Την περασμένη Κυριακή δύο ακόμα προπονητές από αυτούς που ξεκίνησαν τη χρόνια στο τιμόνι ομάδων της Σούπερ Λίγκας αντικαταστάθηκαν. Ο Μίλαν Ράσταβατς έφυγε από τον ΟΦΗ και ο Κριστιάνο Μπάτσι απολύθηκε από τον Πανσερραϊκό. Μιλάμε πολύ για προπονητές. Και ένας λόγος που αρκετοί χάνουν σε χρόνο-ρεκόρ τη δουλειά τους είναι κι αυτός. Συζητώντας πολύ για προπονητές, άθελά μας πρώτα εμείς οι αθλητικογράφοι και μετά οι ποδοσφαιρόφιλοι που ανοίγουν συζητήσεις στα social media (που τόσο πολύ επηρεάζουν τους παράγοντες…) σκάβουμε τον λάκκο τους. Το κάνουμε μάλιστα όχι μόνο όταν τους κριτικάρουμε, αλλά και όταν τους εκθειάζουμε. Ειδικά όταν τους εκθειάζουμε για λάθος λόγους.
Νίκολιτς
Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί ο Σέρβος Μάρκο Νίκολιτς, προπονητής της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ τον επέλεξε το περσινό καλοκαίρι μέσω μιας διαδικασίας που στα μάτια μου τουλάχιστον μοιάζει αρκετά λογική. Ο τεχνικός διευθυντής Χαβιέ Ριμπάλτα πήγε στον μεγαλομέτοχο της ομάδας Μάριο Ηλιόπουλο μια λίστα με ονόματα τεχνικών. Συζήτησαν μεταξύ τους και αποφάσισαν ότι ο Σέρβος που έχει κάνει πρωταθλητισμό και στην Ουγγαρία και στη Ρωσία μπορεί να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Ο Νίκολιτς ανέλαβε μια αντικειμενικά δύσκολη δουλειά. Επρεπε να αλλάξει προς το καλύτερο μια ομάδα που δούλευε με τον ίδιο προπονητή τρία χρόνια: αυτό είχε συμβεί με τον Ματίας Αλμέιδα και δεν είναι για τα δεδομένα της χώρας μας κάτι πολύ συνηθισμένο.
Προκρίσεις
Ο Νίκολιτς έκανε τρεις προκρίσεις με την ΑΕΚ καλοκαιριάτικα και την οδήγησε στη League Phace του Conference League. Στα έξι παιχνίδια που έδωσε η Ενωση καλοκαιριάτικα φαινόταν βέβαια ότι έχει και αρκετές αδυναμίες, αλλά όπως συχνά συμβαίνει οι προκρίσεις τα καλύπτουν όλα. Ετσι αντί να γίνει κριτική για τις εμφανίσεις, έβρεξε μπράβο. Δημιουργήθηκε μάλιστα και ένα πλαίσιο συγκρίσεων ανάμεσα στον Νίκολιτς και στον προκάτοχό του – συγκρίσεων που οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι ο Σέρβος σε σχέση με τον Αλμέιδα είναι πολύ καλύτερος.
Ντεσιμπέλ
Τα συνεχόμενα καλά αποτελέσματα της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, που στο μεταξύ άρχισε, αύξησαν τα ντεσιμπέλ των μπράβο και των χειροκροτημάτων. Στην έκτη αγωνιστική η ΑΕΚ ήταν πρώτη και αήττητη με πέντε νίκες και μία ισοπαλία. Η επικράτησή της επί της Κηφισιάς με 3-2, σε ένα ματς μάλιστα όπου αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο για μισή ώρα, προκάλεσε μια αληθινή αποθέωση. Και μετά ήρθαν οι ήττες και οι σοκαριστικές εμφανίσεις στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό. Τα οποία η ΑΕΚ έχασε με 2-0 – το πρώτο στην έδρα της, το δεύτερο στο Γ. Καραϊσκάκης – χωρίς να υπάρχει κάτι στο παιχνίδι της που να μαρτυρά μια κάποια αισιοδοξία για τη συνέχεια. Σηκώθηκε αντάρα. Ξεχάστηκε μάλιστα εξαιτίας αυτών των ηττών και η εντυπωσιακή νίκη με 6-0 που πέτυχε εναντίον της Αμπερντίν για το Conference League. Και εντάξει, η ιστορική Αμπερντίν έχει φέτος τα χάλια της: μετά την εξάρα από την ΑΕΚ έχασε στην έδρα της από τη Χιμπέρνιαν έχοντας δεχτεί άλλα δύο γκολ. Αλλά και οι νίκες της ΑΕΚ με έξι γκολ στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά σπάνιες, όποιον κι αν έχει απέναντί της.
Σερί
Χάθηκε το μέτρο. Αν διαβάσει κανείς τι γράφτηκε μετά την ήττα της ΑΕΚ ειδικά από τον Ολυμπιακό, θα πίστευε ότι ο Νίκολιτς μέσα σε δεκαπέντε μέρες ξέχασε την τέχνη της προπονητικής. Είναι έτσι; Οχι φυσικά. Απλά ό,τι συμβαίνει είναι κυρίως ένα καπρίτσιο του προγράμματος – δεν έχει δηλαδή να κάνει με τις ικανότητες ή τις δυσκολίες του συγκεκριμένου προπονητή, αλλά με τον θόρυβο που προκαλούν οι υπερβολικές κρίσεις – κυρίως τα πολλά μπράβο για νίκες μάλλον λογικές. Ο Νίκολιτς το καλοκαίρι απέκλεισε με την ΑΕΚ τη Χάποελ Μπερ Σεβά, τoν Αρη Λεμεσού στην παράταση και την Αντερλεχτ. Αποκλεισμός από την Μπερ Σεβά ή τους Κύπριους θα ήταν αποτυχία γιγάντια. Η πρόκριση επί της Αντερλεχτ είναι επιτυχία, αλλά η βελγική ομάδα έχει σπουδαίο παρελθόν μεν, πλην όμως έχει και φτωχότατο παρόν: στο πρωτάθλημα Βελγίου βολοδέρνει στην πέμπτη θέση. Στην δε Σούπερ Λίγκα μας η ΑΕΚ στις έξι πρώτες αγωνιστικές αντιμετώπισε τον Πανσερραϊκό, τον Λεβαδειακό, τον Βόλο, τον Αστέρα Τρίπολης, την ΑΕΛ και την Κηφισιά. Αν είχε νίκες σ’ αυτά τα ματς κι αυτά ήταν διάσπαρτα στο πρωτάθλημα, ελάχιστοι τις νίκες αυτές θα τις αποκαλούσαν σπουδαία αποτελέσματα. Προέκυψε από το πρόγραμμα η συγκεκριμένη σειρά των αγώνων και όλες αυτές οι προβλεπόμενες νίκες εμφανίσθηκαν ως καταπληκτικό σερί. Και μετά ήρθαν τα ντέρμπι.
Εννιά
Στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό η ΑΕΚ έφτασε κουβαλώντας επτά ήττες σε ντέρμπι, συνεχόμενες μάλιστα, την προηγούμενη χρονιά. Τις έκανε φέτος εννιά. Ούτε κι αυτό είναι παράξενο. Αν μία ελληνική ομάδα έχει χάσει επτά ντέρμπι στη σειρά, φταίνε πολλά για να το καταφέρει αυτό – διότι περί κατορθώματος πρόκειται. Ενα τέτοιο κακό σερί μαρτυρά λάθη που δεν σταματάνε ως διά μαγείας απλά με μια αλλαγή προπονητή. Χρειάζεται για να σταματήσει το κακό σερί να υπάρξουν και νέοι παίκτες, που να είναι μάλιστα φύσει πρωταγωνιστές, αλλά και μια καινούργια διοικητική προσέγγιση. Η οποία στην ΑΕΚ δεν διακρίνεται.
Εχθροί
Η ΑΕΚ είναι σαν από την αρχή της σεζόν να ψάχνει εχθρούς και να υπάρχουν εναντίον της σχέδια τρομερά από κάποιους που τάχα τη φοβούνται. Βγάζει διαρροές για τη διαιτησία, επιτίθεται σε κάθε ευκαιρία στον αρχιδιαιτητή, τα βάζει συνεχώς με την ΕΠΟ. Ενας από τα νέα στελέχη της, ο Αλέξης Δέδες, έλεγε σε τηλεοπτικές εκπομπές που ειδικεύονται στην προβολή της γκρίνιας ότι η ΑΕΚ θα πάει στην UEFA να καταγγείλει διαιτητές και παράγοντες κι όποιον άλλο. Πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο μεγαλομέτοχός της απειλούσε την ΕΠΟ με μηνήσεις για ανακοίνωση στήριξης που έβγαλε στον αρχιδιαιτητή Λανουά. Η ΑΕΚ έκανε σαν να είναι ένα βήμα από το να κερδίσει το πρωτάθλημα και την εμποδίζουν να το πάρει, ενώ δεν είχε ακόμα κερδίσει ένα ντέρμπι.
Απορία
Είναι πραγματικά να απορείς πώς πίστευαν ότι αρκεί απλά η αντικατάσταση του Αλμέιδα από τον Νίκολιτς για να ξεπεραστούν τα αγωνιστικά και τα ψυχολογικά προβλήματα με τα οποία η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά. Τα μπράβο προφανώς έκαναν ζημιά. Αν στην ΑΕΚ δεν κλείσουν τα αφτιά τους το πράγμα θα γίνει χειρότερο. Κυρίως γιατί τους αρέσει ο ρόλος του Ρομπέν των Δασών που κυνηγά τους κακούς. Ενώ μοιάζουν με τον Δον Κιχώτη που κυνηγά ανεμόμυλους.