλάξει ζωές. Η Σάλι, 55 ετών, που έχει δώσει τη δική της μάχη με την ψυχική της υγεία, έλαβε εισιτήριο από τον γιατρό της. «Είναι καλύτερο από οποιοδήποτε φάρμακο έχω πάρει. Έρχεσαι, βλέπεις αγώνα, γελάς, γνωρίζεις κόσμο. Νιώθεις ξανά ζωντανός», λέει συγκινημένη.
Ο Σάβετζ, γνωστός για το πάθος του, υποδέχεται προσωπικά τους φιλάθλους, χαρίζει κασκόλ, φωτογραφίζεται μαζί τους και δείχνει ότι πίσω από την ένταση υπάρχει ένας άνθρωπος που νοιάζεται. «Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, είχα πάντα γύρω μου συμπαίκτες. Τώρα, ως προπονητής, συχνά μένω μόνος. Αυτή η πρωτοβουλία όμως μου θυμίζει γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο — γιατί μας φέρνει κοντά».
Η δύναμη του ανήκειν
Το πρόγραμμα της Forest Green Rovers είναι το πρώτο του είδους του στη Βρετανία — ίσως και στον κόσμο. Οι γιατροί το αποκαλούν «κοινωνική συνταγογράφηση»: μια προσπάθεια να βοηθηθούν οι άνθρωποι χωρίς φάρμακα, μέσω δραστηριοτήτων που προσφέρουν χαρά, σκοπό και σύνδεση.
Και όπως φαίνεται, λειτουργεί. Οι φίλαθλοι επιστρέφουν, γεμάτοι ενέργεια και χαμόγελο, οι γιατροί βλέπουν βελτίωση στους ασθενείς και ο Σάβατζ βρίσκει ξανά νόημα μέσα από το παιχνίδι που αγάπησε.
Γιατί, τελικά, το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο 90 λεπτά. Είναι θεραπεία. Είναι ανθρώπινη επαφή. Είναι φάρμακο χωρίς συνταγή.
Πηγή: BBC