Αν είχες την ευκαιρία, θα μετακόμιζες στην Αυστραλία;
Ο 35χρονος Αθηναίος Ηλίας Κολοβός την άδραξε πριν από περίπου ένα έτος, όταν μαζί με τη σύζυγό του Μαρίζα αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στη Μελβούρνη.
«Και μέχρι στιγμής φαίνεται να μας έχει δικαιώσει η απόφαση», λέει στον «Νέο Κόσμο».
Ο Ηλίας είναι από τους τυχερούς, γιατί είχε αυστραλιανή υπηκοότητα.
«Οι παππούδες μου είχαν μεταναστεύσει στην Αυστραλία τη δεκαετία του ’60, και η μητέρα μου γεννήθηκε στην Μελβούρνη. Πλέον ζει στην Ελλάδα».
Ο ίδιος ωστόσο δεν το είχε σκοπό να μεταναστεύσει, λέει.
«Μέχρι που τελείωνα και το μεταπτυχιακό, γύρω στα 28, ήμουν ψιλοευχαριστημένος.
«Το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά είχα και τον φόβο του αγνώστου ότι “πού να τρέχω τώρα σε ξένη χώρα”».
Όμως στον απόηχο της ελληνικής χρεοκοπίας, τρεις λόγοι ώθησαν τον Ηλία με τη σύζυγό του, να πειστούν, λέει:
- Μια αυξανόμενη αίσθηση «κοροϊδίας στις τιμές στην Ελλάδα με βάση τους μισθούς»,
- «Η ποιότητα ζωής στην Αθήνα που έχει πέσει κατακόρυφα»
- «Οι εργασιακές ευκαιρίες» και η πορεία της χώρας «αν δεν αλλάξει κάτι προς το καλύτερο»
«Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια που ήμασταν Αθήνα, είχαν δυσχεράνει αρκετά τα πράγματα.
«Έβλεπες πέρα από το οικονομικό, το πρόβλημα να γίνεται κοινωνικό και πολιτικό.
«Οπότε μετά από συζητήσεις – η γυναίκα μου ήταν πιο επίμονη σε αυτό το κομμάτι, και καλώς ήταν – είπαμε ότι αξίζει η προσπάθεια να τολμήσουμε και να αναζητήσουμε κάτι καλύτερο».
Έναν χρόνο μετά, το ζευγάρι φαίνεται να τα καταφέρνει μια χαρά.
Έχουν βρει, όπως περιγράφει ο Ηλίας, οικονομική ασφάλεια, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής.
Ο Ηλίας εργάζεται στον τομέα του, ως αναλυτής πληροφοριακών συστημάτων και η σύζυγός του σε μία ΜΚΟ.
Οι ευκαιρίες επαγγελματικής τους εξέλιξης, πιστεύει, είναι καλύτερες απ᾽ ότι αν είχαν μείνει Ελλάδα.
«Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, οι επενδύσεις που πραγματικά φέρνουνε πλούτο στην Ελλάδα όπως ο πρωτογενής τομέας, οι τεχνολογικές επενδύσεις, η μεταποίηση κτλ. εκλείπουν.
«Οπότε αν το μόνο “εμπόρευμά” μας είναι ο τουρισμός και η οικοδομή, η πορεία που διαγράφει η χώρα μάλλον δεν θα ωφελήσει μακροπρόθεσμα.
«Και αυτό αντανακλάται στο εργασιακό κομμάτι σε όποιους εργάζονται σε αυτούς τους τομείς», λέει ο Ηλίας.
Άραγε τί σκέφτονται, θα μείνουν;
«Μιλάω πάντα βέβαια για τη δική μας οπτική, είναι και υποκειμενικό.
«Αλλά αν δεν αλλάξει κάτι στην Ελλάδα, και αυτό αφορά πολλούς τομείς, οικονομία, δικαιοσύνη, υποδομές, να πούμε ότι βελτιωνόμαστε και ανεβαίνουμε ως χώρα, δεν νομίζω ότι σκεφτόμαστε να γυρίσουμε.
«Διότι τώρα, ξέρουμε πώς είναι το καλύτερο και είναι λίγο κρίμα να πάμε πίσω σε κάτι χειρότερο αν δεν αλλάξουν τα πράγματα».
Ο «Νέος Κόσμος» ζήτησε από την Ηλία Κολοβό να μοιραστεί με βάση ποια κριτήρια πήρε αυτή την απόφαση και τί θα συμβούλευε όποιον σκέφτεται να δοκιμάσει την τύχη του στην Αυστραλία.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη παρακάτω.
Είστε Έλληνας του εξωτερικού και θέλετε να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία; Στείλτε το μήνυμά σας στο editor@neoskosmos.com.au ή στο zoe@neoskosmos.com.au
Έχετε πλέον κλείσει έναν χρόνο Μελβούρνη. Πώς σας φαίνονται τα πάγια έξοδα συγκριτικά με Αθήνα;
Θα τα χωρίσω σε τρεις κατηγορίες: ενοίκιο, ρεύμα και σουπερμάρκετ.
Στην Αυστραλία, με βάση το δικό μας καθαρό μηνιαίο εισόδημα, το κόστος ενοικίου φτάνει γύρω στο 20-22% του μισθού μας, το οποίο είναι και μέσα στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Μετά, για το ρεύμα, ανά τρίμηνο που βγαίνει ο λογαριασμός, εμείς σαν ζευγάρι πληρώνουμε κατά μέσο όρο $350 δολάρια Αυστραλίας, δηλαδή γύρω στα €200 το τρίμηνο, περίπου €66 τον μήνα.
Το οποίο με βάση τους μισθούς εδώ είναι σχετικά φτηνό, συγκριτικά με Ελλάδα, που τo αντίστοιχο ποσό μπορεί να είναι €100 – 120 τον μήνα το οποίο εξαρτάται πάντα από τη χρήση βέβαια, αλλά πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη διαφορά στον μισθό
Μετά, αυτό που καίει τους περισσότερους στην Ελλάδα είναι οι τιμές στο σουπερμάρκετ. Εμάς εδώ μας βγαίνει γύρω στα AUD $600 – 700 τον μήνα που είναι μεταξύ €300 και €400. Αλλά εδώ πέρα οι μισθοί είναι τριπλάσιοι.
Στην Αυστραλία, πολλά προιόντα είναι φθηνότερα, σε σχέση με την Ελλάδα. Από κρέας, απορρυπαντικά και χαρτικά, μέχρι σοκολάτες, καφέ κτλ.
Τα λαχανικά και κάποια φρούτα είναι αρκετά πιο ακριβά. Ωστόσο, η οικονομική επιβάρυνση δεν γίνεται ουσιαστικά αντιληπτή, εξαιτίας της αυξημένης αγοραστικής δύναμης.
Ο άλλος λόγος που σας ώθησε να μεταναστεύσετε ήταν η «ποιότητα ζωής στην Αθήνα που έχει πέσει κατακόρυφα». Ποια η σύγκριση που κάνετε με την ποιότητα ζωής που βρήκατε στη Μελβούρνη;
Για εμάς η κατάσταση στην Αθήνα είχε γίνει αφόρητη τον τελευταίο καιρό.
Θέλουμε να έχουμε τον χώρο μας, να είμαστε άνετοι στις μετακινήσεις.
Στην Αυστραλία, ειδικά τα προάστια, είναι εξαιρετικά ήσυχα. Αν είσαι απ᾽ τους ανθρώπους που σου αρέσει η ησυχία το βρίσκεις εύκολα αυτό, γιατί είναι αραιοκατοικημένα και χωρίς ηχορύπανση.
Θα δεις τον δήμο να νοιάζεται, και γενικότερα υπάρχει μια ηρεμία στο πως ζεις την καθημερινότητά σου.
Αυτό που δεν θα βρεις ίσως είναι το “πάμε για έναν καφέ με φίλο και βρισκόμαστε σε πέντε λεπτά εκεί”. Αυτό λόγω των αποστάσεων εδώ πέρα δεν υπάρχει, πρέπει να πάρεις το αμάξι ή τη συγκοινωνία, να έχεις κανονίσει από πριν κτλ.
Το άλλο κομμάτι είναι το οικονομικό. Μπορείς να ξοδέψεις τα χρήματά σου εκεί που θέλεις χωρίς να φοβάσαι ότι θα ξεμείνεις και σου δίνει και μια δυνατότητα να χτίσεις ένα καλύτερο οικονομικό μέλλον με τα χρήματα που αποταμιεύεις.
Η φορολογία εδώ είναι υψηλή και καλώς είναι για μένα. Τα λεφτά του φορολογούμενου αξιοποιούνται.
Υπάρχει διαφάνεια στο πού πήγαν τα λεφτά σου και πως αξιοποιήθηκαν απο το κράτος.
‘Οταν χρησιμοποιείς δημόσιες υπηρεσίες, βλέπεις την ανταποδοτικότητα των φόρων σου. Δεν θα πω ότι είναι όλα τέλεια, αλλά ο περισσότερος κόσμος είναι ευχαριστημένος με τα λεφτά που έχει δώσει και τις υπηρεσίες που απολαμβάνει.
Ποια είναι η σύγκριση που κάνετε στο εργασιακό κομμάτι;
Νομίζω ότι η νοοτροπία στο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι πίσω συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη και σίγουρα με την Αυστραλία.
Εδώ πέρα, το ταλέντο που έχει ο καθένας, ο εργοδότης σε γενικές γραμμές θα προσπαθήσει να το αξιοποιήσει, και να σε ανταμείψει παραπάνω για να σε κρατήσει αν είσαι καλός στη δουλειά σου.
Yπάρχει το λεγόμενο “fair go”, ότι ξεκινάνε όλοι ίσα και αν είσαι καλός θα ανταμειφθείς. Πράγμα το οποίο εγώ στην Ελλάδα δεν το βρήκα για κανέναν λόγο (γέλια).
Σίγουρα κλίκες θα βρεις παντού. Απλά στην Ελλάδα νομίζω είναι πολύ πιο εμφανείς, όπως και το πώς επηρεάζουν το κομμάτι της εργασίας.
Οπότε, και αυτό επιδρά στην ποιότητα ζωής. Αν το εργασιακό κομμάτι δεν πάει καλά, και αισθάνεσαι ότι δεν αμείβεσαι σωστά, ότι παραγκωνίζεσαι, έχει και επίπτωση στην προσωπική σου ζωή, στην κοινωνική σου ζωή. Νομίζω αυτό ισχύει για τους περισσότερους ανθρώπους.
Φίλοι και γνωστοί σας κάνουν την κλασική ερώτηση για το αν «έχει νυχτερινή ζωή η Αυστραλία, βγαίνει ο κόσμος;»
Ναι, αυτό είναι το πρώτο που θα ρωτήσουνε συνήθως!
Σίγουρα, δεν είναι Ελλάδα. Στις τρεις το πρωί δηλαδή είναι μάλλον όλα κλειστά, αλλά έτσι είναι και η κουλτούρα εδώ.
Το άλλο που ρωτάνε είναι το οικονομικό και πώς λειτουργεί γενικότερα το σύστημα εδώ. Προσπαθούμε να τους το εξηγήσουμε όσο καλύτερα γίνεται, γιατί αν δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το καταλάβεις 100%.
Άλλες ερωτήσεις που κάνουν είναι πώς είναι η καθημερινότητα, αν έχει κίνηση, πώς είναι ο καιρός.
Ρωτάνε και πώς είναι οι άνθρωποι. Στην Αυστραλία αυτή η ερώτηση είναι περίεργη, καθώς ειναι μια πολυπολιτισμική κοινωνία με διαφορετικές κουλτούρες και βιώματα!
Αλλά γενικότερα θα πω ότι υπάρχει μια ευγένεια, ο κόσμος δεν είναι επιθετικός, θέλει να σε βοηθήσει, αυτή είναι η γενικότερη τουλάχιστον εμπειρία που έχω μέχρι τώρα.
Σας ρωτάνε πώς είναι η χώρα για να μεγαλώσεις παιδιά;
Κοίτα, αυτό συνδέεται λίγο με τα άσχημα της Ελλάδας γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν παιδιά.
Οι πιο πολλοί φίλοι μας είναι χωρίς παιδιά, οπότε αυτή η ερώτηση δεν είναι στο προσκήνιο.
Εσείς θα κάνατε πιο εύκολα παιδί στην Ελλάδα ή στην Αυστραλία;
Στην Αυστραλία. Και λόγω όλων των παραπάνω, αλλά και λόγω όσων ξέρουμε για τα σχολεία και την ποιότητα των σπουδών εδώ, που δίνουν στο κάθε παιδί επιλογές.
Το να σπουδάσει κάποιος μια τέχνη (trade) προτιμάται κι αυτό από τους νέους ανθρώπους και δεν υποτιμάται στα μάτια της κοινωνίας. Δηλαδή, αν ένα παιδί θέλει να γίνει υδραυλικός, εδώ πέρα χαίρει μιας καλής εκτίμησης, όπως ακριβώς ένα παιδί στο πανεπιστήμιο.
Τέτοιες προκαταλήψεις που υπάρχουν ίσως στην ελληνική κοινωνία, εδώ έχουν εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό.
Οπότε νιώθεις ότι υπάρχει κάτι καλύτερο για το παιδί σου στο μέλλον ό,τι και να επιλέξει.
Και σίγουρα ό,τι προσφέρει η παιδεία εδώ, τα σχολεία και ο τρόπος σκέψης που καλλιεργούν, εγώ θεωρώ ότι βοηθάνε τα παιδιά περισσότερο.
Τί θα λέγατε σε κάποιον που έχει την ευκαιρία να μεταναστεύσει Αυστραλία και αμφιταλαντεύεται;
Να το δοκιμάσει αν πραγματικά το θέλει.
Και σίγουρα να κάτσει παραπάνω από έναν χρόνο για να δει πως λειτουργούν τα πράγματα και όχι να ενθουσιαστεί ή να απογοητευτεί από την πρώτη στιγμή.
Αν δεν έχει την υπηκοότητα και έρχεται με βίζα, υπομονή και επιμονή διότι το σύστημα με τις θεωρήσεις στην Αυστραλία είναι λίγο σκληρό, δικαιολογημένα μεν, αλλά γι᾽ αυτό προσπαθείς να το διαχειριστείς όσο καλύτερα μπορείς.
Και θα του πρότεινα να το ζήσει, γιατί η Αυστραλία είναι μια υπέροχη χώρα. Προσφέρει πάρα πολλά και αν η ιδιοσυγκρασία σου ταιριάζει και κάπου ταιριάξεις, θα μπορείς να χτίσεις τη ζωή σου εδώ πέρα.
The post «Ένας χρόνος Αυστραλία: Νέος μετανάστης από Ελλάδα παρατηρεί και συγκρίνει» appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.