Ο Παναγιώτης Καραΐσκος δεν κέρδισε απλώς τον 42ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Είναι ένας άνθρωπος που νίκησε πρώτα τη ζωή και μετά τους αντιπάλους του. Γιατί η δική του διαδρομή δεν ξεκινά από το Μαραθώνα, αλλά από τα δύσκολα μονοπάτια του εθισμού, εκεί που λίγοι αντέχουν να παλέψουν.
Η πρώτη επαφή και ο εθισμός
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Πετρούπολη της Αττικής, ο Παναγιώτης ήταν ένα παιδί γεμάτο ενέργεια και όνειρα. Μικρός ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής, ενώ για ένα διάστημα ασχολήθηκε και με το τζούντο. Μεγάλωσε με την υποστήριξη της οικογένειάς του, αλλά έζησε δύσκολες στιγμές όταν εθίστηκε στα ναρκωτικά, περνώντας από τη χρήση κάνναβης μέχρι την ηρωίνη. Η ζωή του πήρε λάθος στροφή και ο εθισμός του αυτός, αποτέλεσε μία σκοτεινή περίοδο, που παραλίγο να του στερήσει τα πάντα.
«Ξεκίνησα με το χασίς και σύντομα βρέθηκα στην ηρωίνη», είχε δηλώσει ο ίδιος. Σε ηλικία 16 ετών, η χρήση ναρκωτικών είχε γίνει μέρος της καθημερινότητάς του, με αποκορύφωμα τρεις καθοριστικές στιγμές που τον οδήγησαν στην απόφαση να αλλάξει. Αρχικά η σύλληψή του με μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών, έπειτα ο θάνατος ενός φίλου του από υπερβολική δόση μπροστά στα μάτια του, αλλά και η δική του παραλίγο μοιραία δόση που τον άφησε στα πρόθυρα του θανάτου, έγιναν οι λόγοι για να προσπαθήσει να αλλάξει τρόπο ζωής.
«Ήμουν έτοιμος να χαθώ», έχει πει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του. Οι πρώτες του προσπάθειες να απεξαρτηθεί ήταν αποτυχημένες. Ωστόσο, με την υποστήριξη της οικογένειάς του και παρά τις πρώτες αρνητικές αντιδράσεις του, μπήκε σε σε κλειστό πρόγραμμα θεραπείας. Απόφαση που του έσωσε τη ζωή.
Ο Μαραθώνιος που του άλλαξε την ζωή
Το 2013, ένας φίλος του Παναγιώτη, του πρότεινε να τρέξουν μαζί τον Μαραθώνιο της Αθήνας. Χωρίς προετοιμασία, τερμάτισε την κλασική διαδρομή, βιώνοντας ένα συναίσθημα που δεν είχε ξαναζήσει. «Κατάλαβα ότι υπάρχουν πολύ πιο δυνατά και ωραία πράγματα στη ζωή από τις ουσίες», ήταν τα λόγια του.
Έκτοτε, το τρέξιμο έγινε η νέα του αγάπη και κίνητρο, οδηγώντας τον να κερδίσει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο και να αποτελέσει παράδειγμα δύναμης και επιμονής. Κάθε βήμα, κάθε προπόνηση, κάθε σταγόνα ιδρώτα ήταν και μια νίκη απέναντι στο παρελθόν του. «Το στάδιο έγινε το σπίτι μου, το τρέξιμο η θεραπεία μου», έχει εξομολογηθεί. Με τη δύναμη της πειθαρχίας και της πίστης, κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια του, να καθαρίσει το μυαλό του και να βρει σκοπό.
Και από εκεί που κάποτε πάλευε απλώς για να επιβιώσει, σήμερα στέκεται στο υψηλότερο σκαλί του Αυθεντικού Μαραθωνίου. Με χρόνο 2:20:10, πρώτος Έλληνας, πρώτος στη γραμμή, μα πάνω απ’ όλα πρώτος στον δικό του αγώνα ζωής. «Δεν ήμουν πάντα δυνατός. Έπεσα, αλλά σηκώθηκα», λέει και αυτό είναι το μήνυμά του. Καμία διαδρομή δεν είναι χαμένη, αν έχεις το κουράγιο να την τρέξεις μέχρι το τέλος.
Ο ίδιος χρησιμοποιεί τη δική του ιστορία για να εμπνεύσει και άλλους ανθρώπους. Δίνει διαλέξεις, μιλά ανοιχτά για τη μάχη του και στηρίζει ανθρώπους που προσπαθούν να απεξαρτηθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Σήμερα, ο Παναγιώτης Καραΐσκος δεν είναι απλώς ένας μαραθωνοδρόμος. Είναι το πιο ζωντανό παράδειγμα ότι η θέληση μπορεί να νικήσει και τον πιο σκληρό αντίπαλο. Είναι η απόδειξη ότι κανένα σκοτάδι δεν είναι πιο δυνατό από τη θέληση για… ζωή!